H «Σχεδία» ακριβαίνει κατά 1 ευρώ γιατί το κράτος ζητά ασφάλιστρο από τον άστεγο πωλητή

Η γραφειοκρατεία στην Ελλάδα είναι βασικός κανόνας. Όμως το χειρότερο όλων, είναι ότι μερικές φορές ένα νόμος που θεσπίζεται για την πάταξη της μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας, όταν εφαρμόζεται κάθετα και δεν μπορούν να προβλεφθούν κάποιες εξαιρέσεις, να προκαλούνται ακόμα πιο τραγελαφικές καταστάσεις.

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα του περιοδικού «Σχεδία». Ένα εγχείρημα που ξεκίνησε με σκοπό και στόχο να βοηθήσει άστεγους και ανασφάλιστους συμπολίτες μας, που πουλώντας αυτό το περιοδικό στην τιμή των 3 ευρώ εξασφάλιζαν για τον εαυτό τους 1,5 ευρώ για τα προς το ζην. Και όλα αυτά με απόδειξη. Άλλωστε ποιος από εμάς δεν έχει τύχει να αγοράσει το συγκεκριμένο περιοδικό και να «εισπράξει» αυτό το χαμόγελο του πωλητή, για την συμβολική πράξη αλληλεγγύης μας.

Πλέον όμως το τελευταίο διάστημα παρατηρείτε έλλειψη πωλητών της σχεδίας για να διανείμουν το περιοδικό και η απορία ήταν εύλογη, μέχρι που η απάντησε δόθηκε από το ίδιο το περιοδικό.

Με λίγα λόγια το κράτος απαίτησε από 1/1/18 ασφάλιστρο για τον άστεγο πωλητή. Πιο συγκεκριμένα για το 1,963 ευρώ που παίρνει μεικτά ο πωλητής και πιο συγκεκριμένα για το ποσό που θα εξασφαλίσει το μήνα ο άστεγος συμπολίτης μας , αφού αφαιρεθεί η παρακράτηση φόρου, θα επιβληθεί εισφορά 20% υπέρ του κλάδου κύριας ασφάλισης και εισφορά 6,9% υπέρ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οι εισφορές αυτές θα καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από τον απασχολούμενο, δηλαδή ο εργοδότης δεν θα έχει καμία συμμετοχή.

Για να αντιμετωπίσει αυτό το σημαντικό πρόβλημα η «Διογένης ΜΚΟ» μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία, με έδρα την Αθήνα, που συστήθηκε στις αρχές του 2010 για την υποστήριξη, μέσα από ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, της προσπάθειας των αστέγων και των κοινωνικά αποκλεισμένων ανθρώπων να ενταχθούν ή να επανενταχθούν στον κοινωνικό ιστό, που εκδίδει το περιοδικό αποφάσισε από 1 Μαρτίου, να αυξήσει την τιμή του περιοδικού από 3 σε 4 ευρώ.

Για να το πούμε σε απόλυτους αριθμούς, από τα 4,00€, το 1,50€ αποτελεί απευθείας έσοδο για τον διανομέα, 0,64€ είναι ο φόρος + χαρτόσημο (23,6%) και τα 0,56€ είναι ο ΕΦΚΑ (26,95%).

Συνολικά, δηλαδή, από τα 4,00€ τα 2,70€ πηγαίνουν στον άνθρωπο-διανομέα.

Είκοσι τέσσερα (24) λεπτά είναι ο ΦΠΑ (6%).

Το υπόλοιπο 1,06€ θα αξιοποιείται για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας του οργανισμού (με τη δαπάνη για τη εκτύπωση του περιοδικού να έχει τη μερίδα του λέοντος), την υποστήριξη υφιστάμενων (όπως το «Γκολ στη Φτώχεια») και την ανάπτυξη νέων κοινωνικών προγραμμάτων και λύσεων.

