Είναι αλήθεια ότι το Βίλνιους υπήρξε μια στρατηγική νίκη της Δύσης στη μάχη που διαδραματίζεται στο ευρύτερο περιβάλλον, δηλαδή στην αχνοφαίνουσα σύρραξη ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα. Η Συμμαχία κατάφερε να διευρυνθεί και ταυτόχρονα να αποσπάσει τα διαπιστευτήρια ενός αρκετά «επιτήδειου» συμμάχου, της Τουρκίας.
Στο πλαίσιο αυτό, θα έχουμε ένα «ξεπάγωμα» των εξοπλιστικών επιδιώξεων του γείτονά μας, που ξεκίνησε με την άρση του εμπάργκο του Καναδά και θα συνεχιστεί με το πρόγραμμα των F16. Αν όλα πάνε καλά με τις ελληνικές επιδιώξεις στην Ουάσιγκτον, θα υπάρξει και μια αναβάθμιση της ελληνικής εξοπλιστικής στρατηγικής με το πρόγραμμα των F35.
Φαίνεται ότι μεσοπρόθεσμα θα επικρατήσει μια νηνεμία στο Αιγαίο, χωρίς αυτό να προεξοφλεί μακροπρόθεσμες πολιτικές που θα εγγυηθούν τη δημιουργία μιας «θάλασσας φιλίας». Αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο. Και όσο αυτό είναι πιο δύσκολο, τόσο οι εξοπλισμοί θα παραμένουν αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού προϋπολογισμού. Μπορεί να ακούγεται παράλογο σε «προοδευτικά» αυτιά αλλά είναι όσο παράλογος είναι ο ρεαλισμός, τα συμφέροντα του έθνους-κράτους και ό,τι ενστερνίστηκε ο άνθρωπος όταν άρχισε να δρα σαν πολιτικό ων.
Υπάρχουν αγκάθια στις διμερείς σχέσεις που συζητιούνται με ευκολία και απίστευτη συναίνεση μεταξύ ακαδημαϊκών και πολιτικών, εν μέσω τραπεζιών με νόστιμα καλκάνια ή καλοψημένες τσιπούρες, αλλά πολύ δύσκολα θα αντέξουν μια παρουσίαση στο ευρύ κοινό στις δύο χώρες. Το εγχείρημα βέβαια συναντά μια ευχάριστη συγκυρία, με δύο παντοδύναμες κυβερνήσεις στις δύο πλευρές του Αιγαίου που έχουν αποδείξει ότι δεν παίζουν με το εθνικό τους συμφέρον.
Είναι τόσο μεγάλη η ευθύνη. Βλέπουμε 100 χρόνια μετά, πόσο επίκαιρη είναι η συνθήκη της Λωζάνης. Αυτό μας δείχνει ότι οποιαδήποτε απόφαση θα πρέπει να εξετάζεται σε βάθος δεκαετιών και αιώνων και όχι τουριστικών σεζόν.
Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να τονιστεί ότι η αληθινή, ειλικρινής και μακροπρόθεσμη εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων πρέπει να έχει αφετηρία την επίλυση του Κυπριακού. Σε αντίθετο ενδεχόμενο θα έχουμε νομιμοποίηση της εισβολής ΚΑΙ από την ελληνική πλευρά καθώς θα μιλάμε για μια επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής ενώ ταυτόχρονα θα παραπέμπουμε για πάντα στις καλένδες την μεγαλύτερη αποτυχία μας.