Οι αποχετεύσεις του νεροχύτη και οι υδραυλικές εγκαταστάσεις είναι γενικά δυσάρεστα μέρη, τουλάχιστον για εμάς τους ανθρώπους.
Αν είστε μύκητας, όμως, μπορεί να αισθάνεστε διαφορετικά. Στην πραγματικότητα, ένας λόγος που μας «απωθεί» συχνά ο νεροχύτης - μαζί με βρώμικα σφουγγάρια και άλλα σύνεργα του νεροχύτη - είναι ακριβώς επειδή είναι βιότοποι για δυσάρεστα μικρόβια.
Σε μια νέα μελέτη από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ και το Κέντρο Οικολογίας & Υδρολογίας του Ηνωμένου Βασιλείου, οι επιστήμονες έκαναν μια «βαθιά βουτιά» σε αυτό το θολό οικοσύστημα, ερευνώντας περισσότερες από 250 «μυκητιακές κοινότητες στα σιφόνια» σε μια πανεπιστημιούπολη.
Με επικεφαλής τον βιοπληροφορικό του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ Σούν Γκέον, η ερευνητική ομάδα συνέλεξε δείγματα από σιφόνια σε 20 κτίρια στην πανεπιστημιούπολη του πανεπιστημίου.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αποστειρωμένα βαμβακερά μάκτρα (ένα εργαλείο με μια επίπεδη, λεία λαστιχένια λεπίδα, που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση ή τον έλεγχο της ροής του υγρού σε μια επίπεδη επιφάνεια) για να συλλέξουν δείγματα από σιφόνια, καταγράφοντας λεπτομέρειες για τις ιδιότητες κάθε νεροχύτη που περιελάμβαναν τη θέση του, τον σκοπό, και αν το νερό που ρέει στην αποχέτευση ήταν ζεστό ή κρύο.
Εξάγοντας DNA από τα δείγματα, χρησιμοποίησαν ενίσχυση αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) και βιοπληροφορική επεξεργασία για να βοηθήσουν στην αναγνώριση των μικροβιακών κατοίκων των νεροχυτών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν μουχλιασμένες «ζούγκλες» με ποικιλία μυκήτων.
Αυτές οι κοινότητες μυκήτων είναι διαφορετικές, αναφέρουν οι ερευνητές, αλλά και απίστευτα παρόμοιες μεταξύ τους.
Τα σιφόνια φιλοξενούσαν 375 γένη μυκήτων. Παρά την υψηλή βιοποικιλότητα σε κάθε νεροχύτη, όλες οι κοινότητες μυκήτων έδειξαν εκπληκτικά παρόμοια ταξινομικά προφίλ, αναφέρουν οι ερευνητές, πράγμα που σημαίνει ότι ο κατάλογος και η αναλογία των μυκήτων δεν διέφεραν πολύ από νεροχύτη σε νεροχύτη ή ακόμα και από κτίριο σε κτίριο.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι δεν είναι σίγουροι τι οδηγεί σε αυτή την ομοιότητα, αλλά σημειώνουν ότι η ομοιότητα στους μύκητες του νεροχύτη από διαφορετικές τουαλέτες και κτίρια θα μπορούσε να αντανακλά την «παρόμοια χρήση» από εκείνους στην κοινότητα.
Όλοι αυτοί οι νεροχύτες χρησιμοποιούνται κυρίως για το πλύσιμο των χεριών των φοιτητών.
«Περνάμε το 90% του χρόνου μας σε εσωτερικούς χώρους, επομένως είμαστε εκτεθειμένοι σε μύκητες στα σπίτια και στους χώρους εργασίας μας», λέει ο Γκέον.
«Για τους περισσότερους ανθρώπους, αυτό δεν είναι πρόβλημα, αλλά για εκείνους που είναι ανοσοκατεσταλμένοι, ορισμένα είδη μυκήτων μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές λοιμώξεις».
Η μελέτη προτείνει ότι οι αποχετεύσεις και τα σιφόνια δεν είναι απλώς ωραία μέρη για τη ζωή των μικροβίων, αλλά θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως δεξαμενές για ορισμένες μούχλες, ζυμομύκητες και άλλους μύκητες, δυνητικά φιλοξενώντας και βοηθώντας στην εξάπλωση ειδών που μπορούν να αρρωστήσουν τους ανθρώπους, αναφέρει το Sciencealert.
«Δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη να βρίσκουμε μύκητες σε ένα ζεστό, υγρό περιβάλλον. Αλλά οι νεροχύτες έχουν μέχρι στιγμής παραβλεφθεί ως πιθανές δεξαμενές αυτών των μικροοργανισμών», λέει ο Γκέον.
«Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα πραγματικά σημαντικό εύρημα για όσους προσπαθούν να βοηθήσουν τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα να αποφύγουν λοιμώξεις από ορισμένα από τα ευκαιριακά παθογόνα που μπορεί να κρύβονται στα σιφόνια όπως το Φουζάριο».
Οι αποχετεύσεις και οι σωλήνες του νεροχύτη προσφέρουν ένα μοναδικό βιότοπο για μύκητες στο περιβάλλον, σημειώνουν ο Γκέον και οι συνεργάτες του, χάρη στη συνεχή υγρασία, τις προσωρινές αλλαγές θερμοκρασίας, το υψηλό pH από τα απορρυπαντικά και την πιθανή συσσώρευση οργανικής ύλης.
Ωστόσο, οι μύκητες στους νεροχύτες πρέπει να είναι ανθεκτικοί. Αντιμετωπίζουν «εκρήξεις» ζεστού νερού, για παράδειγμα, καθώς και μεταβλητά επίπεδα οξύτητας και διαθεσιμότητα φαγητού. Ορισμένοι μύκητες μπορεί να εκμεταλλεύονται τα απορρυπαντικά στο σαπούνι ως πηγή τροφής πλούσιας σε άνθρακα, προτείνουν οι ερευνητές.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Environmental DNA.