Κάθε κρατοκεντρικό σύστημα από το κλασικό μέχρι το σύγχρονο α) είναι εγγενώς ανταγωνιστικό και συχνά συγκρουσιακό, β) πολύ συχνά τα αίτια πολέμου παρεμβάλλονται μεταξύ των συμφωνιών και των θεσμών, γ) η ισορροπία δυνάμεων είναι προϋπόθεση σταθερότητας αλλά και εφαρμογής των προνοιών των Συνθηκών και του διεθνούς δικαίου και δ) βιώσιμα είναι μόνο τα κράτη τα οποία λειτουργούν με όρους πολιτικού, νομικού, θεσμικού και στρατηγικού ορθολογισμού.
Στην στρατηγική ανάλυση αυτό σημαίνει ότι πάνω στην πλάστιγγα κόστους / οφέλους εναλλακτικών αποφάσεων υιοθετούνται αποφάσεις που οδηγούν σε λιγότερο ή καθόλου κόστος και μεγαλύτερο όφελος για τα εθνικά συμφέροντα. Υπέρτατο και έσχατο εθνικό συμφέρον είναι η εθνοκρατική επιβίωση.
Το κράτος είναι ο θεσμός συλλογικής ελευθερίας κάθε κοινωνίας επειδή η εθνική ανεξαρτησία (εσωτερική και εξωτερική κυριαρχία όπως ορίζεται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ) προσφέρει την δυνατότητα αυτοθέσπισης της των κριτηρίων πολιτικής ηθικής που νομιμοποιεί τους νόμους διασφαλίζοντας ευταξία, ευνομία και ασφάλεια. Όσο πιο συνεκτικό και όσο περισσότερο δημοκρατικό είναι ένα κράτος τόσο περισσότερο εκπληρώνονται αυτοί οι σκοποί.
Υπό αυτό το εξ αντικειμένου πολιτικά και στρατηγικά ορθολογιστικό πρίσμα είναι αναγκαίο να γίνει ξεκάθαρο και κατανοητό πως όταν οι Τούρκοι υιοθετούν «νέα» θέση για δύο κράτη δεν εννοούν πως τα δύο εκατέρωθεν «κράτη» κάνουν ότι θέλουν (πχ ένωση με την Τουρκία το υποθετικό βόρειο και ένωση με την Ελλάδα το υποθετικό νότιο). Εννοούν κατάργηση του θεσμού ελευθερίας των κυπρίων που είναι η Κυπριακή Δημοκρατία και δημιουργία δύο ποικιλότροπα συνδεδεμένων κρατιδίων τα οποία, μιας και η επί μισό τώρα αιώνα η Μεγαλόνησος Κύπρος «κείται μακράν» από την Μητροπολιτική Ελλάδα, θα υιοθετηθούν γνωστές τουρκικές πρακτικές και προσεγγίσεις για να ενταχθεί πλήρως στα πεδία της Τουρκικής επιρροής με κατάληξη τον πλήρη έλεγχό της.
Εξ ου και δεν πρέπει να παρασύρονται κάποιοι επειδή η Τουρκική πλευρά για κάποιους λόγους που εκπληρώνουν επικοινωνιακές μεθοδεύσεις έκρινε τελικά ότι την συμφέρει να μιλά για δύο κράτη.
Απαιτείται να καταλάβουμε ότι και εμείς το ίδιο ή κάτι παρόμοιο προτείνουμε όταν μιλάμε για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα. Επειδή ακριβώς η Ελληνική πλευρά υιοθετεί αυτή την πολιτειακά, πολιτικά και στρατηγικά ανορθολογική θέση η Τουρκία το εκμεταλλεύεται, ελίσσεται και μεθοδεύει την εκπλήρωσή των σκοπών της που δεδηλωμένα είναι ο έλεγχος επί ολοκλήρου της Κύπρου. Το είπαν τόσες φορές που κυριολεκτικά είναι παράξενο και περίεργο αν μερικοί δεν το κατανοούν ή με τις θέσεις που υιοθετούν δείχνουν πως δεν τους ενδιαφέρει.
