Με νέες προειδοποιήσει για τα προβλήματα που θα μπορούσε να προκαλέσει στο ευρώ η νέα κυβέρνηση της Ιταλίας επανέρχονται οι Financial Times, με ανάλυση του Martin Wolf. Ενώ ο γερμανικός Τύπος αναρωτιέται: Ιταλία όπως Ελλάδα;
Για τον Wolf, η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα. Αλλά αυτό δεν είναι και ενθαρρυντικό. Η οικονομία της είναι 10 φορές μεγαλύτερη (άλλα και μια κατάρρευση θα είναι μεγαλύτερη). Το δημόσιο χρέος της είναι 7 φορές μεγαλύτερο από της Ελλάδας, το μεγαλύτερο της ευρωζώνης και το τέταρτο μεγαλύτερο στον κόσμο. Η Ιταλία είναι πολύ μεγάλη για να καταρρεύσει και πολύ μεγάλη για να σωθεί.
Το ερώτημα είναι εάν η κυβέρνησή της θα πυροδοτήσει μια τέτοια κρίση και εάν γίνει, τι θα ακολουθήσει.
Όπως γράφει ο Wolf, μέχρι στιγμής οι αγορές είναι απλά νευρικές, με διακυμάνσεις στα spreads.
Σε κανένα κράτος μέλος της ΕΕ, εκτός από την Ελλάδα, δεν χάθηκε περισσότερο αυτή η αίσθηση της «συνοχής» μεταξύ των πολιτών με την ΕΕ, όσο στην Ιταλία. Μέχρι το τελευταίο έτος, Η κατάταξη της Ιταλίας με βάση αυτό το κριτήριο έπεσε στο 23 από τα 28 μέλη. Για αυτό δεν φταίει μόνο η οικονομική κρίση, διαπιστώνει ο Wolf. Είναι και γιατί επί της ουσίας δεν ωφελήθηκαν οικονομικά. Μεταξύ του 1997, όταν δημιουργήθηκε η Ευρωζώνη, και του 2017, το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε μόνο 3% -χειρότερη επίδοση ακόμη και από αυτή της Ελλάδας.
Εν ολίγοις οι Ιταλοί έχουν αποδεσμευτεί από την ΕΕ, παρατηρεί ο Wolf, και γι αυτό φταίει και η Ιταλία και η ΕΕ. Τι θα γίνει εάν το Κίνημα Πέντε Αστέρων και η Λίγκα του Βορρά εφαρμόσουν τα όσα έχουν εξαγγείλει και παραβούν τους κανόνες; Το πιθανότερο είναι η ΕΚΤ να μην την βοηθήσει. Χωρίς τη στήριξη της ΕΚΤ, αυτό θα μπορούσε να επιβάλει περιορισμούς στο τραπεζικό της σύστημα και η Ιταλία τελικά να βγει από ευρωζώνη.
Και εάν η Ιταλία χρεοκοπούσε, η ζημιά θα ήταν τεράστια. Όχι μόνο η οικονομική αλλά και η πολιτική. «Θα είναι πιο δύσκολο να κάνουν bullying στην Ιταλία από ότι στην Ελλάδα, κυρίως γιατί το Italexit είναι προφανώς μια μακράν πιο δύσκολη περίπτωση από ότι το Grexit», γράφει χαρακτηριστικά.
Γερμανικός Τύπος: Ιταλία όπως Ελλάδα;
Από την άλλη, ο γερμανικός Τύπος αναρωτιέται αν μπορεί τελικά η οικονομία της Ιταλίας να φέρει την Ευρωζώνη σε αδιέξοδο.
Σε επισκόπηση του γερμανικού Τύπου που δημοσιεύει η Deutsche Welle, μεταφέρεται η ανησυχία των συντακτών για τον τρόπο με τον οποίο η νέα ιταλική κυβέρνηση θα χειριστεί τα οικονομικά ζητήματα και πώς αυτά θα επηρεάσουν την Ευρωζώνη. Ορισμένοι μάλιστα απευθύνουν ήδη προειδοποιήσεις, παραπέμποντας αναπόφευκτα στο παράδειγμα της Ελλάδας.
Η εφημερίδα Tagesspiegel επισημαίνει: «Η κρίση της Ιταλίας είναι και κρίση της Ευρώπης. Βρυξέλλες, Βερολίνο και Παρίσι πρέπει πράγματι να κινηθούν περισσότερο προς τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Το μακροχρόνιο δράμα των Αθηνών δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί με τη Ρώμη διότι εάν η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της Ευρώπης καταστραφεί, τότε η ΕΕ κινδυνεύει με διάλυση. Είναι πάντως κατανοητό ότι η Ιταλία (…) αισθάνεται δικαίως ότι έχει αφεθεί μόνη της στο πεδίο της προσφυγικής κρίσης. Επιπλέον το 50% της νεανικής ανεργίας στο Νότο καθιστά επιτακτική την ανάγκη για επενδύσεις στην παιδεία και την εργασία. Ο πρόεδρος Μακρόν έχει καταλάβει την ευρωπαϊκή κρίση, αλλά μέχρι στιγμής η καγκελάριος Μέρκελ δεν δίνει απαντήσεις. Στην Ιταλία οι Γερμανοί θεωρούνται εδώ και καιρό οι ωφελημένοι της πολιτικής λιτότητας που πλουτίζουν σε βάρος άλλων. Μόνο όποιος αντιλαμβάνεται αυτή την κριτική, μπορεί να απαιτήσει και από τους άλλους περισσότερη αυτοκριτική η οποία θα οδηγήσει σε πραγματικά απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στη Ρώμη».
Διαφορετική η ανάγνωση της εφημερίδας Straubinger Tagblatt: «Όταν ο κυβερνητικός συνασπισμός διατυμπανίζει ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα χρέη, αυτό ισοδυναμεί με προαγγελία κατάχρησης εμπιστοσύνης. Για να το πούμε ξεκάθαρα: οι σταθερές χώρες του ευρώ - με πρώτους φυσικά τους Γερμανούς - μπορούν κάλλιστα να συνεχίσουν να πληρώνουν όσο οι άλλες χώρες ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους και με δανεικά. Ο πρωθυπουργός Τζουσέπε Κόντε έχει τη φήμη ενός έμπειρου και ταλαντούχου νομικού και επιστήμονα. Κανονικά θα έπρεπε να γνωρίζει σε πόσο επικίνδυνο έδαφος κινείται η κυβέρνηση της οποίας πρόκειται να είναι επικεφαλής».