Εξι κόκκινα αυγά. Τόσα έφερε ο άντρας μου από τον αυγουλά της λαϊκής, που κάθε χρόνο μας προμηθεύει έτοιμα τα αυγά του Πάσχα.
Εξι κόκκινα αυγά. Εκεί που δεν μας έφταναν ούτε 36. Κι όταν πήγα να διαμαρτυρηθώ για το θλιβερό θέαμα, με γείωσε ο εαυτός μου ο ίδιος. Είμαστε δύο άτομα. Δεν θα έρθει κανείς για μαγειρίτσα, δεν θα πάμε πουθενά για σουβλιστό αρνί και οι γάτες δεν τρώνε αυγά.
Εξι κόκκινα αυγά, τα οποία απολυμάνθηκαν σχολαστικά πριν μπουν στο πασχαλινό καλαθάκι, παρέα με τις μαργαρίτες που μαζεύω λίγο πριν την ανατολή του ήλιου, όταν βγαίνω στον έξω κόσμο με κωδικό 6.
«Ποιό Πάσχα;»
Αυτό ήταν το πρώτο σχόλιο στο τσατ του Newsroom, το απόγευμα της Παρασκευής, όταν ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχαμε ξεχάσει να βγάλουμε τις βάρδιες του Πάσχα.
Οι βάρδιες του Πάσχα. Εκεί που τις βγάζαμε καμμιά εικοσαριά μέρες πριν τη Μεγάλη Βδομάδα, φέτος λίγο έλλειψε να ξεχαστούν εντελώς.
Οι βάρδιες του Πάσχα. Η ετήσια σπαζοκεφαλιά, που κάθε χρόνο απαιτεί σκληρές διαπραγματεύσεις και εκατέρωθεν συμβιβασμούς, φέτος λύθηκε εύκολα και γρήγορα, χωρίς γκρίνιες και καυγάδες. Ολοι μέσα θα είμαστε το Πάσχα. Γιατί να μην δουλέψουμε και λίγο, να περάσει η ώρα;
Αργία μήτηρ πάσης κακίας
Αν μη τι άλλο, το Πάσχα της Πανδημίας είναι το πιο ξεκούραστο όλων των εποχών. Δεν χρειάστηκε να διαβάσουμε 352.000 σχόλια στο Trip Advisor για να δούμε πού θα πάμε, πού θα μείνουμε και πού θα φάμε, δεν βγάλαμε τα κομπιουτεράκια για να υπολογίσουμε έξοδα, μέρες άδειας και πόσα κιλά κατσικάκι για πόσα άτομα, δεν θα στριμωχτούμε σε πλοία και εθνικές οδούς, δεν θα διανύσουμε χιλιόμετρα στο Jumbo για να πάρουμε λαμπάδες για τα βαφτιστήρια την τελευταία στιγμή, ούτε θα τρέχουμε σε βουνά, λαγκάδια και παραλίες για να βγάλουμε πασχαλινές σέλφι με θέα.
Η φετινή θέα θα είναι η γειτονιά μας. Και ναι μεν δεν θα μπορέσουμε να μοιραστούμε το Αγιον Φως, αλλά μπορούμε να βγούμε στα παράθυρα, τα μπαλκόνια και τις ταράτσες μας κι αντί να χειροκροτήσουμε γιατρούς και νοσοκόμους, να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη, ας πούμε.
«Θα βάλω ωτασπίδες!» ήταν το πρώτο σχόλιο συναδέλφου όταν έριξα την ιδέα στο τσάτ του Newsroom.
Το δεύτερο σχόλιο ήταν να βγούμε στα μπαλκόνια μας και να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το παρακάτω τραγούδι.
Εσείς τι λέτε;