Αντιγράφω την επίσημη θέση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών από την ιστοσελίδα του:
«Οι επαγγελματικοί και επιστημονικοί φορείς είμαστε αρωγοί στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η οποία όμως προϋποθέτει έναν ουσιαστικό διάλογο μεταξύ όλων των φορέων, με στόχο ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα λαμβάνει υπόψιν τις πραγματικές συνθήκες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και τις ιδιαιτερότητες κάθε επαγγέλματος και θα έχει ως βάση τη συνεισφορά εκάστου στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις πραγματικές δυνάμεις του και όχι με «τεκμαρτά» και απολύτως ανύπαρκτα εισοδήματα.»
Αντιγράφω την επίσημη θέση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, που εξέφρασε με τα ίδια λόγια ο Γιώργος Πατούλης, ως πρόεδρος του ΙΣΑ, στην συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής για το φορολογικό νομοσχέδιο:
«Πάγια θέση του Ι.Σ.Α είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής, με επιβολή αυστηρών ποινών στου παραβάτες – φοροφυγάδες (...) Θα μπορέσει να υπάρξει μεγαλύτερη φορολογική δικαιοσύνη, προκειμένου ο κάθε φορολογούμενος να μπορεί να πληρώνει φόρους, με βάση την φοροδοτική του ικανότητα και κατά συνέπεια τα φορολογικά βάρη να προκύπτουν από τα πραγματικά εισοδήματα του κάθε πολίτη είτε είναι μισθωτός είτε συνταξιούχος είτε επαγγελματίας ή επιχειρηματίας.»
Αντιγράφω και την επίσημη θέση του Συνδικάτου Αυτοκινητιστών Ταξί Αττικής:
«Το υπό ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι μια απροκάλυπτη πρόθεση εξόντωσης κάθε μορφής ατομικής επιχειρηματικότητας. Είναι ωμή δολοφονία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και των αξιών που υποτίθεται ότι παρέχει μια δημοκρατική χώρα στους πολίτες της. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης σχεδίασε τον εργασιακό θάνατο χιλιάδων επαγγελματιών, μεταξύ αυτών και τον δικό μας.»
Βλέπω κάτι κοινό σε αυτές τις τρεις παραγράφους. Είναι αυτό που εγώ αποκαλώ «έκθεση ιδεών». Με πιο συνδικαλιστική γλώσσα, πεθαίνεις. Θα περίμενα να διαχωρίσουν μόνοι τους, όσους είναι νέοι και φτωχοί δικηγόροι από τους υπόλοιπους. Θα περίμενα από τους γιατρούς να πουν εκείνοι δύο τρόπους για να ανακόψουν τον άδικο πλουτισμό δια της φοροδιαφυγής, που είναι εις βάρος όσων γιατρών εργάζονται (μόνο) σε δημόσια νοσοκομεία. Ακόμα και από τους οδηγούς ταξί, θα περίμενα μία λογική αντιπρόταση. Εστω να μειωθεί η φορολογική κλίμακα γι αυτούς, με την δέσμευση ότι δεν θα ειπράττουν στο μέλλον ποτέ μετρητά.
Αν πλήρωνε ο μεγαλο-δικηγόρος, ο μεγαλο-γιατρός, ο μεγαλο-μηχανικός, ο μεγαλο-συμβολαιογράφος, μεγαλέμπορος όσα πραγματικά του αναλογούν σε φόρους, τότε ο νέος δικηγόρος, ο λιγότερο εύπορος γιατρός και πάει λέγοντας, δεν θα πλήρωνε λιγότερο;
Τρεις κλάδοι, με ετερόκλητα συμφέροντα, είναι σα να μιλάνε copy/paste αν διαβάσουμε τις τρεις παραγράφους παραπάνω.
Πως μπορεί ένας από τους πλέον επώνυμους (και σίγουρα καλοπληρωμένους) δικηγόρους που διακρίνεται σε φωτογραφίες στην πορεία, να έχει κοινό συμφέρον με ένα ταξιτζή;
Γιατί μπορεί ο περιπτεράς, ο φούρναρης, ο μανάβης και το φαρμακείο της γειτονιάς μου να δέχονται την χρεωστική μου κάρτα, αλλά όχι ο οδηγός ταξί;
Γιατί ο τελευταίος μισθωτός ή συνταξιούχος αισθάνεται μόνιμα αδικημένος και κορόιδο στην Ελλάδα;
Γιατί, εμείς οι υπόλοιποι που δεν βρισκόμαστε σήμερα στο Σύνταγμα, δυσκολευόμαστε τόσο πολύ να διακρίνουμε το δίκαιο του - ενός και μοναδικού - αιτήματος, να μην αγγίξει κανένας το καθεστώς φορολόγησης που επιτρέπει τη φοροδιαφυγή με το νόμο;
Δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, έμποροι και οδηγοί ταξί απαιτούν να μην αλλάξει ο νόμος. Να φορολογούνται (ή να μη φορολογούνται) όπως χθες. Θα έπρεπε να διαθέτουν αντιπρόταση. Ας έρθουν να προτείνουν οι ίδιοι ένα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο τρόπο για να χτυπήσουμε όλοι μαζί τη φοροδιαφυγή. Ορισμένοι εξ αυτών είναι, κατά τεκμήριο, οι ευφυέστεροι άνθρωποι στη χώρα.
Είναι οι επαγγελματικοί κλάδοι που κατ′ εξοχήν εκπροσωπουνται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει στους κλάδους τους και στη χώρα. Δεν μπορούμε να ζήσουμε για πάντα ανεχόμενοι την φοροδιαφυγή με το νόμο.