Οι πρόσφατες εντάσεις μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, που προέκυψαν ύστερα από πολύνεκρη επίθεση κατά ινδικών παραστρατιωτικών δυνάμεων στο Κασμίρ, φέρνουν στο προσκήνιο εκ νέου μια από τις πλέον «εύφλεκτες» περιοχές του πλανήτη, δεδομένου ότι οι δύο χώρες διαθέτουν δύο από τους μεγαλύτερους στρατούς του κόσμου και πυρηνικά όπλα.
Ινδία και Πακιστάν έχουν συγκρουστεί στρατιωτικά τέσσερις φορές τα τελευταία 70 χρόνια- και ως εκ τούτου δεν αποκλείεται να γίνει ξανά κάτι τέτοιο στο μέλλον.
Σε δημοσίευμα του National Interest του 2017 που αναδημοσιεύεται λόγω επικαιρότητας, παρατίθενται οι δυνάμεις των στρατών (χωρίς να περιλαμβάνονται οι αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις) των δύο χωρών- και ο πιθανός πυρηνικός κίνδυνος που συνεπάγεται μια πιθανή σύγκρουσή τους.
Ινδία: Ο ινδικός στρατός έχει 1,2 εκατ. στρατιώτες σε ενεργό υπηρεσία και 990.000 εφέδρους. Βασική αποστολή του είναι η φύλαξη των συνόρων με το Πακιστάν και την Ινδία, καθώς και η εσωτερική ασφάλεια, ειδικά στο Κασμίρ και τα βορειοανατολικά. Είναι κατανεμημένος σε 14 σώματα στρατού, που αποτελούνται από 40 μεραρχίες πεζικού, τεθωρακισμένων, ορεινών δυνάμεων και μηχανοκίνητες. Κατά μέσο όρο το κάθε σώμα στρατού έχει μια ταξιαρχία πυροβολικού, πέντε τεθωρακισμένες ταξιαρχίες, επτά ταξιαρχίες πεζικού και πέντε σχηματισμούς αεράμυνας μεγέθους ταξιαρχίας. Ως προς τις αερομεταφερόμενες δυνάμεις, ο ινδικός στρατός έχει μόνο το Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών, που στην ουσία λειτουργεί ως αρχηγείο- «ομπρέλα» για αερομεταφερόμενες δυνάμεις και ειδικές δυνάμεις του στρατού. Ειδικότερα, το σύνταγμα ελέγχει επτά τάγματα ειδικών δυνάμεων και τρεις αερομεταφερόμενες ταξιαρχίες.
Ο εξοπλισμός του στρατού προέρχεται από πολλές πηγές- κυρίως τη Ρωσία και την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, με αυξανόμενους αριθμούς αμερικανικών και ισραηλινών όπλων. Η Ινδία διαθέτει πάνω από 4.000 άρματα μάχης, περιλαμβανομένων 2.400 παλαιότερων Τ-72 (ρωσικής προέλευσης), 1.600 Τ-90 (επίσης ρωσικής) και περίπου 360 Arjun Mk.1 και Mk.2. Τα άρματα αυτά πλαισιώνουν τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) ΒMP-2 (ρωσικής προέλευσης και πάλι).
Το μεγαλύτερο μέρος του ινδικού πυροβολικού (4.000 συστήματα) προέρχεται επίσης από τη Ρωσία, αν και παρατηρείται στροφή προς αμερικανικά και νοτιοκορεατικά συστήματα. Στην αεράμυνα υπάρχει επίσης κυριαρχία του ρωσικού εξοπλισμού, από αυτοκινούμενα συστήματα Tunguska μέχρι πυραύλους S-400.
Πακιστάν: Ο πακιστανικός στρατός έχει 650.000 στρατιώτες σε ενεργό υπηρεσία και 500.000 εφέδρους. Παρά τη «δύσκολη» περιοχή όπου βρίσκεται η χώρα, το Πακιστάν έχει καλές σχέσεις με την Κίνα και το Ιράν. Οι βασικές αποστολές του πακιστανικού στρατού είναι η εσωτερική ασφάλεια εναντίον των Πακιστανών Ταλιμπάν και η αντιπαράθεση με τον ινδικό στρατό.
