To Iσλαμικό Κράτος ανέλαβε την ευθύνη για τις δύο εκρήξεις που σημειώθηκαν στην αφγανική πρωτεύουσα, από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους 26 τουλάχιστον άνθρωποι και τραυματίστηκαν τουλάχιστον 49.
Η δεύτερη έκρηξη φαίνεται πως είχε στόχο τους δημοσιογράφους που είχαν σπεύσει να καλύψουν την πρώτη βομβιστική επίθεση.
Οι δημοσιογράφοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη δεύτερη έκρηξη την ώρα που περίμεναν δίπλα στην κορδέλα ασφαλείας που είχε τοποθετήσει η αστυνομία μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από το σημείο της πρώτης έκρηξης.
Ο Σαχ Μάραϊ, επικεφαλής φωτοειδησεογράφος του AFP στην Καμπούλ σκοτώθηκε από την έκρηξη, όπως επιβεβαίωσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων με ανάρτησή του στο Twitter. Ο Μάραϊ εργαζόταν για το AFP από το 1996 και κάλυψε για το Γαλλικό Πρακτορείο την αμερικανική επέμβαση στο Αφγανιστάν το 2001.
Ένας φωτορεπόρτερ του Reuters τραυματίστηκε ελαφρά από θραύσματα. Σύμφωνα με πηγή των υπηρεσιών ασφαλείας, ο βομβιστής αυτοκτονίας που ευθύνεται για τη δεύτερη επίθεση κατάφερε να διεισδύσει μεταξύ των δημοσιογράφων «κρατώντας μια κάμερα».
Η έδρα της υπηρεσίας πληροφοριών είχε γίνει στόχος επίθεσης βομβιστή αυτοκτονίας και τον Μάρτιο, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις άνθρωποι και να τραυματιστούν ακόμη πέντε.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, η Καμπούλ έχει γίνει η πιο επικίνδυνη περιοχή του Αφγανιστάν για τους αμάχους, καθώς παρατηρείται αύξηση των επιθέσεων, που διαπράττονται κυρίως από βομβιστές αυτοκτονίας και την ευθύνη για τις οποίες αναλαμβάνουν είτε οι Ταλιμπάν είτε το Ισλαμικό Κράτος.
Η προηγούμενη μεγάλη επίθεση στην αφγανική πρωτεύουσα είχε σημειωθεί την Κυριακή 22 Απριλίου εναντίον ενός εκλογικού κέντρου σε σιιτική συνοικία της Καμπούλ με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 60 άνθρωποι και να τραυματιστούν 20.
Σαχ Μάραϊ: Είναι ο καιρός της αγωνίας
Ο Σαχ Μάραϊ (Shah Marai) έλεγε ότι έχει δει τόσα πτώματα από τότε που εργαζόταν για το AFP (Γαλλικό Πρακτορείο), που δεν κοιμόταν πια τη νύκτα. Ο επικεφαλής φωτορεπόρτερ του πρακτορείου στο Αφγανιστάν σκοτώθηκε σήμερα στη διπλή επίθεση αυτοκτονίας στην Καμπούλ.
Η ζωή του και το τέλος του ακολουθούν με τραγική συνέπεια τη διαδρομή της χώρας του. Ο Σαχ Μάραϊ, 48 ετών, ξεκίνησε την καριέρα του στο AFP το 1996 ως οδηγός αυτοκινήτου. Και ο λόγος για τον οποίο οι ταλιμπάν τον ξυλοκόπησαν ήταν διότι άκουγε μουσική στο τιμόνι του αυτοκινήτου. Και η μουσική απαγορευόταν. Δέκα χρόνια μετά, είχε ακόμη τις ουλές, πριν εγχειρισθεί στο εξωτερικό το 2012.
Ο Σαχ Μάραϊ πήρε την εκδίκησή του από τους ταλιμπάν μεταδίδοντας στις 7 Οκτωβρίου 2001 για το AFP τους πρώτους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στο Αφγανιστάν, λίγες εβδομάδες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.
Με το τέλος του ζυγού των ταλιμπάν, «όλα ξαναγίνονταν δυνατά, ακόμη και τα πιο απλά πράγματα, όπως το να πας στον κουρέα για να ξυρίσεις τα γένια σου», έγραφε ο φωτορεπόρτερ στο μπλογκ του AFP.
Τότε ξεκίνησε η (πρόσκαιρη) χρυσή περίοδος του Αφγανιστάν, χώρα σε πόλεμο εδώ και τέσσερις δεκαετίες. «Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κόσμο, οι άνθρωποι έβγαιναν και πάλι έξω, ξαναζούσαν...»