Τα δύο πινακάκια που συνοδεύουν αυτό το κείμενο/ανάρτηση «εξηγούν» τι ίσχυε και τι θα ισχύει πλέον σε σχέση με την ερώτηση «πού πάνε τα 3€/4€;

Όπως επισημαίνει σε σχετική ανακοίνωση της η Σχεδία:

Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες και υποστηρικτές της «σχεδίας» μας,

Από το επόμενο τεύχος (#57, Μάρτιος 2018) είμαστε αναγκασμένοι να προχωρήσουμε στην αναπροσαρμογή της τιμής πώλησης του περιοδικού από τα 3,00€ που είναι σήμερα στα 4,00€.

Θεωρούμε χρέος μας να σας εξηγήσουμε το «γιατί». Είναι μια δύσκολη συνθήκη, που έχει, όμως, και μια φωτεινή πλευρά.

Ο λόγος είναι ένας και πολύ απλός: Η επιβολή ΕΦΚΑ (26,95%) στις αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης, η οποία ισχύει από την 1η Ιανουαρίου 2018.

Σύμφωνα με τις αλλαγές που ισχύουν πλέον, «στις καθαρές μηνιαίες αμοιβές (δηλαδή, αφού αφαιρεθεί η παρακράτηση φόρου) θα επιβληθεί εισφορά 20% υπέρ του κλάδου κύριας ασφάλισης και εισφορά 6,9% υπέρ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Οι εισφορές αυτές θα καταβάλλονται εξ ολοκλήρου από τον απασχολούμενο, δηλαδή ο εργοδότης δεν θα έχει καμία συμμετοχή». Οι αποδείξεις επαγγελματικής δαπάνης είναι ο τρόπος με τον οποίο αμείβονται οι άνθρωποι όλα αυτά τα χρόνια.

Η λογική, λοιπόν, λέει ότι από το καθαρό έσοδο του κάθε πωλητή της «σχεδίας» θα πρέπει η «σχεδία» να παρακρατεί το 26,95% (δηλαδή, περίπου 40 λεπτά από το 1,50€) για τον ΕΦΚΑ του.

Εμείς, όμως, βλέποντας τους ανθρώπους καθημερινά και γνωρίζοντας τις φοβερές ανάγκες τους, τους αγώνες και τις αγωνίες τους, θέλουμε και θα προσπαθήσουμε να διαφυλάξουμε, όσο αντέχουμε, αυτό το «1,5€ καθαρό» και ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό, σε αυτή τη φάση, είναι η αύξηση της τιμής του περιοδικού (η οποία νέα τιμή για το περιεχόμενο και όχι μόνο για την κοινωνική του διάσταση παραμένει σε λογικά επίπεδα, και ίσως κάτω από τον μέσο όρο κόστους αντίστοιχων περιοδικών που κυκλοφορούν. Είναι η πρώτη αύξηση σε αυτά τα πέντε χρόνια κυκλοφορίας).

Η τρίτη λύση (πέρα, δηλαδή, από το να επωμιστούν οι ίδιοι οι διανομείς τον ΕΦΚΑ –που είναι αυτό το οποίο προβλέπει ο νόμος– ή να αυξηθεί η τιμή του περιοδικού) είναι να αναλάβει η «σχεδία» και αυτή την υποχρέωση, κάτι, όμως, που θα καθιστούσε την προσπάθειά μας μη βιώσιμη. Ας μην ξεχνάμε ότι η «σχεδία» είναι μια αυτοχρηματοδοτούμενη προσπάθεια, στέκεται μόνη της και με τη βοήθεια των αναγνωστών όρθια, χωρίς να περιμένει λύσεις από επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις κ.λπ.

