″Καραντίνα” είναι ο περιορισμός της κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών με απώτερο στόχο τον περιορισμό της μετάδοσης και διαρκούς εξάπλωση ασθενειών ή παρασίτων. Αφορά όχι μόνο τους ανθρώπους που ασθενούν αλλά και τους υγιείς ή όσους δεν αποτελούν επιβεβαιωμένα κρούσματα μιας ασθένειας αφού η καραντίνα έχει προληπτικό χαρακτήρα και διαφέρει φυσικά από την απομόνωση στην οποία τίθεται ένας ασθενής, ως επιβεβαιωμένη περίπτωση μιας ασθένειας. Λίγο πολύ ουσιαστικά, είναι αυτό ζουν εδώ και πολλές εβδομάδες δισεκατομμύρια άνθρωποι ανά τον πλανήτη. Ωστόσο η καραντίνα δεν είναι απόλυτη αλλά υπάρχουν, όπως γνωρίζουμε, εξαιρέσεις σε ό,τι αφορά μια σειρά αναγκαίων μετακινήσεων και εξαιρέσεις που αφορούν εργαζόμενους σε πολλούς νευραλγικούς τομείς.
Αν και για την σύγχρονη κοινωνία η καραντίνα είναι κάτι πρωτόγνωρο, ως μέτρο έχει επιστρατευθεί πολλές φορές και σχετικές αναφορές επιβολής περιορισμών που θυμίζουν αυτούς της καραντίνα απαντώνται σε ιστορικά κείμενα ή ακόμη και Βίβλο.
Η ίδια η λέξη «καραντίνα» όμως δεν είναι τόσο παλιά όσο η επιβολή μέτρων που παραπέμπουν σε αυτή.
Συγκεκριμένα η λέξη προέρχεται από την ιταλική quaranta και την quadraginta poy σημαίνει «40 ημέρες» και απαντάται- υπό την έννοια που χρησιμοποιείται σήμερα- στην Βενετία του 14ου και 15ου αιώνα. Ήταν η λέξη που προσδιόριζε το ειδικό καθεστώς υπό το οποίο έθεταν οι αρχές πλοία που προσέγγιζαν τη Βόρεια Ιταλία και έπρεπε να απομονωθούν πριν επιτραπεί η αποβίβαση επιβατών και πληρώματος και η εκφόρτωση εμπορεύματος. Το μέτρο είχε κριθεί αναγκαίο εξαιτίας της μεγάλη επιδημίας πανούκλας («Μαύρος Θάνατος» όπως τον αποκαλούσαν εκείνη την περίοδο), που είχε εξαπλωθεί στην Ευρώπη. Μάλιστα υπήρχε και το «τρεντίνο» δηλαδή η περίοδος απομόνωσης διάρκειας 30 ημερών που είχε επιβληθεί για πρώτη φορά το 1337 στην Δημοκρατία της Ραγκούσα στη Δαλματία.