Το 77ο Φεστιβάλ Καννών έριξε αυλαία το Σάββατο 25 Μαΐου, μετά από δώδεκα ημέρες γεμάτες σινεμά, με την τελετή απονομής των βραβείων.
Το αδιαμφισβήτητο talk of the town ήταν το «Megalopolis» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, όχι απαραίτητα με τον τρόπο που ήλπιζε ο θρυλικός σκηνοθέτης, όμως παρά τα μεγάλα ονόματα, τα standing ovation που έβγαλαν τίτλους και τα ενσταντανέ από το κόκκινο χαλί που τράβηξαν τα φλας, λίγες ήταν τελικά οι ταινίες που συγκίνησαν και ενθουσίασαν.
Τον Χρυσό Φοίνικα απέσπασε ο Σον Μπέικερ για την ταινία «Anora», που αφηγείται το ρομάντζο μιας χορεύτριας με τον γιο ενός Ρώσου ολιγάρχη.
Ο Μπέικερ είναι ο πρώτος Αμερικανός σκηνοθέτης που κερδίζει το κορυφαίο βραβείο του Φεστιβάλ από το 2011 και «Το Δέντρο της Ζωής» του Τέρενς Μάλικ. Το «Anora» είναι η τρίτη ταινία του που κάνει πρεμιέρα στις Κάννες, μετά το «The Florida Project» και το «Red Rocket».
Ο Μπέικερ αφιέρωσε το βραβείο σε «όλες τις σεξεργάτριες, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον», υπογραμμίζοντας τη σημασία της «δημιουργίας ταινιών που προορίζονται για την κινηματογραφική αίθουσα».
«Πρέπει να υπενθυμίζεται στον κόσμο ότι η παρακολούθηση μιας ταινίας στο σπίτι, ενώ τσεκάρεις το τηλέφωνό σου και τα email και δίνεις τη μισή προσοχή, δεν είναι ο (σωστός) τρόπος […] Η παρακολούθηση μιας ταινίας μαζί με άλλους σε ένα σινεμά είναι μια από τις σπουδαίες κοινές εμπειρίες. […] Οπότε λέω ότι το μέλλον του κινηματογράφου είναι από εκεί που ξεκίνησε: σε έναν κινηματογράφο».
Το Μεγάλο Βραβείο -τη δεύτερο μεγαλύτερο της βραδιάς- έλαβε το «All We Imagine as Light» της Παγιάλ Καπάντια, η οποία έγραψε ιστορία στην διοργάνωση, καθώς πρόκειται για την πρώτη ταινία σκηνοθετημένη από Ινδή δημιουργό, αλλά και την πρώτη ινδική ταινία εδώ και τρεις δεκαετίες στο Διαγωνιστικό των Καννών. Η ταινία αφηγείται τις ζωές τριών νοσοκόμων καθώς αυτές μοιράζονται ανάμεσα στη μεγάλη πόλη και την εξοχή, την πραγματικότητα και τη φαντασία.
«Ήταν ένα όνειρο το να βρίσκομαι στις Κάννες», δήλωσε η Καπάντια και κάλεσε στη σκηνή τις πρωταγωνίστριες της ταινίας της. «Χωρίς αυτές τίποτα δεν θα ήταν εφικτό και τώρα είναι οικογένειά μου. Ελπίζω το φεστιβάλ να μην περιμένει τόσα χρόνια για να ξανακαλέσει μία ινδική ταινία» σημείωσε.
Σε μία μεγάλη ανατροπή, η κριτική επιτροπή απένειμε το βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού όχι σε μία αλλά σε τέσσερις ηθοποιούς, τις πρωταγωνίστριες της ταινίας του Ζακ Οντιάρ «Emilia Perez», Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Ζόι Σαλντάνα, Σελένα Γκόμεζ, Αντριάνα Παζ. Η ταινία απέσπασε και το Βραβείο της Επιτροπής.
Το βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού απέσπασε ο Τζέσι Πλέμονς -ήταν άλλωστε, από τα φαβορί- για την ερμηνεία του με τρεις ρόλους στο «Kinds of Kindness» (Ιστορίες Καλοσύνης), την νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου. Ο Τζέσι Πλέμονς δεν έδωσε το «παρών» στην τελετή απονομής.