Όπως μερικοί έχουμε υποστηρίξει εδώ και δεκαετίες βιώσιμη διέξοδο έχουμε μόνο με αποκατάσταση της διεθνούς τάξης που διαταράχθηκε -όπως το ίδιο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ψήφισε το 1974, 1975, 1983- από την παράνομη τουρκική εισβολή και την δημιουργία παράνομων τετελεσμένων. Παράνομα τετελεσμένα τα οποία στα ψηφίσματα του ΣΑ μετά την παράνομη εισβολή γινόταν ρητά ξεκάθαρο πως δεν πρέπει να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις επίλυσης της διένεξης.
Το γεγονός ότι η Ελληνική πλευρά α) δεν μερίμνησε να εξισορροπήσει την Τουρκία στρατιωτικά, β) δεν επέμενε στην αποκατάσταση της διεθνούς τάξης και γ) δεν απαιτεί ρητά και ανένδοτα πως ως βάση βιώσιμης διεξόδου να είναι η Πράξη Προσχώρησης στην ΕΕ που -με χίλια βάσανα την επιτεύχθηκε κυρίως λόγω «οικείων» αντιρρήσεων. Ρητά ξεκαθαρίζει πως αφορά όλη την Επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τουτέστιν, σύμφωνα με την Συνθήκη (ένταξης) και με τις μόνες νόμιμες αποφάσεις του ΣΑ του 1974,1975 και 1983, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το μόνο αναγνωρισμένο κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος και μέλος τόσο του ΟΗΕ όσο και της ΕΕ.
Παραμένει ότι η Ελληνική πλευρά από θέση αδυναμίας διαρκώς υποχωρούσε στις διαπραγματεύσεις και το ΣΑ (τι άλλο να κάνει αφού μάλιστα εκπλήρωνε και υπόγεια συμπλεκόμενα συμφέροντα) κατέγραφε τις υποχωρήσεις που κάποιοι αλλόκοτα και απόλυτα λανθασμένα ισχυρίζονται ότι δημιουργεί διαπραγματευτικό κεκτημένο.
Μια τέτοια λανθασμένη θέση υποδηλώνει
1. φτώχια επιστημονική
2. φτώχια πολιτική,
3. φτώχια στρατηγική
4. φτώχια γνώσης του σύγχρονου διεθνούς συστήματος και των θεσμών του και
5. Φτώχια γνώσης της ΕΕ και κυρίως του νομικού κεκτημένου που αφορά τους νόμους των κρατών-μελών της Κοινότητας, τις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών και τις σχέσεις με τρίτα κράτη και διεθνείς θεσμούς. Τέτοιες θέσεις που θέτουν την ΚΔ υπό πλήρη Τουρκική επιρροή, επιπλέον, υποδηλώνει εκμηδένιση των συλλογικών ενστίκτων αυτοσυντήρησης και επιβίωσης.
Κατά πρώτον, όπως έχουμε τεκμηριώσει σε πολλά κείμενα και επανερχόμαστε σύντομα με εκτενέστερο, ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ δεν επιτρέπει στα όργανά του και στους αντιπροσώπους του να παρέμβουν στο εσωτερικό καθεστώς ενός κυρίαρχου και αναγνωρισμένου κυρίαρχου κράτους μέλους. Οποιαδήποτε στιγμή και μετά από μισό αιώνα υποχωρήσεων με το πιστόλι στον κρόταφο του θύματος, η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα μπορούν και δικαιούνται να απορρίψουν τις αιτιάσεις και τις αξιώσεις για δήθεν «λύση» που ουσιαστικά και βασικά νομιμοποιεί τα παράνομα τετελεσμένα. Δικαιούνται επίσης να απαιτήσουν να αποκατασταθεί η διεθνής τάξη σύμφωνα με τα εκείνα τα ψηφίσματα του ΣΑ που ζητούν τον τερματισμό των παράνομων τετελεσμένων (και που είναι τα μόνα συμβατά με τον ρόλο του σύμφωνα με το άρθρο 2 κεφ. Ι του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ).