Υπενθυμίζεται ότι, πέρα από το 1,50 ευρώ ή 50% επί της αναγραφόμενης τιμής πώλησης, επιλογή μας, ακριβώς εξαιτίας αυτής της λαχτάρας να υποστηρίξουμε όσο πιο πολύ μπορούμε τον άνθρωπο, είναι, όλα αυτά τα χρόνια, για εύλογο χρονικό διάστημα και όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας, να καταβάλλει η ίδια η «σχεδία» εξ ολοκλήρου τον αναλογούντα φόρο (20%) και το χαρτόσημο (3,6%) που αντιστοιχούν στο 1,50 ευρώ. Το ποσό αυτό ανέρχεται συνολικά στα 46,3 λεπτά του ευρώ.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια οι μεικτές απολαβές των πωλητών της «σχεδίας» ανέρχονται στα 1,963 ευρώ ανά τεύχος, ήτοι 65,45% επί της τιμής πώλησης του τεύχους. Η προσπάθειά μας όλα αυτά τα χρόνια είναι να καλυφθεί αυτή η διαφορά, αυτό το ποσό μέσα από την αύξηση των διαφημιστικών εσόδων κυρίως, πράγμα, βεβαίως, καθόλου εύκολο, παρά το γεγονός ότι η «σχεδία» έχει πολύ υψηλή κυκλοφορία. Είναι μία από τις πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε.

Επιπλέον, 0,18€ ή 6% είναι ο ΦΠΑ.

Περίπου 38,7 λεπτά (ή 12,9% επί του συνόλου) είναι το κόστος εκτύπωσης ανά τεύχος. Στα έξοδα εκτύπωσης περιλαμβάνεται το κόστος των όποιων επανεκτυπώσεων, αλλά και εκείνο των επιστροφών (αδιάθετα τεύχη του μήνα), με το οποίο, βεβαίως, επιβαρύνεται εξ ολοκλήρου η «Διογένης».

Το υπόλοιπο 15,68% (ή 0,47€ από το σύνολο των 3 ευρώ) αξιοποιείται για να καλυφθούν οι υπόλοιπες υποχρεώσεις, στις οποίες, πέρα από τα όποια λειτουργικά έξοδα (λογαριασμοί ΔΕΚΟ, ενοίκια, μισθοδοσία κ.λπ), περιλαμβάνονται τα έξοδα για την καμπάνια «Γκολ στη Φτώχεια» (Εθνική Αστέγων), τις «Αόρατες Διαδρομές», σεμινάρια φωτογραφίας, κεραμικής και όποιες άλλες δραστηριότητες υλοποιούνται για την υποστήριξη των ανθρώπων της «σχεδίας», έξοδα επικονωνίας κ.ά. (Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στην ιστοσελίδα της «σχεδίας» www.shedia.gr, όπου αναρτώνται οι ετήσιοι κοινωνικοί και οικονομικοί απολογισμοί).

Είναι αδύνατον να επωμιστούμε και τον ΕΦΚΑ.

Η αύξηση της τιμής στα 4€ θα επιτρέψει στον διανομέα να διατηρήσει το «καθαρό έσοδο» του 1,5 ευρώ ανά τεύχος, να πληρωθεί ο ΕΦΚΑ (26,95%), ο φόρος (20%) και το χαρτόσημο (3,6%), και να παραμείνει βιώσιμος οργανισμός η «σχεδία».

Για να το πούμε σε απόλυτους αριθμούς, από τα 4,00€, το 1,50€ αποτελεί απευθείας έσοδο για τον διανομέα, 0,64€ είναι ο φόρος + χαρτόσημο (23,6%) και τα 0,56€ είναι ο ΕΦΚΑ (26,95%).

Συνολικά, δηλαδή, από τα 4,00€ τα 2,70€ πηγαίνουν στον άνθρωπο-διανομέα.

Είκοσι τέσσερα (24) λεπτά είναι ο ΦΠΑ (6%).

Το υπόλοιπο 1,06€ θα αξιοποιείται για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας του οργανισμού (με τη δαπάνη για τη εκτύπωση του περιοδικού να έχει τη μερίδα του λέοντος), την υποστήριξη υφιστάμενων (όπως το «Γκολ στη Φτώχεια») και την ανάπτυξη νέων κοινωνικών προγραμμάτων και λύσεων.

Τα δύο πινακάκια που συνοδεύουν αυτό το κείμενο/ανάρτηση «εξηγούν» τι ίσχυε και τι θα ισχύει πλέον σε σχέση με την ερώτηση «πού πάνε τα 3€/4€;».