Ο μετεωρολόγος Τάσος Αρνιακός μου έκανε ένα πρωί την πιο εύστοχη περιγραφή της πραγματικότητας που ζούμε φέτος, αλλά και τα τελευταία χρόνια, με τις mega-πυρκαγιές να εξελίσσονται σε τακτικό φαινόμενο στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει σε όλη τη νότια Ευρώπη.
«Είναι σα να ζούμε πάνω σε ξερόχορτα και να αναρωτιόμαστε γιατί καιγόμαστε. Όταν επί πολλές, συνεχόμενες ημέρες οι θερμοκρασίες κινούνται κοντά ή και πάνω από τους 40 βαθμούς Κελσίου, το αποτέλεσμα είναι να μετατρέπονται σε εύφλεκτη ύλη τα πάντα γύρω μας. Όταν αυτή η θερμοκρασία συνδυαστεί και με ισχυρό άνεμο, είναι αδύνατο να συγκρατηθεί η φωτιά. Αυτό σημαίνει Κλιματική Αλλαγή», μου εξήγησε με καθηλωτική απλότητα. Είναι ένας από τους εμπειρότερους Έλληνες μετεωρολόγους και δε νομίζω ότι υπάρχει αντίλογος στην ανάλυσή του.
Όταν κοιτάζεις τις εικόνες από τα Βατερά της Λέσβου σε πιάνει απελπισία.
Το ίδιο ακριβώς αισθάνθηκα πριν από 48 ώρες κάνοντας ένα περίπατο - αυτοψία γύρω από τον Λόφο Έντισον της Παλλήνης, όπου οι φλόγες έφτασαν μέχρι τις εισόδους των πολυκατοικιών, οι κάδοι σκουπιδιών έλιωσαν και οι σωλήνες από τα συστήματα αυτόματου ποτισμού έτρεχαν νερά ανεξέλεγκτα (ελπίζοντας να τους έχουν επισκευάσει μέχρι να δημοσιευτεί αυτό το κείμενο).
Αστική, πυκνοκατοικημένη περιοχή δίπλα στη λεωφόρο Μαραθώνος, όμως υπήρχαν κι εδώ ξερόχορτα, χαμηλή βλάστηση σε οικόπεδα ανάμεσα σε κατοικίες, βιοτεχνίες, μάντρες με χωματουργικά ή οικοδομικά υλικά (σε μία από τις οποίες κάηκαν δεκάδες φορτηγά και βαριά μηχανήματα) και διάσπαρτα πεύκα ή άλλα δέντρα.
Βλέπετε, η Κλιματική Αλλαγή που περιγράφει ο Αρνιακός δεν κάνει καμία εξαίρεση.
Η Κλιματική Αλλαγή είναι και δικό μου έργο. Δεν ντρέπομαι να το παραδεχθώ. Αν δεν το παραδεχθώ, άλλωστε, δεν πρόκειται να κάνω και τίποτα για να την αντιμετωπίσω ως πολίτης.
Οδηγώ ακόμα ένα αυτοκίνητο που καίει πετρέλαιο, έστω και νεότερης τεχνολογίας για μειωμένους ρύπους.
Κι αν μου πέφτει ακριβό να το αντικαταστήσω με ένα ηλεκτρικό, δεν μπορώ να παριστάνω τον αθώο, αφού τα μισά προϊόντα από αυτά που καταναλώνω ψωνίζοντας από το σούπερ μάρκετ ή αλλού γνωρίζω πολύ καλά ότι παράγονται με μη φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους.
Το σπίτι μου θερμαίνεται με φυσικό αέριο. Μαγειρεύω με ηλεκτρικό ρεύμα που φέτος θα παραχθεί (και) με καύση λιγνίτη, χάρη στην εγκληματική συμπεριφορά του Πούτιν που πασχίζει να πάει τον κόσμο μας πίσω.
Αναγκάζομαι να ανάβω κλιματιστικά που επίσης καταναλώνουν ενέργεια.
Ξεχνάω σπάνια τα φώτα, όμως φέρω ευθύνη αν τα παιδιά μου τα ξεχνούν συχνότερα και αν βαριέμαι να τους εξηγήσω...
Αν με νοιάζει έστω λίγο, πως θα τα βγάλει πέρα ένα φτωχότερο νοικοκυριό κάπου στην Ελλάδα τον χειμώνα που έρχεται, θα έπρεπε ήδη να περιορίζω την κατανάλωση κάθε μορφής ενέργειας αυτό το καλοκαίρι. Γρηγορότερα ντους, οικονομικότερο μαγείρεμα, μόνο τα απολύτως απαραίτητα πλυντήρια και αναμμένα φώτα το βράδυ.
Ακόμα μεγαλύτερη προσοχή και οικονομία στους επαγγελματικούς χώρους, όπου ευκολότερα αδιαφορούμε - κυρίως εάν πληρώνει τον λογαριασμό μία απρόσωπη ”εργοδοσία”. Δεν τιμωρούμε μόνον εκείνη αδιαφορώντας για τυχόν ενεργειακή σπατάλη. Φέτος ειδικά, μπορεί να γίνει μπούμερανγκ η αδιαφορία μας.
Στο τέλος της ημέρας, η κλιματική αλλαγή έχει πολλά ποδάρια, που πατάνε σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και σε κάθε σπίτι, γραφείο ή αυτοκίνητο.
Φταίω κι εγώ, ως πολίτης και ψηφοφόρος, γιατί δεν έχω επηρεάσει / πιέσει καθόλου το πολιτικό σύστημα της χώρας μου.
Ψηφίζω κόμματα που κατ′ όνομα δηλώνουν ευαίσθητα για το Περιβάλλον, αλλά δεν τολμούν να τα βάλουν με τον εαυτό και το παρελθόν τους - ούτε καν για να γκρεμίσουν ένα αυθαίρετο σε ένα μπαζωμένο ρέμα. Και τους φταίνε οι πολίτες που χτίζουν σπίτια σε παραλίες, αλλά μόνο κατόπιν εορτής και αφού καεί το σύμπαν ή θρηνήσουμε νεκρούς.
Ψηφίζω κυβερνήσεις και δημάρχους που δεν είναι ικανοί ούτε την ανακύκλωση να τρέξουν σοβαρά. Γιατί μη μου πείτε ότι μπορούμε να νιώθουμε ευτυχείς επειδή ο Δήμος Βριλησίων ανακηρύσσεται ”πρωταθλητής στην ανακύκλωση” έχοντας σπάσει μόλις το φράγμα του 30% στην ανακύκλωση επί του συνόλου των απορριμάτων στα όριά του. Και είναι ο μοναδικός που το πετυχαίνει...
Αρκεί να μετρήσουμε μόνοι μας τα σκουπίδια στο δικό μας σπίτι. Εύκολα θα διαπιστώσουμε ότι η ανακύκλωση είναι πολύ πάνω από το 50% του συνολικού όγκου.
Κάτι κάνω λάθος. Κάτι διαφορετικό πρέπει να κάνω, από σήμερα.