Δεν θα έχουμε λύση σύντομα; Άτοπο και λανθασμένο ερώτημα: Πιθανότατα θα είχαμε λύση α) εάν είχαμε επιδιώξει ισορροπία δυνάμεων και β) εάν είχαμε προσκολληθεί στην διεθνή και ευρωπαϊκή νομιμότητα. Δεν αποτελεί «λύση» η δημιουργία ενός ή δύο ελαττωματικών και έξωθεν εξαρτημένων κρατιδίων τεθεί ανεπίστροφα όλη Κύπρος στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας. Διέξοδος είναι μόνο μια όσο και να κρατήσει και αυτό ισχύει διεθνώς σε πολλές άλλες περιπτώσεις: Μόνο ο τερματισμός της παρανομίας και η αποκατάσταση της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας είναι βιώσιμη διέξοδος.
Δεύτερον, μισό αιώνα μετά την παράνομη Τουρκική εισβολή είναι περίεργο να μην έχει γίνει πλήρως κατανοητό στην Ελλάδα και στην Κύπρο ότι η αποτελεσματική εξισορρόπηση της Τουρκίας στην Κύπρο σημαίνει:
α) Δημιουργία προϋποθέσεων ισορροπίας δυνάμεων που θα ευνοήσουν μια διαφορετική Τουρκική θέση.
β) Απόφαση για την ασφάλεια του ενός δέκατου του Ελληνισμού το οποίο η Τουρκία όπως ήδη αναφέρθηκε δεν κρύβει ότι θέλει να το θέσει υπό τον έλεγχό της και τελικά εκδιώξει.
γ) Τερματισμό της αγωνίας πολλών μήπως και δεν έχουμε σύντομα λύση.
Αφενός, εάν «σύντομα λύση» σημαίνει θάνατο δεν είναι λύση αλλά αυτοκτονία και αφετέρου, η αποκατάσταση της διεθνούς τάξης παραμένει όσο χρειαστεί σε εκκρεμότητα είτε όπως μόλις αναφέρθηκε με αλλαγή της Τουρκικής θέσης είτε με -ευκαιρίας δοθείσης- εκδίωξη των Τουρκικών στρατευμάτων και εφαρμογή της διεθνούς τάξης και της ευρωπαϊκής νομιμότητας στην Κυπριακή δημοκρατία, κάτι που διασφαλίζει όλους τους κατοίκους Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Μήπως υπάρχει αντίρρηση από κάποιους για απελευθέρωση και αποκατάσταση της νομιμότητας εάν υπάρξει ευκαιρία και δυνατότητα για κάτι τέτοιο; Υποθέτουμε όχι, δεν μπορεί να υπάρχει αντίρρηση απελευθέρωσης.
Ολοκληρώνοντας, υπογραμμίζεται συμπερασματικά ότι η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως ΔΔΟ με πολιτική ισότητα σημαίνει δύο κρατίδια υπό Τουρκική επικυριαρχία και με τις προτάσεις για δύο δήθεν κρατών επιχειρεί να οριστικοποιήσει τελεσίδικα ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Η όξυνση των Τουρκικών απειλών και οι μη βιώσιμες προτάσεις που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι των «διαπραγματεύσεων» είναι είτε αδιέξοδες είτε θανατηφόρες. Απαιτείται ριζική επανατοποθέτηση με όρους πολιτικού, νομικού και στρατηγικού ορθολογισμού: Άμεσες αποφάσεις για εξισορρόπηση από το Ελλαδικό κράτος που μετά από μισό αιώνα υποχρεούται νομικά, πολιτικά και εθνικά να στηρίξει τους Έλληνες της Μεγαλονήσου και υιοθέτηση ανένδοτων και ανυποχώρητων θέσεων με κόκκινες γραμμές την αποκατάσταση της διεθνούς τάξης και της Ευρωπαϊκής νομιμότητας. Οτιδήποτε άλλο οδηγεί σε αστάθεια και αβάστακτες συμφορές για όλους.
Ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει για περισσότερα στο αγγλικό δοκίμιο P. IFESTOS. REPUBLIC OF CYPRUS: INTERNATIONAL AND EUROPEAN LAW AS CORNERSTONE OF PEACE, STABILITY AND A VIABLE STATE (Τετράδια Τεύχος 11 2024-5 Εταιρεία Διεθνών Σχέσεων και Διεθνούς Δικαίου) το οποίο είναι αναρτημένο στην διεύθυνση https://wp.me/p3OqMa-3u9 wp.me