«Όταν υπάρχει ανάγκη να πάρεις μια απόφαση, το καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις το σωστό. Το δεύτερο καλύτερο πράγμα είναι να κάνεις λάθος. Το χειρότερο απ’ όλα είναι να μην κάνεις τίποτα.»
Θεόδωρος Ρούζβελτ
Η ζωή μας περιλαμβάνει τη λήψη εκατοντάδων αποφάσεων σε καθημερινή βάση. Κάποιες αποφάσεις είναι απλές-π.χ., να φάω γιαούρτι ή δημητριακά για πρωινό; Άλλες, πάλι, είναι πιο σύνθετες, και απαιτούν να εξετάσουμε προσεκτικά τα υπέρ και τα κατά της κάθε επιλογής, προκειμένου να καταλήξουμε σε μία απόφαση. Αποφάσεις όπως: να αφήσω τη σταθερή δουλειά μου για μια καινούργια, πιο ενδιαφέρουσα αλλά και άγνωστη; Να μετακομίσω; Ποιό σχολείο να διαλέξω για το παιδί μου; Τις περισσότερες φορές, κάποιος από τους παράγοντες που χαρακτηρίζει τις εκάστοτε επιλογές θα είναι αρκετά ισχυρός, ώστε να μας «πείσει» να διαλέξουμε μια συγκεκριμένη οδό.
Τι γίνεται όμως, όταν έχουμε να πάρουμε μια απόφαση χωρίς να υπάρχει ξεκάθαρη οδός; Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια απόφαση σίγουρα σημαντική, για την οποία όμως τα στοιχεία δε μας κατευθύνουν επαρκώς; Σε περιπτώσεις τέτοιες, οι περισσότεροι από εμάς περνάμε μεγάλο διάστημα σε μια μετέωρη κατάσταση, χωρίς να παίρνουμε καμία απόφαση, και συχνά βασανιζόμαστε αρκετά προτού καταλήξουμε. Ίσως μέρος του προβλήματος να είναι το ότι σπαταλάμε πολύ χρόνο στο να προσπαθούμε να κάνουμε προβλέψεις σχετικά με το τι θα επακολουθήσει μετά από τη λήψη της κάθε απόφασης, χωρίς να μπορούμε, στην πραγματικότητα, να προβλέψουμε το μέλλον. Η διαδικασία αυτή είναι τόσο ανώφελη, όσο και εξουθενωτική για το μυαλό μας, και μπορεί εύκολα να μας οδηγήσει σε σπασμωδικές κινήσεις, μόνο και μόνο για να ξεφύγουμε από αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση του να αναλύουμε ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα.
Εάν κατορθώσουμε, αφενός, να συνειδητοποιήσουμε και, αφετέρου, να αποδεχτούμε κιόλας, ότι, όποια απόφαση και να πάρουμε, δε θα ξέρουμε ποτέ εάν ήταν η «σωστή», αυτό μπορεί να μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε και να πάρουμε την καλύτερη απόφαση που μπορούμε, με βάση τα δεδομένα που έχουμε εκείνη τη στιγμή. Έχοντας πάρει την απόφασή μας, μπορούμε πλέον να προχωρήσουμε τη ζωή μας, αντί να βρισκόμαστε σε ένα αέναο σταυροδρόμι.
Καμιά φορά, οποιαδήποτε ενέργεια είναι καλύτερη από καμία ενέργεια. Επιπλέον, παρόλο που μπορεί δύο κατευθύνσεις να μοιάζουν, επιφανειακά, ίδιες, υπάρχουν φορές που ενστικτωδώς νιώθουμε να μας «τραβάει» κάτι προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, χωρίς να μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί. Καλό είναι να αφουγκραζόμαστε και να εμπιστευόμαστε το ένστικτό μας, καθώς στην πραγματικότητα αποτελεί ασυνείδητη σύνδεση στοιχείων από προηγούμενες εμπειρίες με τα τωρινά στοιχεία, και επομένως αποτελεί πολύτιμο σύμβουλο τον οποίο δεν πρέπει να αγνοούμε. Σίγουρα η λήψη αποφάσεων περιλαμβάνει, πάντοτε, ρίσκο. Όμως, η ζωή από μόνη της είναι απρόβλεπτη και αβέβαιη και αυτό είναι και μέρος της ομορφιάς της. Το ρίσκο είναι, απλά, κομμάτι του παιχνιδιού.