Το ποσοστό των Ιταλών ενηλίκων που ζουν ακόμη με τους γονείς τους είναι εδώ και καιρό υψηλό, με μια μητέρα να αναγκαζεται να λάβει δραστικά μέτρα που περιελάμβαναν την προσφυγή στο δικαστήριο, αφού οι δύο γιοι της - στα 40 και οι δύο - αρνoύνταν να εγκαταλείψουν τις ανέσεις του οικογενειακού σπιτιού.
Η γυναίκα, 75 ετών, από τη βόρεια πόλη της Παβία, είχε κουραστεί να συντηρεί τους γιους της, 40 και 42 ετών, και προσπάθησε πολλές φορές να τους πείσει να βρουν μια πιο αυτόνομη ζωή, ιδίως επειδή και οι δύο είχαν δουλειά. «Αλλά κανένας από τους δύο δεν ήθελε να μάθει», είπε, σύμφωνα με δημοσίευμα της τοπικής εφημερίδας La Provincia Pavese.
Η μητέρα ήταν επίσης ενοχλημένη που οι γιοι της δεν συνεισέφεραν στα έξοδα ή στις δουλειές του σπιτιού, αποκαλώντας τους «παράσιτα», όπως προκύπτει από την δικογραφία. Έτσι, τους πήγε στα δικαστήρια, όπου η δικαστής συνέπασχε με την ίδια και εντέλει εξέδωσε διαταγή έξωσης κατά και των δύο ανδρών.
Στην απόφασή της, η δικαστής δήλωσε ότι το να ζουν οι άνδρες στο σπίτι ήταν αρχικά δικαιολογημένοι λόγω της «υποχρέωσης του γονέα να τους συντηρεί», αλλά αυτό δεν δικαιολογείται πλέον, δεδομένου ότι είναι άνω των 40 ετών. Οι άνδρες έχουν προθεσμία μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου για να μετακομίσουν.
Το 70% των ατόμων 18- 34 ετών ζουν ακόμα με τους γονείς τους
Σχεδόν το 70% των ατόμων ηλικίας 18 έως 34 ετών στην Ιταλία εξακολουθούν να ζουν στο σπίτι με τους γονείς τους, σύμφωνα με στοιχεία του 2022: 72,6% των ανδρών και 66% των γυναικών.
Μια μελέτη του 2019 διαπίστωσε ότι από τους νέους ενήλικες που ζούσαν στο σπίτι τους, το 36,5% ήταν φοιτητές, το 38,2% είχε εργασία και το 23,7% αναζητούσε εργασία.
Παρόλο που στην Ιταλία υπήρχε πάντα η κουλτούρα των πολλών γενεών που ζουν κάτω από την ίδια στέγη, ο αριθμός των νέων ενηλίκων που μένουν στο σπίτι της οικογένειας έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω των δύσκολων οικονομικών συνθηκών και του μεγάλου χρόνου που χρειάζεται για να βρει κανείς μια σταθερή δουλειά.
Ωστόσο, πολλοί απορρίπτονται ως bamboccioni (μεγάλα μωρά), ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από έναν Ιταλό πολιτικό το 2007 για να κοροϊδέψει ενήλικες που εξακολουθούν να ζουν με τους γονείς τους και ο οποίος υποδηλώνει ότι κάποιοι το κάνουν για την ευκολία της δωρεάν στέγης και σίτισης.
Παρόλο που η έκδοση διαταγής έξωσης είναι σπάνια, έχουν υπάρξει περιπτώσεις στην Ιταλία όπου τα ενήλικα τέκνα, έχουν προσφύγει στο δικαστήριο αξιώνοντας οικονομική υποστήριξη από τους γονείς τους.
Σε μια περίπτωση, το 2020, το ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας απέρριψε την προσφυγή ενός 35χρονου μουσικού μερικής απασχόλησης, ο οποίος υποστήριξε ότι το εισόδημά του ύψους 20.000 ευρώ δεν ήταν αρκετό για να ζήσει και ότι χρειαζόταν χρήματα από τους γονείς του. Η υπόθεσή του απορρίφθηκε, με το δικαστήριο να αποφαίνεται ότι οι νέοι ενήλικες δεν έχουν αυτόματο δικαίωμα στην οικονομική στήριξη των γονέων τους.
(Πηγή: Guardian)