Με τον Θόδωρο Πάγκαλο συναντήθηκαν οι δρόμοι μας στα τέλη της δεκαετίας του ΄50 σαν φοιτητές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έκτοτε διατηρούσαμε μια χαλαρή αλλά πολύ φιλική σχέση, αλληλοεκτίμηση και οικειότητα λόγω της μακράς γνωριμίας μας. Κάποιοι, λόγω κάποιων φυσικών ομοιοτήτων, με αποκάλεσαν άλλο Πάγκαλο μάλλον εσφαλμένα γιατί ήμουνα 10 πόντους κοντύτερος, αρκετά κιλά πιο αδύνατος και όχι τόσο εκρηκτικός τύπος..
O Θόδωρος έφερε ένα βαρύ αμφιλεγόμενο όνομα από τον παππού του τον ομώνυμο στρατηγό, με καταγωγή από την Ελευσίνα, πρωταγωνιστή του κινήματος στο Γουδή το 1909, οργανωτή της στρατιάς του Έβρου το 1922 και δικτάτορα το 1926 την εποχή των στρατιωτικών κινημάτων, που τον θυμόμαστε όμως θετικά γιατί ίδρυσε την Ακαδημία Αθηνών και εύθυμα από το τραγούδι «με αρέσουν του Πάγκαλου τα γούστα, σαράντα πόντους νάχει η φούστα…» γιατί με διάταγμα του οι φούστες των γυναικών έπρεπε να απέχουν 40 πόντους από το έδαφος. Το μήκος το μετρούσαν οι αστυνομικοί με τη μεζούρα. Ο πατέρας του Θόδωρου ήταν πτέραρχος με αξιόλογη πολεμική δράση. Ο Θόδωρος τελείωσε το Βαρβάκειο και μπήκε στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ .
Ο Θόδωροςμ όπως τον γνώρισα στη Νομική Σχολή, ήταν πολύ ψηλός, πολύ αδύνατος με πλούσια χαίτη και πολύ μύωψ, που όμως δεν τον εμπόδιζε να παίζει τερματοφύλακας στην ομάδα water polo του Ναυτικού Ομίλου Γλυφάδας, αν και του βάζαμε άφθονα γκολ, γιατί τότε έπαιζα και εγώ με την ομάδα του Ναυτικού Ομίλου Χίου.
Μια μέρα τον ρώτησα αν θυμόνταν τα γκολ που του έβαλα, μου απάντησε: «Δεν θυμάμαι, γιατί όλοι μου βάζατε γκολ».
Σαν φοιτητή δεν τον ενδιέφεραν και πολύ τα νομικά μαθήματα, αλλά ήταν πολύ πολιτικοποιημένος και τον ενδιέφεραν τα πολιτικά και κοινωνικά θέματα με διεθνή ενημέρωση γιατί ήταν πολύγλωσσος, σύχναζε στη παράγκα του υπαρξιστή Σίμου, υπάρχει φωτογραφία του με χλαμύδα.. Τότε η πολιτική του τοποθέτηση ήταν προς τα αριστερά, υπάρχει φωτογραφία του με στολή ναύτη, δημοσιευμένη στην εφημερίδα «Αυγή» να συμμετέχει σε συγκέντρωση της ΕΔΑ. Τότε ήταν εποχή διαδηλώσεων στη Λεωφόρο Πανεπιστημίου με σύνθημα 114 δηλαδή το άρθρο του Συντάγματος που όριζε, ότι η τήρηση του Συντάγματος εναπόκειται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.
Τότε όσοι αριστεροί ήθελαν να κάνουν πολιτική καριέρα επεδίωκαν να γίνουν γνωστοί για την αγωνιστική τους δράση με συμμετοχή σε διαδηλώσεις, συλλήψεις τους ή χειροδικίες από τους αστυνομικούς.
Σε μια διαδήλωση ο Θόδωρος ήθελε να τον συλλάβουν οι αστυνομικοί, τους έβριζε αλλά επειδή τον ήξεραν, δεν τον πείραξαν, όρμησαν όμως και μοίραζαν καρπαζιές, οπότε έφαγα και εγώ κάποιες ξώφαλτσες. Μετά του λέω « Σου χρωστάω ένα χέρι ξύλο, που τις έφαγα εξ αιτίας σου, θα στο ρίξω, όταν γίνεις πρωθυπουργός».
«Ας γίνω πρωθυπουργός» μου λέει «και δέρνε όσο θέλεις».
Όταν έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του τηλεφώνησα και τον ρώτησα αν ήλθε η ώρα να του ρίξω το ξύλο, που του χρωστάω και μου απάντησε κάνε, ό,τι θέλεις.
Μετά το Πανεπιστήμιο ο Θόδωρος πήγε στο Παρίσι, μετείχε στο κόκκινο Μάη του 68 , συνδέθηκε με τους τότε αναρχικούς και αριστερούς έγινε γνωστή persona της αριστεράς στην Ευρώπη. Με την πτώση της Χούντας γύρισε στην Ελλάδα, εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ, το 1981 εκλέχτηκε βουλευτής στα υπόλοιπα Αττικής με βάση την Ελευσίνα και διετέλεσε βουλευτής μέχρι το 2012, υπηρέτησε ως Υπουργός σε διάφορα σημαντικά υπουργεία και το 2009 στη κυβέρνηση Γ. Παπαδρέου έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Το 2012 αποσύρθηκε από τη πολιτική, αλλά διατήρησε ζωηρό ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα, έκανε καίριες παρεμβάσεις με άρθρα και δηλώσεις και έγραψε το περίφημο και απόλυτα ειλικρινές βιβλίο « Μαζί τα φάγαμε», που δεν άρεσε σε μερικούς, γιατί είπε αλήθειες.
Τον Θόδωρο τον συναντούσα συχνά σε εκδηλώσεις και σε κοινούς φίλους και μέχρι τέλους διατηρούσε την οξύτητα της σκέψης του και την ειλικρίνεια της ομιλίας του, ήταν πλήρως ενημερωμένος για τα πολιτικά δρώμενα και διατηρούσε τις πολιτικές επαφές εδώ και στο εξωτερικό, ήταν εξαιρετικός ομιλητής με χιούμορ.
Μια περίοδο κολυμπούσε το χειμώνα στη λίμνη της Βουλιαγμένης, όπου κολυμπούσα και εγώ. Μια μέρα έπεσα επάνω του και μου λέει «Βλέπω ένα χοντρό άσπρο πράγμα να έρχεται καταπάνω μου» και του απαντώ «Αντικατροπτισμός είναι».
Αντίο φίλε!!!
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής - Αρεοπαγίτης ε.τ.