Ιδιαίτερη εποχή το Φθινόπωρο. Κάποιοι ίσως να το θεωρούν μελαγχολικό. Κι όχι άδικα, καθώς έρχεται αμέσως μετά το καλοκαίρι για να μας βάλει σε μια ευθεία διαδρομή για τον χειμώνα. Υπάρχουν κι εκείνοι, όμως, οι πιο ‘ρομαντικοί’, που πιστεύουν πως αυτή η εποχή είναι ιδανική για δροσερές βόλτες, αλλά και υπέροχες μαζώξεις στο σπίτι με την παρέα. Προσωπικά ανήκω στους δεύτερους.
Σκέψου το διαφορετικά. Είναι η εποχή που γνωστοί και φίλοι έχουν επιστρέψει στην πόλη μετά τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Είστε όλοι πλέον στη βάση σας και μπορείτε να ξεκινήσετε και πάλι τις αγαπημένες σας ασχολίες. Ή γιατί όχι να αρχίσετε νέες, όπως για παράδειγμα μια εβδομαδιαία βραδιά επιτραπέζιων παιχνιδιών σε κάποιο μπαλκόνι, με τη συνοδεία καλού φαγητού και παγωμένης μπύρας!
Πάντα λάτρευα τα αθηναϊκά μπαλκόνια. Αυτά τα πιο μικρά, τα μακρόστενα, της κλασικής αστικής καθημερινότητας. Εκείνα τα πιο ακατάστατα, τα προχειροφτιαγμένα, στα οποία εκτός από το τραπεζάκι και τις 2-3 καρέκλες, θα μπορούσες να βρεις και μερικές κούτες στιβαγμένες στη γωνία, κάποια γλάστρα με ένα φυτό που δεν γνωρίζεις καν τι είναι ή μια παπουτσοθήκη. Αυτά τα μικρά μπαλκόνια της πρωτεύουσας κρύβουν μερικές από τις πιο αυθεντικές στιγμές μας.
Ένα τέτοιο ακριβώς μπαλκόνι έχω και στο δικό μου σπίτι. Νόμιζες ήταν τυχαία η περιγραφή; Και όχι, δεν τα γράφω για να ευλογήσω τα γένια μου, αλλά όντως το πιστεύω. Εμείς είμαστε αυτοί που δίνουμε ζωή στο μπαλκόνι μας και το μετατρέπουμε στον πιο όμορφο χώρο του σπιτιού. Κι αυτό γίνεται καλώντας μερικούς φίλους, ετοιμάζοντας μερικούς μεζέδες και πίνοντας δροσερή την ομοφώνως αγαπημένη μας μπύρα ΑΛΦΑ Weiss, χαζεύοντας την όποια θέα μπορεί να μας προσφέρει.
“Έχω μεγαλώσει σε ένα μπαλκόνι, που αντί για θέα, είχε άλλο μπαλκόνι”, τραγουδούσε σωστά κάποτε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Βλέπεις, τα περισσότερα μπαλκόνια στην Αθήνα έχουν μια τέτοια θέα, αλλά ποιος νοιάζεται όταν η βραδιά που οργανώσαμε εμπεριέχει ουσιαστική κουβέντα, γέλια και τσουγκρίσματα στα ποτήρια μας;
Κακά τα ψέματα, φέτος ειδικά το τρίπτυχο φαγητό-μπύρα-μπαλκόνι είναι ο πιο άχαστος συνδυασμός για να περάσεις καλά. Με τα μέτρα κατά του κορονοϊού να περιορίζουν όλο και περισσότερο τις βραδινές μας εξόδους, μια νύχτα με εκλεκτή παρέα στο μπαλκόνι του σπιτιού μας, μοιάζει ως η καλύτερη απάντηση στο ερώτημα “και τώρα τι θα κάνουμε;”
Όταν όλα κλείνουν γύρω μου στις 12, δεν βρίσκω τον λόγο να χαραμίσω ένα γλυκό βράδυ Παρασκευής γυρνώντας από μαγαζί σε μαγαζί παρέα με τους φίλους μου, σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο μέχρι να βρούμε ένα άδειο τραπέζι να καθίσουμε. Και τελικά να μην το απολαμβάνουμε όσο θέλουμε.
