Πανδημία. Μια λέξη που δεν είχαν συνηθίσει να ακούνε τα αυτιά μας μα όταν σπάνια έφτανε σε αυτά, οι σκέψεις που προκαλούσε ήταν από αρνητικές έως και καταστροφικές. Πλέον, αποτελεί ένα συνεχές βίωμα από τον περασμένο Μάρτιο που δείχνει να έχει επηρεάσει την κοινωνία καθολικά.
Ιστορικά, πανδημίες έχουν εμφανιστεί κατά καιρούς στην ανθρωπότητα και την έχουν πλήξει ανεπίστρεπτα, με τις πιο πρόσφατες να είναι αυτές της ισπανικής γρίπης (1918-1920) και της γρίπης του ιικού στελέχους H1N1 (2009). Ειδικότερα, η ισπανική γρίπη στο διάβα της άφησε πίσω πολλά θύματα λόγω έλλειψης ενημέρωσης του πληθυσμού αλλά και επιστημονικής γνώσης στην κοινότητα. Η εφαρμογή των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης προκρίθηκε ως λύση στο πρόβλημα και τότε, σημειώνοντας σημαντική επιτυχία ως μέτρο σε κάποιες χώρες, σώζοντας ζωές.
Στο σήμερα, μήνας Νοέμβριος και δράστης των κλεμμένων ζωών μας παραμένει ο κορονοϊός. Δρα ανεξέλεγκτα, δίχως φραγμούς, ικανός να εισβάλλει σε οποιαδήποτε οικεία και παρουσιάζοντας αξιοζήλευτη κοινωνική ισότητα μεταξύ των θυμάτων που επιλέγει να κρούσει. Κρούει πολλούς, οι πολλοί γίνονται περισσότεροι και η κατάληξη κοινή: περιορισμός κυκλοφορίας. Το όπλο κατά του δράστη, σε μια στιγμή αναχρονισμού. Η στιγμή που ολόκληρος ο πληθυσμός αποκτά ένα κοινό. Περιορίζεται. Απομονώνεται σπίτι για να μην αποτελέσει άλλον ένα κρίκο στην αλυσίδα μετάδοσης του ιού. Με άλλα λόγια, μένει ασφαλής. Αποτελεσματικό μέτρο για την άμεση αντιμετώπιση της διασποράς του ιού μεν, επικίνδυνο για την ψυχική και πνευματική ισορροπία των μελών της κοινωνίας δε, με απρόβλεπτες συνέπειες εν καιρώ.
Είναι δεδομένο, πως η κοινωνία δεν μπορεί να επανέλθει σε μια κανονικότητα αυτή τη στιγμή και θα πρέπει να συνηθίσει να κυμαίνεται σε ρυθμούς start/stop. Τα περισσότερα κράτη έχουν εναποθέσει όλες τις ελπίδες τους στην έγκαιρη προμήθεια του πολυπόθητου εμβολίου, ευρισκόμενα σε έλλειψη καθαρής στρατηγικής για την αντιμετώπιση του κορωνοιού.
Η έλλειψη αυτή παρατηρείται πανευρωπαικά, κάτι που συμφωνεί και με την επιβολή lockdown που επιβάλλουν οι ηγέτες στις χώρες του συγχρονισμένα. Η επιτυχία τους κρίνεται σχεδόν βέβαιη για την ανακοπή του κύματος, μα η στάθμη του νερού θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα. Τότε θα χρειαστεί να επιβληθεί ένα νέο lockdown και αυτό το μοτίβο θα ακολουθήσουν οι επόμενοι μήνες με την ελπίδα οτι οι ληφθείσες αποφάσεις θα βρίσκονται ένα βήμα πριν τον ιό. Σε αντίθετη περίπτωση, η παράταση των περιορισμών θα είναι μονόδρομος εφόσον το πρόβλημα δεν θα είναι ελεγχόμενο, δεδομένης και της πίεσης στο σύστημα υγείας.
Δυστυχώς, το δεύτερο κύμα του ιού ήρθε για να μείνει και από ότι φαίνεται, να μας παιδέψει αρκετά. Η αλήθεια είναι πως μαζί του φέρει και το αποτύπωμα του καλοκαιριού. Η πολιτική της μη διατήρησης των όποιων μέτρων κατή την καλοκαιρινή περίοδο με σκοπό την πλήρη εξασθένιση του ιού ήταν αναπόφευκτη, όχι μόνο για λόγους οικονομίας. Η κοινωνία έπρεπε να επανέλθει σε μια καθημερινότητα και να ζήσει με φυσιολογικότερους όρους για την αποκατάσταση των ισορροπιών. Το λάθος της ήταν όμως ότι ξέχασε γρήγορα και αφέθηκε στην καλοκαιρινή διάθεση που την συνεπήρε. Ο κόσμος έπαψε να ζει με την έννοια του ιού μέρα με τη μέρα, και όσο τα περιστατικά μειώνονταν σταθερά τόσο ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού υιοθετούσε αυτή τη χαλαρή συμπεριφορά.
Το φαινόμενο αυτό έμοιαζε λογικό κι επόμενο, μιας και αποτέλεσε την αντίδραση για την εκτόνωση όλης της πίεσης που είχε συσσωρευθεί κατά το διάστημα του εγκλεισμού. Η «φούσκα» που είχε δημιουργήσει ο καθένας και περιελάμβανε τις στενότερες επαφές του, φαινόταν πως αργά η γρήγορα θα έσκαγε. Με την πρώτη ευκαιρία, και ευνοούμενης της πεποίθησης που κατέκλυζε την κοινή γνώμη πως ο ιός αποδυναμώθηκε σε αριθμούς, συγχρωτισμοί παντός τύπου έλαβαν χώρα σε σπίτια, πάρκα, πλατείες και μαγαζιά.
Ο κόσμος ξεκίνησε τον σχεδιασμό των καλοκαιρινών διακοπών του, την ίδια ώρα που ο νους ταξίδευε και μεταφερόταν από παραλία σε παραλία. Δεν μπορούν να θεωρηθούν τα παραπάνω ανευθυνότητα όπως και δεν ήταν. Ήταν η αυθόρμητη αντίδραση όλων όσων ζούσαν υπό προϋποθέσεις εκείνους τους μήνες. Αντίδραση για την χαμένη επαφή, τον ανεκμετάλλευτο χρόνο, για τις στιγμές και τα όνειρα που μπήκαν σε αναμονή.
Φτου κι απ’την αρχή. Το lockdown ήρθε για να κάνει guest στις καθημερινότητες των ανθρώπων. Παρατηρώντας τα όσα μεσολάβησαν τον προηγούμενο καιρό, ήταν αναμενόμενο πως θα επέστρεφε σε κάποια μορφή του, γνώριμο πλέον σε όλους. Ελπίδα όλων, να ήρθε την κατάλληλη στιγμή και να έχει ημερομηνία λήξης, προκειμένου να παραμείνει ανοιχτή η οικονομία την περίοδο των εορτών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα προσφέρει χρόνο, ο οποίος μπορεί να φανεί πολύτιμος αν αξιοποιηθεί ορθά. Χρόνος, ο οποίος μπορεί να ευοδώσει για την βαθύτερη κατανόηση του προβλήματος που βιώνει ο πλανήτης, την δεδομένη στιγμή που τα συνωμοσιολογικά παιχνίδια κυριαρχούν στον χώρο του διαδικτύου. Είναι σημαντικό να κρατήσουμε το πνεύμα σε επαγρύπνηση ώστε να παραμείνουμε υπεύθυνοι και ακέραιοι αυτό το διάστημα.
Καλή συνέχεια με ασφάλεια.