Στη δοξολογία επί τη Εθνική Εορτή αναπέμπεται προς τον Θεό η εξής δέηση:
Επιδεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθείναι την αγίαν Εκκλησία και την πόλιν ταύτην και πάσαν πόλιν και χώραν από οργής, λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου θανάτου.
Στη δέηση περιγράφονται συνοπτικά οι σύγχρονες πληγές κατά παράφραση των επτά ή κατ’ άλλους δέκα πληγών του Φαραώ που πλήττουν τη χώρα μας με επιταχυνόμενη αλληλουχία και τον υπόλοιπο κόσμο.
Κάποιες αναφέρονται σε φυσικές καταστροφές, που μπορεί να προκαλούνται και από ανθρώπινη συνέργεια, κάποιες σε ανθρώπινες ενέργειες ατομικές ή συλλογικές, τοπικές ή γεωπολιτικές, τα καταστροφικά αποτελέσματα των οποίων μπορεί να είναι άμεσα ή μελλοντικά, που θα μας επιβαρύνουν άμεσα ή έμμεσα για πολλά χρόνια, όχι μόνο στο κοινωνικό γίγνεσθαι αλλά στη γενικότερη πορεία της χώρας μας σε συνδυασμό με τις διεθνείς εξελίξεις.
Δεν πρόκειται όμως να ασχοληθώ με θεωρίες συνομωσίας, γιατί όχι μόνο δεν αποδεικνύονται, αλλά, εκτός του ότι οδηγούν σε absurdum, μας παρουσιάζουν ότι δεν έχουμε δικιάς μας βούληση. Ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τα του οίκου μας και ότι τα πάντα, ακόμα και οι φυσικές καταστροφές, προκαλούνται και κατευθύνονται από μια μυστική υπερκυβέρνηση, που σαφώς διαφέρει από τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, μυστικής διπλωματίας και μυστικών κέντρων αποφάσεων των κρατών, που είναι θεσπισμένοι μηχανισμοί με τη σφραγίδα του απορρήτου.
Εξάλλου δεν μπορώ να αποδώσω τις φυσικές καταστροφές και τα πολύνεκρα δυστυχήματα που συμβαίνουν σωρηδόν στη χώρα μας σε «ανάδρομη αστρική συναστρία ή σε κακό μάτι», που είναι μια απλοϊκή εξήγηση, η οποία μας απαλλάσσει των ευθυνών μας.
Αντιπαραβάλλοντας τις πληγές στις οποίες μονολεκτικά αναφέρεται η δέηση με αυτές που πλήττουν τη χώρα μας διαπιστώνομε σχεδόν ταύτιση εννοιών και αποτελεσμάτων και συγκεκριμένα παρακαλούμε το Θεό να μας διαφυλάξει:
α) από την οργή γενικά δηλαδή την ατομική, του λαού και του Θεού γιατί «φωνή λαού, οργή Θεού». Είναι γεγονός ότι υπάρχει σωρευμένη οργή στο κόσμο από την εποχή των μνημονίων, που δεν κόπασε εξ αιτίας κυρίως της ακρίβειας, που κάποιες κοινωνικές τάξεις τα «φέρνουν» δύσκολα εξαιτίας της ανεργίας και των μεγάλων δυστυχημάτων λόγω της πλημμελούς λειτουργίας του κράτους, της έλλειψης ελέγχου και ανεπάρκειας της δικαιοσύνης. Η οργή όμως αυτή μπορεί αιφνίδια να προκαλέσει κοινωνικές αναταραχές ή εκλογικές εκπλήξεις,
β) από τον λοιμό, δηλαδή της επιδημίας από γνωστή ή άγνωστη θανατηφόρα ασθένεια, που στις μέρες μας σαφώς είναι ο Covid 19,
γ) λιμού δηλαδή της εξαπλωμένης έλλειψης τροφίμων, που προκαλείται από διαφόρους παράγοντες όπως λόγω πολέμων, η χώρα μας γνώρισε τη μεγάλη πείνα το 1941 που πέθαναν 300.000 άτομα, ή λόγω ακρίβειας και πληθωρισμού ή της λόγω καιρικών συνθηκών αποτυχίας παραγωγής επαρκών τροφίμων . Οι προοπτικές είναι πολύ ανησυχητικές ιδίως για χώρες της Αφρικής που στερούνται επαρκούς παραγωγής και εξαρτώνται από τη διεθνή βοήθεια.
