«Γνώμη δύνανται να έχουν άπαντες, γνώση για να έχουν γνώμη, έχουν;»
Πλάτων.
Κουράστηκα να διαβάζω και να ακούω, μετά από κάθε φωτιά που καταστρέφει ένα δάσος, κάποιους που είτε από άγνοια είτε από πρόθεση αποδίδουν τις φωτιές σε «οργανωμένα συμφέροντα» που καίνε τα δάση για να τοποθετήσουν ανεμογεννήτριες.
Και να οι δημοσιεύσεις που σαν στόχο έχουν τους ευκολόπιστους με φωτογραφίες που στις θέσεις των δένδρων τοποθετούν ανεμογεννήτριες και να οι κοινοποιήσεις από τους ευκολόπιστους που ξαφνικά γίνονται θύματα των επιτηδείων σε ένα παιχνίδι παραπληροφόρησης.
Η ευκολία με την οποία γίνεται η διακίνηση όλων αυτών των δημοσιεύσεων από ανθρώπους που τις περισσότερες φορές δεν μπαίνουν καν στον κόπο να αναρωτηθούν αν αυτό που διακινούν έχει κόκκους αλήθειας, δείχνει πέρα από την άγνοια και μια τεράστια ανευθυνότητα.
Καλό είναι να γνωρίζουμε πρώτα τι ακριβώς ισχύει για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών και μετά να αποφασίζουμε τι δημοσιεύουμε και τι όχι.
Σύμφωνα με τον νόμο η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα δάση είναι ΝΟΜΙΜΗ.
Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος τα «οργανωμένα συμφέροντα» να κάψουν ένα δάσος για να τοποθετήσουν ανεμογεννήτριες.
Η υπάρχουσα νομοθεσία επιτρέπει την τοποθέτηση μέσα στα δάση αιολικών πάρκων.
«Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών επιτρέπεται, υπό όρους, εντός δασικών εκτάσεων σύμφωνα με το Σύνταγμα, το νόμο και το Συμβούλιο της Επικρατείας».
Αντίθετα, η καταστροφή μιας δασικής έκτασης από πυρκαγιά δυσκολεύει αδειοδοτικά και κατασκευαστικά και δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα στην εγκατάσταση των ανεμογεννητριών.
Και αυτό γιατί τα αιολικά πάρκα σε καμμένες δασικές εκτάσεις: «Υποχρεούνται και εκτελούν αναδάσωση ίσης έκτασης με αυτή που καταλαμβάνουν ή ισοδύναμα δασοτεχνικά έργα σε περιοχές που υποδεικνύουν οι δασικές αρχές. Οι αναδασώσεις αυτές είναι επιπρόσθετες των αποκαταστάσεων των εδαφών στις θέσεις εγκατάστασής τους».
Με ποια λογική λοιπόν κάποια «συμφέροντα» να κάψουν μια δασική έκταση για να γίνει κάτι που ήδη επιτρέπεται.
Ποιός ο λόγος να κάψει από πρόθεση κάποιος το δάσος για να τοποθετήσει ανεμογεννήτριες αφού μπορεί να το κάνει και χωρίς την φωτιά;
Υπάρχει κάποια απάντηση από αυτούς που δημοσιεύουν αυτές τις ανακρίβειες;
Τα ίδια τα γεγονότα καταρρίπτουν τον ανακριβή συλλογισμό που διακινείται στο διαδίκτυο ότι «όπου καίγεται ένα δάσος, φυτρώνουν ανεμογεννήτριες».
Αντίθετα, η καταστροφή μιας δασικής έκτασης από πυρκαγιά δεν προσφέρει κανένα πλεονέκτημα στην εγκατάσταση των ανεμογεννητριών.
Και ένα σημαντικό στατιστικό στοιχείο:
Σύμφωνα με την ΕΛΕΤΑΕΝ (Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας) «Το σύνολο των αιολικών πάρκων που είναι εγκατεστημένα σε αναδασωτέες εκτάσεις – είτε εγκαταστάθηκαν πριν την πυρκαγιά είτε κάποια στιγμή μετά από αυτή- καταλαμβάνει κάτω από το 0,06% των εκτάσεων αυτών».
Και σημειώνει ότι: «Η καταστροφή μιας δασικής έκτασης όχι μόνο δεν διευκολύνει, αλλά αντιθέτως αυξάνει τις απαιτήσεις και τις προϋποθέσεις για την υλοποίηση μιας επένδυσης αιολικού πάρκου».
