Ακόμη κάποιοι δυσκολεύονται να τοποθετηθούν μπροστά στα όσα συμβαίνουν στο Ιράν και στο ανατολικό Κουρδιστάν. Σκοντάφτουν στις ηθικολογίες για τα... δικαιώματα των γυναικών, στο Παρίσι, στην Αθήνα ή στη Λευκωσία και αγνοούν επιδεικτικά τις εκρήξεις που συγκλονίζουν εδώ και δεκαετίες τον αραβικό κόσμο.
Δεν καταλαβαίνουν γιατί οι γυναίκες στο Ιράν και στο ανατολικό Κουρδιστάν έβγαλαν τις μαντίλες, ούτε γιατί η Μάχσα Αμίνι είναι μια ηρωίδα της γυναικείας χειραφέτησης. Βασανίζονται με συντηρητισμούς που βαφτίζουν δικαιωματισμούς και απορούν αν η χιτζάμπ του 2022 είναι το ευρωπαϊκό σουτιέν του 1980. Απορούν; Αστεία πράγματα.
Σήμερα στο ανατολικό Κουρδιστάν και στο Ιράν δοκιμάζονται τα όρια του ισλαμοφασισμού. Δεν πρόκειται περί σεβασμού σε κάποια παράδοση.
Πρόκειται για την εκτέλεση της 22χρονης Κούρδισσας Μάχσα Αμίνι, μετά τη σύλληψή της από την ιρανική «αστυνομία των ηθών». Πρόκειται για ένα κίνημα που μετρά ήδη επτά νεκρούς. Τέσσερις είναι οι νεκροί των δυνάμεων ασφαλείας.
Πρόκειται για ένα κίνημα χειραφέτησης, αλλά και κραυγής για αναγνώριση και σεβασμό της κουρδικής ταυτότητας, που εγκλωβίζεται ανάμεσα στον τουρκικό και στον ιρανικό φασισμό.
Να μην ξεχαστεί η Μάχσα Αμίνι.