δ) από τον σεισμό καθόσον η χώρα μας είναι σεισμογενής και πολλές περιοχές της έχουν πληγεί διαδοχικά από μεγάλους σεισμούς εξ ου και οι συνεχείς προειδοποιήσεις των σεισμολόγων.
ε) από τον κατακλυσμό και δεν εννοούμε τον κατακλυσμό του Νώε, αλλά τις διάφορες καταιγίδες, που προκαλούν εκτεταμένες πλημμύρες και βιβλικές καταστροφές, όπως η παρούσα στη Θεσσαλία που είναι πρωτοφανής σε έκταση και απώλειες.
στ) από πυρός δηλαδή από τις τεράστιες πυρκαγιές που σε ετήσια βάση και πρόσφατα στον Έβρο προκαλούν τεράστιες υλικές ζημιές και ανθρώπινες απώλειες, που για τις δύο περιπτώσεις θα ήταν περιορισμένες αν η Πολιτεία είχε λάβει επαρκή προληπτικά μέτρα
ζ) από μαχαίρας όπως πρόσφατα με αθώα θύματα λόγω οπαδικών συμπλοκών,
η) από επιδρομές αλλοφύλων
θ) από εμφυλίου πολέμου με δεδομένο, ότι στη χώρα μας ακόμα υπάρχουν αποτυπώματα του εμφυλίου πολέμου(1946-1949)
ι) από αιφνιδίου θανάτου,
Φυσικά η καταγραφή των πληγών από την Εκκλησία δεν συμπεριέλαβε τις σύγχρονες απειλές κατά της ανθρωπότητας και του πλανήτη γενικότερα και της χώρας μας κατ’ αναλογία, όπως είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη, που θα επιφέρει κλιματολογικές αλλαγές, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η εξάντληση των φυσικών πόρων από την υπερεκμετάλλευση των πρώτων υλών. Εξελίξεις που μπορεί να επιφέρουν, γενικευμένη φτώχεια, πολέμους και μεταναστεύσεις των λαών, ή απαξίωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, των δημοκρατικών θεσμών και διεθνών οργανισμών. Εάν συμβούν αυτά τότε θα πρέπει να αναμένουμε την πρόκληση διεθνούς χάους, πολέμους και αυταρχικά καθεστώτα και τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε τηναλόγιστη χρήση της ατομικής ενέργειας η οποία μπορεί να επαληθεύσει τον στίχο από τις Βέδες που είπε Robert Openheimer κατά τη πρώτη έκρηξη της ατομικής βόμβας «Είμαι ο θεϊκός άνεμος, που φέρνει μέσα του την καταστροφή».
Στο ερώτημα τι πρέπει να γίνει για να το αποτρέψουμε τις παραπάνω πληγές υπάρχουν πολλές απαντήσεις, όπως θρησκευτικές «ο Θεός ας βάλλει το χέρι του» ή αρχαιοελληνικές «συν Αθηνά και χείρα κίνει» ή πολιτικές που ζητούν διάφορες κοινωνικές ή οικονομικές αλλαγές. Σε τελική όμως ανάλυση αποτελεί ατομική ευθύνη του καθενός μας, όπως λέει ο Ν.Καζαντζάκης «Εσύ θα σώσεις τον κόσμο και αν δεν σωθεί εσύ θα φταίς».
Λέανδρος Τ.Ρακιντζής
Αρεοπαγίτης ε.τ.