Είναι εκείνη η εικόνα της νεοδημοκρατικής φαρσοκωμωδίας. Με τα άδεια υπουργικά έδρανα στην ολομέλεια της Βουλής, που θα συζητούσε και θ’ αποφάσιζε την παραπομπή του πρώην αναπληρωτή Υπουργού Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλου σε επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης, την κοινώς λεγόμενη προανακριτική. Ότι, και καλά, άλλο πράμα η εκτελεστική εξουσία και άλλο η νομοθετική. Όπου οι υπουργοί περιορίστηκαν, για κείνο ειδικά το βράδυ, στην βουλευτική τους μονάχα στολή, δίχως το υπουργικό φράκο και τα παράσημα, κι έτσι καθαρίσανε. Κι εκείνοι εκεί οι υπουργοί που απειλούσαν ότι θα κυνηγήσουν τους αντιπάλους τους ως το τέλος κι ότι θα τους κλείσουν φυλακή; Α μπα, απλή συνωνυμία…
Φαρσοκωμωδία λοιπόν με τα όλα της, τέτοια που θα την ζήλευε ακόμη και ο Ζορζ Φεϊντό, ο μάστορας του είδους. Ότι, ας πούμε, ο Πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, ουδεμία σχέση με το ζήτημα. Βρεθήκανε τυχαία εκεί στο καφενείο της Βουλής 30 βουλευτές της συμπολίτευσης, δεν είχανε τι να κάνουνε, και τους ήρθε φλασιά. Μωρέ δεν καταθέτουμε πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής για τον Παπαγγελόπουλο, έτσι για να περνάει η ώρα; Και την καταθέσανε. Και επίσης εντελώς τυχαία, η πρόταση υπερψηφίστηκε από το σύνολο των βουλευτών της συμπολίτευσης. Α ναι, από κοντά και το ΚΙΝΑΛΛ, μη χάσει. Στον συνήθη για κείνο ρόλο του ουραγού.
Ε λοιπόν, αυτό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί σήμερα να παρουσιάσει ως σεβασμό στην διάκριση των εξουσιών, δεν είναι παρά ο ευτελισμός του Κοινοβουλίου ο απόλυτος. Και η κακοποίηση της λογικής επίσης. Μ’ άλλα λόγια ποιον νομίζουν πως κοροϊδεύουν οι τύποι;
Και για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, όλο αυτό δεν προέκυψε, ως είθισται, ενώ η δικαστική έρευνα «σκόνταψε» αφ’ εαυτής σε ονόματα πρώην υπουργών. Οπότε εστάλη αμελλητί ο φάκελος στην Βουλή. Αλλά μετά από την μηνυτήρια αναφορά του Αντώνη Σαμαρά, και τις δικές του καταγγελίες. Για να συμπληρωθεί από τις καταθέσεις δύο πρώην εισαγγελέων οι οποίοι , με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, θυμήθηκαν τα περί Παπαγγελόπουλου-Ρασπούτιν. Ενώ στις πρώτες-πρώτες τους αναφορές τους είχαν εντελώς διαφύγει τα σχετικά. Δύο πρώην εισαγγελείς οι οποίοι, εκτός των άλλων, βαρύνονται και με «περίεργες» συμπεριφορές σχετικά με την υπόθεση Novartis.
Το εντελώς αντίθετο, σημειωτέον, απ’ ό, τι είχε συμβεί με την προανακριτική της προηγούμενης Βουλής. Οπότε ήταν αποκλειστικά η δικαστική έρευνα που είχε σκοντάψει στα 10 υπουργικά ονόματα, με συνέπεια να πράξει τα κατά το συνταγματικό της καθήκον. Και τούτο αφού παρέλαβε τα εξ Αμερικής, μέσω του FBI, «χαρτιά και ντοκουμέντα» με ολογράφως τα 10 ονόματα. Κι ας έγινε τότε, και εξακολουθεί να γίνεται προσπάθεια να περάσει και να μείνει η αντίληψη πως ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που στοχοποίησε τους 10. Η Δικαιοσύνη τους κατονόμασε ως υπόπτους και ζήτησε από την Βουλή την διεξαγωγή της σχετικής έρευνας. Η τότε πλειοψηφία δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να επιτρέψει την έρευνα. Και μάλιστα, μετά την συγκρότηση της προανακριτικής, παρέπεμψε και πάλι την υπόθεση στην Δικαιοσύνη, ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή πολιτική ανάμειξη.
Καμία απολύτως λοιπόν σχέση του τότε με το τώρα. Σήμερα έχουμε να κάνουμε με καθαρά πολιτική, κυβερνητική συγκεκριμένα, πρωτοβουλία. Προκειμένου, προφανώς, να εξευμενίσει ο Μητσοτάκης τον Σαμαρά και τους δικούς του, οι οποίοι ζητούν κεφαλές επί πίνακι. Ή ίσως και έναντι των δεκάδων εξεταστικών και προανακριτικών που είχαν υποσχεθεί, ως αντιπολίτευση, στον κόσμο τους, επί παντός. Ακόμη και για το πρώτο εξάμηνο του 2015!
Από κει και πέρα, θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως η υπό συγκρότηση προανακριτική επιτροπή, δεν πρόκειται να βγάλει απολύτως τίποτα. Πολύ περισσότερο δεν φαίνεται διόλου πιθανό να προκύψουν «αποχρώσες ενδείξεις ενοχής», ώστε να οδηγηθεί ο Παπαγγελόπουλος στο Ειδικό Δικαστήριο.
Κάτι ήξερε, φαίνεται, επ’ αυτού ο πολύπειρος πολιτικά και συνταγματικά Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος διαφώνησε δημοσίως με την προανακριτική, ζητώντας απλώς εξεταστική. Προς διερεύνηση –των πάντα εύκολα ανιχνευομένων- μόνο πολιτικών και όχι ποινικών ευθυνών. Κάτι ήξερε. Δεν τον άκουσαν. Ε, θα το βρουν μπροστά τους…