Η κυβέρνηση της Σλοβενίας κατηγορεί τον υπουργό Εσωτερικών και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης της Ιταλίας Ματέο Σαλβίνι όσο και τον ιταλό πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι ότι επιδίωξαν να αποκρύψουν τις ευθύνες του ιταλικού φασισμού αναφερόμενοι σε τραγικά γεγονότα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ενώ έκανε λόγο για ιστορικό «αναθεωρητισμό».
Οι δύο ιταλοί πολιτικοί έκαναν «απαράδεκτες», όπως λέει, τοποθετήσεις αναφερόμενοι στη σφαγή Ιταλών από γιουγκοσλάβους παρτιζάνους στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μάλιστα ο σλοβένος πρόεδρος Μπόρουτ Πάχορ σε αναφέρεται σε αυτές τις δηλώσεις και εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία του σε επιστολή του προς τον ιταλό ομόλογό του Σέρτζο Ματαρέλα.
Κατά τη διάρκεια τελετής την Κυριακή στην Μπασοβίτσα, κοντά στα σύνορα με τη Σλοβενία, ο Ταγιάνι έκανε λόγο για «χιλιάδες αθώα θύματα», που φονεύτηκαν «διότι ήταν Ιταλοί», προκαλώντας την άμεση και έντονη αντίδραση της Λιουμπλιάνας.
Οι σφαγές που διαπράχθηκαν σε καταβόθρες, ή πηγάδες (foibe, στα ιταλικά) από αντάρτες του Τίτο τους τελευταίους μήνες του πολέμου είχαν κυρίως στόχο φασίστες ή συνεργάτες των φασιστών και όχι εθνοτικές διαστάσεις, σύμφωνα με τη σλοβένικη κυβέρνηση. Όμως οι δηλώσεις των Σαλβίνι και Ταγιάνι «άφηναν να εννοηθεί» ότι οι σφαγές αυτές εγγράφονταν στο πλαίσιο μιας «εθνικής κάθαρσης», κατήγγειλε ο Πάχορ.
«Πρόκειται για μια περίπτωση ιστορικού αναθεωρητισμού χωρίς προηγούμενο. Ο φασισμός ήταν γεγονός, και σκοπός του ήταν να καταστρέψει τον σλοβένικο λαό», έκρινε από την πλευρά του σε ανάρτησή του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter ο κεντροαριστερός πρωθυπουργός της Σλοβενίας, ο Μάριαν Σάρετς.
Ο Ταγιάνι, στέλεχος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ, συντηρητικό) ολοκλήρωσε την ομιλία του με τις φράσεις «ζήτω η ιταλική Ίστρια, ζήτω η ιταλική Δαλματία», αναφερόμενος σε δύο επαρχίες ― της Σλοβενίας και της Κροατίας αντιστοίχως ― που βρέχονται από την Αδριατική κι ανήκαν άλλοτε στην Ιταλία.
Ο Ταγιάνι, τοποθετούμενος τη Δευτέρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπογράμμισε ότι οι αναφορές του στην «ιταλική» Ίστρια και στην «ιταλική» Δαλματία δεν αποτελούσαν σε καμία περίπτωση προβολή «εδαφικών διεκδικήσεων».
«Αναφερόμουν στους ιταλόφωνους εξόριστους της Ίστριας και της Δαλματίας, παιδιά και εγγόνια πολλών εκ των οποίων ήταν παρόντα στην τελετή» της Κυριακής, είπε, διαβεβαιώνοντας ότι «δεν ήταν η πρόθεσή μου να προσβάλλω κανέναν».
Ο Σαλβίνι από την πλευρά του έκανε παραλληλισμό μεταξύ των «παιδιών που πέθαναν στο Άουσβιτς» και «των παιδιών που πέθαναν στην Μπασοβίτσα».
Σχεδόν 75 χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, οι σφαγές αυτές συνεχίζουν σήμερα να αποτελούν εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα στις σχέσεις μεταξύ της Ρώμης και της Λιουμπλιάνας. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των θυμάτων ποικίλλουν: κυμαίνονται από μερικές εκατοντάδες ως 10.000 και πλέον.
Ήταν ο δεξιός πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι εκείνος που θέσπισε, το 2004, εθνική επέτειο για τα θύματα των σφαγών στην περιοχή, στα οποία μόνο η ιταλική άκρα δεξιά απέτινε τιμές μέχρι τότε, σε μια χώρα που για δεκαετίες αισθανόταν εξαιρετικά άβολα για το φασιστικό παρελθόν της.
(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)