Όμως οι ταλιμπάν, ηττημένοι χωρίς να πολεμήσουν, αρχίζουν και πάλι τις επιθέσεις το 2004. Στόχοι τους αρχικά οι ξένοι στρατιώτες και μετά την αποχώρησή τους οι αφγανικές στρατιωτικές δυνάμεις και στη συνέχεια οι πολίτες.
Τον Μάρτιο 2014, οι δημοσιογράφος Σαρντάρ Αχμάντ, του γραφείου του AFP στην Καμπούλ και στενός φίλος του Σαχ Μάραϊ σκοτώνεται σε επίθεση των ταλιμπάν μαζί με τη γυναίκα του και δύο από τα τρία παιδιά τους. Ο Σαχ Μάραϊ συγκλονίζεται αλλά συνεχίζει τη δουλειά του.
«Έμαθα φωτογραφία μόνος μου, έτσι προσπαθώ συνέχεια να βελτιώνομαι. Και τώρα, οι φωτογραφίες μου δημοσιεύονται σε όλον τον κόσμο...».
Το 2015, η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος εγκαθίσταται στο Αφγανιστάν, όπου πληθαίνει τις επιθέσεις. Κλίμα τρόμου, ο αέρας γίνεται ασφυκτικός. Οι φωτογραφίες του φωτορεπόρτερ διηγούνται τον πόλεμο, τον τρόμο, το αίμα.
Στα μέσα του 2016, από το Παρίσι όπου βρέθηκε, διηγείται τις νύκτες χωρίς ύπνο, που τις περνά καπνίζοντας, τον πανικό του και τους φόβους του, αφού έγινε μάρτυρας «τόσων επιθέσεων, τόσων θυμάτων», την επιθυμία του να εγκαταλείψει τη χώρα του, όπως και δεκάδες χιλιάδες συμπατριώτες του πριν από αυτόν, τόσο το μέλλον του φαίνεται αδιέξοδο.
«Όταν το ξανασκέφτομαι, η φυγή των ταλιμπάν απέναντι στους Αμερικανούς το 2001 δημιούργησε μία τεράστια ελπίδα. Χρυσά χρόνια. Θα μπορούσαμε επιτέλους να ζήσουμε κανονικά. Αλλά σήμερα, αυτή η ελπίδα έχει εξαφανιστεί. Η γιορτή τελείωσε και οι ταλιμπάν βρίσκονται προ των πυλών...Η ζωή μού φαίνεται ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι ήταν υπό το καθεστώς των ταλιμπάν εξαιτίας της ανασφάλειας. Δεν τολμώ πια να πάω τα παιδιά μου, και έχω πέντε, βόλτα. Τα λυπάμαι. Περνούν την ημέρα τους κλεισμένα στο σπίτι. Κάθε πρωί πηγαίνοντας στο γραφείο, και βράδυ επιστρέφοντας στο σπίτι, σκέφτονται το παγιδευμένο αυτοκίνητο, τον καμικάζι που θα χωθεί στο πλήθος... Δεν έχω ποτέ πριν αισθανθεί ότι οι προοπτικές είναι τόσο λίγες και δεν βλέπω διέξοδο. Είναι ο καιρός της αγωνίας».
Ο Σαχ Μαραί, με τα φωτεινά γαλανά μάτια, ο ακούραστος πλακατζής και αυτοανακηρυγμένος πρωταθλητής στο πινγκ πονγκ του γραφείου του AFP, αφήνει πίσω του έξι παιδιά. Το τελευταίο γεννήθηκε πριν από δεκαπέντε μέρες.
Σήμερα το πρωί, αφού ένας καμικάζι ανατίναξε τη μοτοσικλέτα του μπροστά στο κτίριο των αφγανικών υπηρεσιών Πληροφοριών, στη συνέχεια ένας δεύτερος καμικάζι αναμείχθηκε με τους ρεπόρτερς που συγκεντρώθηκαν στον τόπο την επίθεσης και ανατίναξε την κάμερα που κρατούσε. Την ευθύνη για τις επιθέσεις ανέλαβε το Ισλαμικό Κράτος που στράφηκε κατά «των αποστατών των υπηρεσιών ασφαλείας και των μέσων ενημέρωσης».
«Πέθανε κάνοντας τη δουλειά του, όπως έκανε εδώ και δύο δεκαετίες», έγραψε ο ανταποκριτής των New York Times στην Καμπούλ Μουτζίμπ Μασάλ.
(με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, AFP)