Έχοντας αυτά σαν δεδομένα και μπαίνοντας στην λογική αυτών των ανθρώπων που ψάχνουν πίσω από τις φωτιές να βρουν συνομωσίες και πολιτικούς που υπηρετούν «οργανωμένα συμφέροντα» θα μπορούσε να ισχυριστεί, ότι τις φωτιές στα δάση τις βάζουν οι πολέμιοι των ανεμογεννητριών για να δυσκολέψουν τα «οργανωμένα συμφέροντα» στην τοποθέτηση τους.
Για να μην υπάρξουν κενά στην ενημέρωση:
Σύμφωνα με το άρθρο 117 Παρ 3 του Συντάγματος από τη στιγμή που ένα δάσος καεί «κηρύσσεται υποχρεωτικά αναδασωτέο και απαγορεύεται ρητά η χρήση για οποιοδήποτε άλλο σκοπό πλην της αναδάσωσης»
Αυτή την κατηγορηματική παράγραφο του Συντάγματος έρχεται το συμβούλιο της επικρατείας με την απόφαση 2499/2012 να την ανατρέψει, κρίνοντας ότι στα αναδασωτέα επιτρέπεται να εγκαθίστανται όχι μόνο ανεμογεννήτριες αλλά και κάθε «Έργο το οποίο αποβλέπει την εξυπηρέτηση ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία»
Αυτή η παράγραφος δυστυχώς επιτρέπει στον εκάστοτε επενδυτή σε συνεργασία με κρατικούς φορείς να μην περιμένει την αναδάσωση και να προχωρήσει άμεσα στην εκμετάλλευση του χώρου.
Σύμφωνα με τον δικαστή Κ. Μενουδάκο ο οποίος διατελούσε Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας όταν εκδόθηκε η σχετική απόφαση της Ολομέλειας του ΣΤΕ: «Η νομική αυτή δυνατότητα δεν δημιουργεί σε καμία περίπτωση κίνητρο για τον εμπρησμό δασών, αφού επιτρέπεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε υφιστάμενο δάσος και μάλιστα με περισσότερη ευκολία λόγω των επιπλέον προϋποθέσεων που θέτει το Συμβούλιο Επικρατείας για τη χρησιμοποίηση αναδασωτέων εκτάσεων»
Και συνεχίζει:
«Αντιθέτως, η απαγόρευση εγκατάστασης σταθμού αιολικής ενέργειας σε αναδασωτέες εκτάσεις θα δημιουργούσε ισχυρό κίνητρο εμπρησμού για όσους αντιτίθενται σε τέτοιου είδους έργα, οι οποίοι, όπως έχει αποδειχθεί, είναι πολλοί. Υπάρχει, άλλωστε, ανάλογο προηγούμενο που πρέπει να μας προβληματίσει. Την προηγούμενη κυρίως δεκαετία πολλές ήταν οι πυρκαγιές σε περιοχές στις οποίες είχε σχεδιαστεί η δημιουργία Χώρων Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων που είχε δημιουργήσει έντονες και έμπρακτες αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες».
Για να γίνει πιο σαφές:
Στις περιπτώσεις των ΧΥΤΑ που ίσχυε το άρθρο του Συντάγματος και όχι η μεταγενέστερη απόφαση του ΣΤΕ («κηρύσσεται υποχρεωτικά αναδασωτέο και απαγορεύεται ρητά η χρήση για οποιοδήποτε άλλο σκοπό πλην της αναδάσωσης») υπήρξαν πολλές «ύποπτες» φωτιές στα σημεία που είχαν επιλεγεί για την εγκατάσταση των ΧΥΤΑ σε μια προσπάθεια παρεμπόδισης της εγκατάστασης.
Πέρα από την άποψη που μπορεί να έχει κάποιος για την χρησιμότητα η όχι των ανεμογεννητριών, αλλά και για το ισοζύγιο θετικών και αρνητικών στοιχείων από την εγκατάσταση τους για το περιβάλλον, πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος στους επιστήμονες του πληκτρολογίου και στις συνωμοσιολογίες των social media που λειτουργούν σαν πλυντήρια εγκεφάλων.
Πρέπει κάποτε να σταματήσει η καραμέλα της συσχέτισης των ανεμογεννητριών με τις δασικές πυρκαγιές.