... Γιατί οι Τηλεοράσεις χρειάζονται ως Διευθυντές «άλκιμους Μηλίσιους», όπως θα έλεγε ο Αριστοφάνης. Μια ακόμα «τρύπα της Ιστορίας»...
Έτος 1981. Το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις Εκλογές τον Οκτώβριο. Την ΕΡΤ ανέλαβε ο Γιώργος, φίλος δημοσιογράφος. Υπεύθυνο Προγράμματος δεν βλέπω. Πώς έτσι; Ο Γενικός Διευθυντής Προγράμματος έλειπε. Γιατί ο διορισθείς ως «Διευθυντής Τηλεοράσεως» Πασόκος - δηλαδή ως υπεύθυνος για την καλή μετάδοση του έτοιμου προγράμματος - δήλωσε πως αυτός ως «Διευθυντής Τηλεοράσεως» είναι υπεύθυνος και για το Πρόγραμμα.
Διαβάστε επίσης
ΧΙΙΙ -Τα Πάθη μου διευθύνοντας το Πρόγραμμα της ΕΡΤ
Ο Υπουργός Τύπου και Τηλεόρασης δεν του είπε «άλλο το ένα και άλλο το άλλο», ούτε ότι ο Διευθυντής Προγράμματος ήταν και για το Ραδιόφωνο της ΕΡΤ! Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης Ανδρέας Παπανδρέου δεν είχε ενημερωθεί από κανέναν για όσα γίνονταν στην ΕΡΤ. Και δεν διόρισε κανέναν Γενικό Διευθυντή Προγράμματος περιμένοντας να βρει τον καλύτερο. Αλλά κανείς μας δεν μετείχε σε κάποια ομάδα, από άπειρους όσο αφορά την τηλεόραση, πασοκικούς τροτσκιστές.
Νοέμβριος.
Ετοιμάζω τη βαλίτσα μου. Έχω ένα γύρισμα να κάνω στην Ταϊτή. Χτυπάει το τηλέφωνο.
Ποιος είναι; Ο Βάσος! Που ενώ είναι καλός συγγραφέας έχει πάθος με τις δημόσιες θέσεις.
- Βάσος: «Σε πήρα για να σου ζητήσω συγνώμη».
- Τι μου έκανες πάλι;
- «Πήρα τη θέση σου».
- Ποια θέση;
- «Το Πρόγραμμα της ΕΡΤ. ’Ολοι νομίζουν ότι σε αντικατέστησα.. Τελικά, ο Ανδρέας σού προτείνει την Γενική Διεύθυνση της ΥΕΝΕΔ. Διαβάζει το βιβλίο σου». (Σημ. “Το Κράτος της Τηλεόρασης” που μόλις είχε εκδοθεί). - «Τι λες:»
- Εχω πάρει μόνιμο διαζύγιο από την Ελληνική Τηλεόραση. Αυτό λέω. Όσο για την ΥΕΝΕΔ, αν είναι να φύγει από το στρατό και να γίνει ένα κανάλι της προκοπής, θα τους στείλω ένα ραπόρτο από την Ταϊτή για το τι νομίζω.
Εδώ κλείνει η συνδιάλεξη και φεύγω για την Γαλλική Πολυνησία. Επιστρέφω κάποτε στο Παρίσι, ύστερα από από 22 ώρες ταξίδι και, πριν προλάβω ν’αφήσω τη βαλίτσα μου χτυπάει το τηλέφωνο. Ποιος είναι; Ο Βάσος!
- «Πρέπει να έρθεις αμέσως, σήμερα το βράδυ, στην Αθήνα!».
- Τι συμβαίνει;
- «Κλείνει η Τηλεόραση! Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις κάτι!».
Πάει, τρελάθηκε ο Βάσος, σκέπτομαι. Δηλαδή πώς κλείνει; ρωτάω.
- «Τα κάναμε θάλασσα. Δεν έχουμε πρόγραμμα και σε δυο-τρεις μέρες θα κλείσει η ΕΡΤ. Όλοι λένε ότι εσύ, που την έχεις ζήσει μπορείς να κάνεις κάτι».
- Η ΕΡΤ έχει πάνω από 3.000 προσωπικό, του λέω. Και περιμένετε από μένα να σώσω την κατάσταση;
- «Ναι! Έλα, κάντο για μένα σε παρακαλώ!».
-Σε τρεις μέρες, λέω, αρχίζω μοντάζ. Μπορώ να έρθω αύριο Πέμπτη και να φύγω το Σάββατο. Σήμερα το βράδυ δεν έχει αεροπλάνο.
- «Πότε έχει;».
- Έχει αύριο το μεσημέρι.
Την επομένη το μεσημέρι στο αεροδρόμιο με περίμενε το εισιτήριό. Στο αεροδρόμιο του Ελληνικού με περίμενε το αυτοκίνητο της ΕΡΤ. Να με πάει στην Αγία Παρασκευή, με τη βαλίτσα μου. Ανεβαίνω στο γραφείο του Γενικού, με τη βαλίτσα μου.
«Είναι όλοι δίπλα σε σύσκεψη, στη μεγάλη αίθουσα» μου λέει η πασοκική γραμματέας του. Μπαίνω στη αίθουσα, με τη βαλίτσα μου. Κάθομαι σε μια καρέκλα και ακούω. Η σύσκεψη στη ΕΡΤ κράτησε μέχρι τις 10 το βράδυ. Όλοι ήταν εκεί. Ο καθένας με τις δικαιολογίες του. Κανένας δεν έφταιγε. Και το κανάλι έκλεινε. Τη Δευτέρα ή την Τρίτη. Ζήτησα να δω χωριστά έναν-έναν τους υπεύθυνους των τμημάτων μήπως και βγάλω άκρη.
