Σε συνεντεύξεις και δημόσιες εμφανίσεις του, ο Γιουσούκε Ναρίτα, επίκουρος καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Γέιλ, δίνει μια μάλλον ακραία και δραστική απάντηση στο ερώτημα πώς να αντιμετωπίσει η Ιαπωνία τα βάρη της ταχέως γερασμένης κοινωνίας της.
«Νιώθω ότι η μοναδική λύση είναι αρκετά ξεκάθαρη», είπε κατά τη διάρκεια μιας διαδικτυακής εκπομπής ειδήσεων στα τέλη του 2021. «Τελικά, μήπως δεν είναι άλλη από τη μαζική αυτοκτονία και το μαζικό ”σεπούκου” των ηλικιωμένων;»
Το σεπούκου είναι μια πράξη τελετουργικού ξεκοιλιασμού που ήταν ένας κώδικας μεταξύ των ατιμωμένων σαμουράι τον 19ο αιώνα.
Πέρυσι, όταν ένα αγόρι σχολικής ηλικίας του ζήτησε να εξηγήσει τις θεωρίες του για το μαζικό σεπούκου, ο Δρ. Ναρίτα περιέγραψε σε μια ομάδα συγκεντρωμένων μαθητών μια σκηνή από το «Midsommar» (σ.σ ”Μεσοκαλόκαιρο”), μια ταινία τρόμου του 2019 στην οποία μια αίρεση στην Σουηδία στέλνει ένα από τα τα παλαιότερα μέλη της να αυτοκτονήσει πηδώντας από έναν γκρεμό.
Άλλες φορές, ο Δρ. Ναρίτα έθιξε και το θέμα της ευθανασίας. «Το ενδεχόμενο να γίνει υποχρεωτικη στο μέλλον», είπε σε μια συνέντευξη,
Ο απόηχος των απόψεων του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσηςς ήταν τόσο μεγάλος που ο 37χρόνος καθηγητής αναγκάστηκε να κάνει ένα βήμα πίσω, υποστηρίζοντας πως οι δηλώσεις του «παρερμηνεύτηκαν» και ότι απευθυνόταν κυρίως σε μια αυξανόμενη προσπάθεια να τεθούν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ανθρώποι εκτός ηγετικών θέσεων στις επιχειρήσεις και την πολιτική, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για τις νεότερες γενιές. Ωστόσο, με τα σχόλιά του για την ευθανασία και την κοινωνική ασφάλιση, άνοιξε το... κουτί της Πανδώρας στην ιαπωνική κοινωνία.
Οι ακραίες θέσεις του τον βοήθησαν να αποκτήσει εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην Ιαπωνία ανάμεσα σε απογοητευμένους νέους που πιστεύουν ότι η οικονομική τους πρόοδος έχει αναχαιτιστεί από μια ”γεροντοκρατική” κοινωνία.
Τον περασμένο μήνα, αρκετοί σχολιαστές ανακάλυψαν τα σχόλια του Δρ. Ναρίτα και άρχισαν να τα διαδίδουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης σ′ ένα γνωστό διαδικτυακό talk show με μελετητές και δημοσιογράφους, ο Γιούκι Χόντα, κοινωνιολόγος του Πανεπιστημίου του Τόκιο, περιέγραψε τα σχόλιά του ως «μίσος προς τους ευάλωτους».
Κάποιοι ειδικοί προειδοποιούν ότι η δημοτικότητα του Δρ. Ναρίτα θα μπορούσε να επηρεάσει αδικαιολόγητα τη δημόσια πολιτική και τους κοινωνικούς κανόνες. Δεδομένης της υπογεννητικότητας της Ιαπωνίας και του υψηλότερου δημόσιου χρέους στον ανεπτυγμένο κόσμο, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ανησυχούν όλο και περισσότερο για το πώς θα χρηματοδοτήσουν τις διευρυνόμενες συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις της Ιαπωνίας. Η χώρα παλεύει επίσης μ΄έναν αυξανόμενο αριθμό ηλικιωμένων που πάσχουν από άνοια ή πεθαίνουν μόνοι.
Σε γραπτές απαντήσεις σε ερωτήσεις που εστάλησαν μέσω email, ο Δρ. Ναρίτα είπε ότι «ανησυχούσε κυρίως για το φαινόμενο στην Ιαπωνία, όπου οι ίδιοι μεγιστάνες συνεχίζουν να κυριαρχούν στον κόσμο της πολιτικής, των παραδοσιακών βιομηχανιών και των μέσων ενημέρωσης/ψυχαγωγίας/δημοσιογραφίας για πολλά χρόνια».
Οι φράσεις «μαζική αυτοκτονία» και «μαζικό σεπούκου», έγραψε, ήταν «μια αφηρημένη μεταφορά».
«Θα έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτικός σχετικά με τις πιθανές αρνητικές συνδηλώσεις τους», πρόσθεσε. «Μετά από λίγο αυτοστοχασμό, σταμάτησα να χρησιμοποιώ τις λέξεις αυτές πέρυσι».
Οι επικριτές του υποστηρίζουν ότι οι επανειλημμένες παρατηρήσεις του για το θέμα έχουν ήδη διαδώσει επικίνδυνες ιδέες.
«Είναι ανεύθυνο», είπε ο Μασάκι Κουμπότα, δημοσιογράφος που έχει γράψει για τον Δρ. Ναρίτα. Οι άνθρωποι που πανικοβάλλονται για τα βάρη μιας γηράσκουσας κοινωνίας «μπορεί να σκεφτούν ως εξής: «Ω, οι παππούδες μου είναι αυτοί που ζουν περισσότερο και πρέπει απλώς να τους ξεφορτωθούμε».
Ο Mασάτο Φουτζισάκι, ένας αρθρογράφος, υποστήριξε στο Newsweek Japan ότι οι παρατηρήσεις του καθηγητή «δεν πρέπει να εκληφθούν εύκολα ως μια απλή ”μεταφορά”. Οι οπαδοί του είναι άτομα που θεωρούν ότι οι ηλικιωμένοι πρέπει απλά να πεθάνουν και η κοινωνική πρόνοια πρέπει να κοπεί».
Πηγή: New York Times