Προτιμώ να εκμεταλλευτώ ποιοτικά αυτό το χρόνο ετοιμάζοντας μια ποικιλία από νόστιμους ελληνικούς μαζέδες ή μαγειρεύοντας μια πιατέλα με θαλασσινά και να τους καλέσω σπίτι να πιούμε μπυρίτσα και να συζητήσουμε μέχρι το πρωί περί ανέμων και υδάτων. Κι αυτό κάνουμε ήδη από τις αρχές του Σεπτέμβρη.
Ο καθένας αναλαμβάνει κι έναν αγαπημένο του τομέα, στον οποίο μας δίνει τα φώτα του ως expert. Ο Χρήστος θα αναλύσει σειρές, πρωταγωνιστές, πλοκή και εξελίξεις. Η Μαρία θα φέρει κάθε φορά κι από ένα διαφορετικό επιτραπέζιο παιχνίδι, το οποίο θα το πασάρει ως classic κάποιας περίεργης χώρας, και θα μας μάθει πώς παίζεται, ενώ ο Γιώργος θα είναι αυτός που πάντα θα προσθέσει το δικό του σχόλιο για το φαγητό και θα προτείνει νέες συνταγές για την επόμενη φορά. Όσο για εμένα; Ε, εγώ θα αναλάβω τις μπύρες και το σερβίρισμά τους.
H μαεστρία στο σερβίρισμα
Η μπύρα που συνοδεύει κάθε φορά αυτές τις βραδιές στο μπαλκόνι, δεν είναι άλλη από την ΑΛΦΑ Weiss. Είναι η μπύρα της δικής μας παρέας! Ελληνική και αφιλτράριστη, μια μπύρα που μπορεί να είναι θολή στην όψη, μα σου φέρνει μια αίσθηση καλοκαιριού πίνοντάς την. Την έφερα μια φορά και η παρέα τη λάτρεψε.
Πρόσεχε, όμως. Το θέμα δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Το σερβίρισμά της είναι μία από τις πιο ‘ιερές’ στιγμές της βραδιάς και όντως χρειάζεται συγκεκριμένες κινήσεις αν θες να την απολαύσεις σωστά. Έτσι, λοιπόν, κάθε φορά που καταφθάνω με μερικά μπουκάλια ΑΛΦΑ Weiss επικρατεί απόλυτη ησυχία και στη συνέχεια έρχεται η αποθέωση.
Πρώτα το γέρνεις σε γωνία 45 μοιρών και έπειτα τοποθετείς τα ¾ της μπύρας ΑΛΦΑ Weiss. Έπειτα, πρέπει να περιστρέψεις κυκλικά τη φιάλη για ν’ ανακατευτεί η μαγιά που έχει απομείνει στο εσωτερικό και με μια γρήγορη κίνηση να αδειάσεις την υπόλοιπη μπύρα στο ποτήρι, προκειμένου να σχηματιστεί ένας πλούσιος αφρός.
Δεν είναι δύσκολο και αν το εφαρμόσεις κατά γράμμα θα δεις να σχηματίζεται μια υπέροχη εικόνα στο ποτήρι σου, η οποία στη συνέχεια θα μεταμορφωθεί σε μια φρουτώδη γεύση με ήπια πικράδα, αγγίζοντας τον ουρανίσκο σου. Δικαιολογημένα τα χειροκροτήματα των παιδιών, τα οποία ακούγονται μέχρι το απέναντι μπαλκόνι, κάνοντας τον κύριο Στέφανο να ανοιγοκλείσει νευρικά το φως στην κρεβατοκάμαρά του. Δεν πτοούμαστε, όμως.
Υπάρχει άραγε καλύτερο συστατικό για να συμπληρώσει την άχαστη φθινοπωρινή τριάδα ‘φαγητό-μπύρα-μπαλκόνι’; Άσε που θα μας κάνει να θυμόμαστε κι εκείνες τις ξέγνοιαστες ημέρες του Αυγούστου. Το έχουμε κι αυτό ανάγκη.