Για να μην πολυλογώ, η λύση ήταν το αυγό του Κολόμβου. Κλασική περίπτωση γραφειοκρατίας, όπως γίνεται όταν ένα επιτελείο δεν ξέρει ή δεν θέλει να μοιραστεί σωστά την διαχείριση της εξουσίας.
Η ΕΡΤ είχε αχρηστευθεί γιατί έκαστος και ιδιαίτερα το ζεύγος Βάσος - Αλευράς, προσπαθούσε να «τραβήξει έκαστος το πάπλωμα προς αυτόν», όπως λέμε.
Στα προγράμματα που πρότεινε ο Αλευράς, ο Βάσος δεν έβαζε την υπογραφή του. Στου Βάσου δεν έβαζε ο Αλευράς τη δική του! Και προγράμματα δεν είχαν!
- Τι στοκ έχετε; Ρωτάω.
- «Τίποτα δεν έχουμε. Μηδέν στοκ!».
Όταν ανέλαβα την ΕΡΤ, το 1975, βρήκα στοκ μηδέν. Όταν έφυγα, είχα αφήσει 800 ώρες πρόγραμμα. Κανένα κανάλι δεν μπορεί να λειτουργήσει με λιγότερες από 600 ώρες στοκ. Όταν το τρίτο Γαλλικό Κανάλι εγκαινιάστηκε με μια ταινία μου, η επιλογή είχε γίνει από 650 προγράμματα που είχαν ήδη γυριστεί.
Την επομένη της άφιξής μου μού λέει ο Βάσος:
- «Μπορείς να μπεις στο στούντιο να πάρεις το μικρόφωνο και να κρατήσεις το κοινό (δηλαδή τον λαό!) για μια ώρα, μέχρι ν’ αρχίσει το Δελτίο Ειδήσεων;».
- Όχι, δεν μπορώ, του λέω, να κάνω αυτήν τη αστειότητα.
Σημείωσα όλα τα έτοιμα προγράμματα που υπήρχαν στην ελληνική αγορά, αυτά που μπορούσαν να παραγγελθούν εν τάχει από το εξωτερικό, κι’ αυτά που μπορούσαν να γίνουν ζωντανά σε εσωτερική παραγωγή, από στελέχη της ΕΡΤ. Π.χ. από τον Γιώργο Παπαστεφάνου που τον είχαν παραγκωνισμένο ως δεξιό.
Και πήρα τον Μαρούδα στο τηλέφωνο, τον Υφυπουργό Τύπου.
Άκουσε, του λέω, θα τους καλέσω αυτούς τους δύο, που τσακώνονται για τις θέσεις, αύριο στις 11 το πρωί σε σύσκεψη μαζί μου και θα τους πω ποιες είναι οι ακριβείς αρμοδιότητες του καθενός και τι πρέπει να κάνουν. Στις 11 και 20 θα πρέπει να αρχίζουν να εφαρμόζονται οι νέες αρμοδιότητες. Αν δεν εφαρμοστούν στα πρώτα 10 λεπτά (του λέω για να τον τρομάξω) η ΕΡΤ κλείνει από μεθαύριο. Και θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της παγκόσμιας τηλεόρασης που θα κλείσει ένα κανάλι από σκέτη ανικανότητα. Εσύ θα παραιτηθείς ή θα απολυθείς.
Είχα εντοπίσει και 147 ωριαία επεισόδια του «Ντάλας» στα... αρχεία!
- Γιατί, Κύριοι, τα πετάξατε εκεί;
- «Διότι όταν ήρθαμε, είπαμε να το κόψουμε αυτό το σήριαλ που φέρνει την αμερικάνικη προπαγάνδα στη χώρα μας».
- Ποια αμερικάνικη προπαγάνδα; Αυτό. παιδιά, είναι το καλύτερο ευρείας κατανάλωσης σήριαλ που γυρίστηκε ποτέ. Μια γνήσια παρωδία της αμερικάνικης ζωής και πολιτικής! Αφού κλείνει η ΕΡΤ από έλλειψη προγραμμάτων, από τη Δευτέρα κιόλας, θα το ξαναβάλετε!
- «Τι θα πούμε στον κόσμο»;
- Θα κάνετε μια ειδική εκπομπή- συζήτηση για να αναλύσετε το «Ντάλας» και τους λόγους της δημοτικότητάς του. Και από σήμερα ο μεν Βάσος θα ασχολείται με τα μελλοντικά προγράμματα, ο δε Αλευράς με τα εβδομαδιαία.
Και κατέβηκα να πάρω το αυτοκίνητο που θα με πήγαινε στο αεροδρόμιο. Με προλαβαίνει στο αυτοκίνητο ο Βάσος να με αποχαιρετίσει.
- Θα περάσω πριν να πω μια σύντομη καλημέρα στη Μελίνα του λέω και στον Ντασέν.
- «Θα′ ρθω κι′ γώ μαζί σου, μου λέει».
Μας ανοίγει ο Ντασέν.
«Ιδού ο άνθρωπος που μ′ έσωσε!» του λέει ο Βάσος. Και, θερμόαιμος όπως είναι, σκύβει απότομα και μου φιλάει το δεξί παπούτσι!
Όταν έφτασα στο Παρίσι και είδα τα ίχνη από χείλη βασιλικά, σκέφτηκα να τα βάλω τρόπαιο στη βιβλιοθήκη μου πίσω από ένα τζάμι...