Το πιο θερμό χειροκρότημα έλαβε ο Ιρανός Μοχάμαντ Ρασούλοφ, ο οποίος τιμήθηκε με Ειδικό Βραβείο για την ταινία του «The Seed of the Sacred Fig». Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης, ο οποίος γύρισε κρυφά την ταινία, κατόρθωσε να διαφύγει από τη χώρα του, όταν το Επαναστατικό Δικαστήριο της Τεχεράνης τον καταδίκασε σε οκτώ χρόνια φυλάκισης και μαστίγωμα. Μετά από ένα επίπονο, επικίνδυνο ταξίδι μέσα από τα βουνά, έφτασε στην Ευρώπη και έδωσε το «παρών» στις Κάννες στην παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας του.
Το Βραβείο Σεναρίου κέρδισε η Γαλλίδα σκηνοθέτις Κοραλί Φαρζά για την ταινία της «The Substance» στην οποία κάνει μια αναμφισβήτητα δυναμική επιστροφή η Ντέμι Μουρ. «Μια ταινία body horror, με πολύ σπλάτερ, που τελειώνει με πίδακες αίματος να πλημμυρίζουν τον φακό», όπως είχε δηλώσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Τιερί Φρεμό.
Όπως είχε ανακοινωθεί, ο Τζορτζ Λούκας έλαβε στην τελετή λήξης Τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για το σύνολο της καριέρας του. Την απονομή έκανε ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, τον οποίον ο Λούκας αποκάλεσε «καλό φίλο και μέντορα».
Ο Τζορτζ Λούκας παρέμεινε στη σκηνή για να απονείμει το κορυφαίο βραβείο της βραδιάς, τον Χρυσό Φοίνικα στην ταινία «Anora» του Σον Μπέικερ.
Πρόεδρος της φετινής κριτικής επιτροπής ήταν η σκηνοθέτις και ηθοποιός Γκρέτα Γκέργουιγκ και μέλη οι Εμπρού Τζεϊλάν (Τουρκία), Λίλι Γκλάντστοουν (ΗΠΑ), Εύα Γκριν (Γαλλία), Ναντίν Λαμπακί (Λίβανος), Χουάν Αντόνιο Μπαγιονά (Ισπανία), Πιερφρανσέσκο Φαβίνο (Ιταλία), Χιροκάζου Κόρε Εντα (Ιαπωνία) και Ομάρ Σι (Γαλλία).
Τα βραβεία:
Χρυσός Φοίνικας: «Anora», Σον Μπέικερ
Μεγάλο Βραβείο: «All We Imagine as Light», Παγιάλ Καπάντια
Βραβείο Επιτροπής: «Emilia Perez», Ζακ Οντιάρ
Ειδικό Βραβείο: «The Seed of the Sacred Fig», Μοχάμαντ Ρασούλοφ
Βραβείο Σκηνοθεσίας: Μιγκέλ Γκόμεζ, «Grand Tour»
Καλύτερη Ηθοποιός: Οι πρωταγωνίστριες της ταινίας «Emilia Perez» - Κάρλα Σοφία Γκασκόν, Ζόι Σαλντάνα, Σελένα Γκόμεζ, Αντριάνα Παζ
Καλύτερος Ηθοποιός: Τζέσι Πλέμονς «Ιστορίες Καλοσύνης»
Βραβείο Σεναρίου: «The Substance» Κοραλί Φαρζά
Χρυσή Κάμερα: «Armand»
Χρυσή Κάμερα - Ειδική Μνεία: «Mongrel»
Χρυσός Φοίνικας Ταινίας Μικρού Μήκους: «The Man Who Could Not Remain Silent», Νεμπόζα Σλιγιέπσεβιτς
Ειδική Μνεία Ταινίας Μικρού Μήκους: «Bad for a Moment»
Ο Χρυσός Φοίνικας και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας
Και για την ιστορία: Τα δεδομένα όσον αφορά τους νικητές του Χρυσού Φοίνικα που έχουν φτάσει μέχρι τα Όσκαρ είναι ενδεικτικά. Σύμφωνα με το Variety, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, «Ο Πιανίστας» του Ρομάν Πολάνσκι (2002), «Το Δέντρο της Ζωής» (2011) του Τέρενς Μάλικ, το «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε (2012), τα «Παράσιτα» του Μπονγκ Τζουν-χο (2019), «Το Τρίγωνο της Θλίψης» του Ρούμπεν Εστλουντ και το περσινό «Ανατομία μιας Πτώσης» της Ζιστίν Τριέ έλαβαν υποψηφιότητα Καλύτερης Ταινίας στα Όσκαρ. Ωστόσο, τα «Παράσιτα» είναι μόλις η μία από τις δύο βραβευμένες με Χρυσό Φοίνικα ταινίες που απέσπασαν Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας -η πρώτη είναι το «Marty» σε σκηνοθεσία Ντέλμπερτ Μαν, από το μακρινό 1955.