Ένα είναι σίγουρο. Ας προετοιμαστούμε όλοι για ένα πολύ διαφορετικό χειμώνα απ′ ότι τον είχαμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Αυτόν που θα πρέπει να παντρέψουμε τον κρύο αέρα μέ τους κλειστούς χώρους προκειμένου να βγάλουμε άλλο ένα όπλο από την φαρέτρα μας στην μάχη με την πανδημία του κορονοϊού. Η συμβουλή των ειδικών ξεκάθαρη: ανοίξτε τα παράθυρα, αερίζετε τους κλειστούς χώρους.
Γιατί όμως η επιστημονική κοινότητα μας ζητάει μετ′ επιτάσεως να αερίζουμε και πόσο πραγματικά αυτό μπορεί να μας βοηθήσει;
«Αν ο ιός είναι στον αέρα και απομακρύνουμε τον μολυσμένο αέρα, απομακρύνουμε επίσης τον ιό. Αυτό κάνει ο εξαερισμός », εξηγεί ο Δρ. Τζούλιαν Τανγκ, επιδημιολόγος και ειδικός στις αναπνευστικές λοιμώξεις του Πανεπιστημίου του Λέστερ.
«Σκεφτείτε αν έχουμε καπνό μέσα σε ένα δωμάτιο ή κάψουμε κάτι που μαγειρεύουμε στην κουζίνα. Το άνοιγμα των παραθύρων μειώνει δραστικά αυτή την μόλυνση, αντικαθιστώντας τον καπνό με καθαρό αέρα. Μπορούμε να νιώσουμε - μυρίσουμε την αλλαγή σχεδόν αμέσως».
“Και η πιο μικρή αλλαγή στον αέρα μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στην υγεία μας.”
Και η πιο μικρή αλλαγή στον αέρα μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στην υγεία μας.
Σύμφωνα με το Ευρωπαικό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων, ο κακός εξαερισμός σε κλειστούς χώρους σχετίζεται άμεσα με την αυξημένη μετάδοση λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος, όπως η γρίπη, η φυματίωση, ακόμα και το απλό συνάχι.
Οι έρευνες που έχουν γίνει δείχνουν ακριβώς το ίδιο και στην περίπτωση του κορονοϊού. Αυτός είναι και ο λόγος που όλοι οι ειδικοί μας προτρέπουν να ανοίξουμε τα παράθυρα. Και η πιο μικρή αλλαγή στον αέρα μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στην υγεία μας.
Ο Δρ. Τζούλιαν Τανγκ συμμετείχε σε μία έρευνα για τον εξαερισμό που δημοσιεύθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η οποία εξέτασε τον αντίκτυπο που έχει το άνοιγμα των παραθύρων στα νοσοκομεία.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι ανοίγωντας τα παράθυρα δημιουργούμε αυξημένη ροή αέρα και μειώνουμε τους ρυθμούς μετάδοσης των ιών - αν και το ποσοστό μείωσης θα επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, όπως το μεγέθος του δωματίου.
Ωστόσο, ο Δρ. Τζούλιαν Τανγκ λέει ότι, «εάν αφήσουμε τα παράθυρα ανοιχτά και συνεχώς ανανεώνουμε τον αέρα που αναπνέουμε, αυτό θα κάνει τεράστια διαφορά».
Φυσικά, ενώ ανοίγουμε τα παράθυρα, επ′ ουδενί δεν σημαίνει πως αγνοούμε τους τρεις βασικούς κανόνες υγειϊνής: σχολαστικό πλύσιμο των χεριών, αποστάσεις και μάσκα. Δεν σημαίνει πως επειδή ο αέρας ανανεώνεται, αρχίζουμε ν′ αγκαλιάζουμε και να φιλάμε όποιον έχουμε μπροστά μας.
Φωτογραφίες μαθητών απ′ όλο τον κόσμο τυλιγμένοι με παλτά, ενώ παρακολουθούν τα μαθήματά τους, κάνουν τον γύρο του διαδικτύου. Παράλληλα έχει δοθεί οδηγία στους καθηγητές να αφήνουν τα παράθυρά των τάξεων ανοιχτά όπου και όσο είναι δυνατόν.
Αν και μπορεί να μην είναι το πιο ιδανικό περιβάλλον διδασκαλίας, ο Δρ. Τζούλιαν Τανγκ λέει ότι αυτό θα βοηθήσει να μειωθεί η εξάπλωση του ιού, ειδικά τώρα που ο καιρός γίνεται πιο κρύος.
«Όταν ανοίγουμε τα παράθυρα και κάνει κρύο έξω και ζέστη μέσα, αυτό αυξάνει την ροή του αέρα λόγω αυτής της διαφοράς θερμοκρασίας».
“Θα πρέπει επίσης να ανοίγουμε τα παράθυρα, όπου είναι δυνατόν, όπως για παράδειγμα το τρένο, το λεωφορείο ή το ταξί.”
«Ο θερμότερος μολυσμένος αέρας που υπάρχει στο δωμάτιο βγαίνει από το πάνω μέρος του παραθύρου καθώς είναι ελαφρύτερος, ενώ την ίδια στιγμή ο ψυχρότερος καθαρός αέρας μπαίνει από το κάτω μέρος του παραθύρου καθώς είναι πιο βαρύς».
Η θερμοκρασία είναι μία από τις δύο κινητήριες δυνάμεις πίσω από τον φυσικό εξαερισμό, λέει ο Δρ. Τζούλιαν Τανγκ. Ο δεύτερος είναι ο αέρας.
Τόσο ο αέρας όσο και η θερμοκρασία μπορούν να επηρεάσουν την έκταση του εξαερισμού, γι ’αυτό είναι δύσκολο να πούμε με ακρίβεια πόσο χρήσιμο είναι το άνοιγμα των παραθύρων σε διαφορετικά κτίρια σε διαφορετικές εποχές του έτους.
Αλλά από αυτά που γνωρίζουμε μέχρι τώρα, ο Δρ. ΤζούλιανΤανγκ επιμένει ότι αξίζει να το κάνουμε. Θα πρέπει επίσης να ανοίγουμε τα παράθυρα, όπου είναι δυνατόν, όπως για παράδειγμα το τρένο, το λεωφορείο ή το ταξί.
«Ανοίγουμε τα παράθυρα παντού, ιδίως όπου υπάρχουν πολλά άτομα και τα οποία δεν ανήκουν στον στενό κύκλο που μοιραζόμαστε καθημερινά τον ίδιο χώρο καθώς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιος έχει μολυνθεί», λέει ο Δρ. Τζούλιαν Τανγκ.
«Αυτό θα μειώσει τον κίνδυνο για όλους, όχι μόνο για εμάς, καθώς μπορεί να έχουμε μολυνθεί από τον ιό και να είμαστε ασυμπτωματικοί χωρίς να το γνωρίζουμε».