Ο στρατός του Πακιστάν απαρτίζεται από 26 μεραρχίες, που υπάγονται σε εννιά σώματα στρατού. Οι περισσότερες μεραρχίες είναι πεζικού- υπάρχουν μόλις δύο τεθωρακισμένες και δύο μηχανοκίνητες. Κάθε σώμα στρατού έχει κατά μέσο όρο μία τεθωρακισμένη ταξιαρχία, μία πεζικού και μια ταξιαρχία πυροβολικού. Ο πακιστανικός στρατός είναι εμφανώς μικρότερος από τον ινδικό, και επίσης έχει μικρότερες επιθετικές δυνάμεις, προκειμένου να πλήξει την Ινδία σε «μετωπική» σύγκρουση. Οι ειδικές δυνάμεις του Πακιστάν υπάγονται στη Διοίκηση Ειδικών Υπηρεσιών, με οκτώ τάγματα καταδρομών (κομάντος).
Ο εξοπλισμός είναι κυρίως πακιστανικής και κινεζικής προέλευσης, ωστόσο δεν απουσιάζουν τουρκικά και αμερικανικά όπλα. Διαθέτει κάτι λιγότερο από 700 άρματα μάχης πρώτης γραμμής, μεταξύ των οποίων το Khalid και το T-80UF, και άλλα 1.000 που είναι εκσυγχρονισμένες εκδόσεις του κινεζικού Type 59. Το Πακιστάν δεν διαθέτει κάποιο σύγχρονο τεθωρακισμένο όχημα μάχης (ΤΟΜΑ), και χρησιμοποιεί περίπου 2.000 αναβαθμισμένα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (ΤΟΜΠ) Μ113 για να πλαισιώνουν τα άρματα μάχης. Επίσης διαθέτει περίπου 2.000 συστήματα στο πυροβολικό του, κυρίως κινεζικά και αμερικανικά, αλλά υπάρχουν και παλαιότερα μοντέλα. Πλεονέκτημα έναντι της Ινδίας υπάρχει στα επιθετικά ελικόπτερα, όπου το Πακιστάν διαθέτει 51 ΑΗ-1S Cobra και έχει παραγγείλει 15 ΑΗ-1Ζ Viper.
Τα «προγνωστικά»
Σε περίπτωση πολέμου, η σύγκρουση θα ήταν σίγουρα γενικευμένη. Ο πακιστανικός στρατός υστερεί αριθμητικά και από άποψης εξοπλισμού, οπότε η γενικότερη φιλοσοφία του είναι η εξαπόλυση μικρών επιθέσεων σε τοπικό επίπεδο από τα πρώτα στάδια μιας σύγκρουσης, ώστε να καταλάβει θέσεις που ευνοούν τις πακιστανικές δυνάμεις πριν οι Ινδοί κινητοποιηθούν πλήρως. Ωστόσο, η ανισορροπία μεταξύ των συμβατικών δυνάμεων, ρεαλιστικά μιλώντας, σημαίνει πως το Πακιστάν δεν μπορεί να εξαπολύσει μια μεγάλη επίθεση που θα κρίνει τον πόλεμο και θα επιτρέψει τερματισμό του με ευνοϊκούς για αυτό όρους- οπότε και η ηγεσία των πακιστανικών ενόπλων δυνάμεων φαίνεται να βασίζεται όλο και περισσότερο στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων για να συνδράμουν τις συμβατικές δυνάμεις.
Από πλευράς του, ο ινδικός στρατός έχει δόγμα «Cold Start», με τον ίδιο να περνά αμέσως στην επίθεση, με ταχύτατη κινητοποίηση και μια μεγάλη επιθετική ενέργεια στο εσωτερικό του Πακιστάν, πριν ο αντίπαλος προλάβει να απαντήσει με τακτικά πυρηνικά όπλα. Ωστόσο, μια τέτοια ενέργεια- και η πιθανή συμβατική ήττα του Πακιστάν- θα καθιστούσε ακόμα πιθανότερη τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Σε κάθε περίπτωση, όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, οι τεταμένες σχέσεις μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν καθιστούν την περιοχή μια από τις πιο επικίνδυνες του πλανήτη- και η (αν)ισορροπία ισχύος, τα σχέδια των δύο πλευρών και η παρουσία πυρηνικών όπλων καθιστούν έναν τοπικό/ περιφερειακό πυρηνικό πόλεμο (ακόμα και «περιορισμένης» έκτασης) υπαρκτό και πιθανό ενδεχόμενο.