Στις 24 Απριλίου 2004 διεξήχθη το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, εφτά μόλις μέρες πριν την 1η Μαΐου, ημέρα κατά την οποίαν η Κυπριακή Δημοκρατία δι’ όλων της των εδαφών, περιλαμβανομένων των κατεχομένων, θα εντασσόταν ως πλήρες κράτος-μέλος στην ΕΕ.
Τότε, κάθε πρόταση για αναβολή του δημοψηφίσματος, ώστε να δοθεί χρόνος ενημέρωσης και διευκρινίσεων, απορριπτόταν ασυζητητί από τον ξένο παράγοντα, με πρωταγωνιστές το δίδυμο Βρετανία-Τουρκία.
Γιατί επέμεναν στην διεξαγωγή του δημοψηφίσματος πριν την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ;
Η αποδοχή του Σχεδίου Ανάν κατέτασσε την νέα τάξη πραγμάτων στην Κύπρο ως πρωτογενές δίκαιο εντός ΕΕ, ώστε οι παραβιάσεις, παρεκκλίσεις και ακρωτηριασμοί θεμελιακών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που περιλαμβάνονταν, να καθιερώνονται νόμιμα και μόνιμα, με το ίδιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να αδυνατεί να τα ανατρέψει.
Το βιβλίο «Μια Παταγώδης Αποτυχία των Διεθνών Σχέσεων», με επίκεντρο το Σχέδιο Ανάν 1999-2004, της συνταγματολόγου Claire Palley, η οποία έζησε από κοντά τα τεκταινόμενα ως σύμβουλος διαφόρων Κυπριακών Κυβερνήσεων, μαρτυρεί την ελλιπή ενημέρωση και συνωμοσία π.χ. καθοριστικές πρόνοιες εμφανίστηκαν μέρες πριν το δημοψήφισμα στις «λεπτομέρειες» των 9.000 σελίδων, ανατρέποντας την Θεμελιώδη Συμφωνία του Σχεδίου!
Επιπλέον, στο βιβλίο επιβεβαιώνεται η αγγλοτουρκική συνωμοσία –για την αποκάλυψη της οποίας πρωτοστάτησα πριν το δημοψήφισμα– να αποκτήσει η Βρετανία διεθνή ύδατα και κατ΄επέκταση δικαίωμα σε ΑΟΖ, που … συμπτωματικά περιελάμβανε το κοίτασμα «Αφροδίτη».
Τελικά, επειδή το Σχέδιο Ανάν απερρίφθη, ενταχθήκαμε εντός ΕΕ ως Κυπριακή Δημοκρατία.
Έκτοτε, οι τότε πρωταγωνιστές προώθησης του Σχεδίου Ανάν (άλλοι «ορκίζονταν στο ιερό ευαγγέλιο» να μην τολμήσουμε να το απορρίψουμε, ενώ ο Κασουλίδης εκβίαζε για επερχόμενη Μικρασιατική Καταστροφή), καυχώνται για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε, χωρίς επιβολή του Σχεδίου Ανάν, το οποίο οι ίδιοι μανιωδώς προωθούσαν.
Επιπλέον, από το 2008 μέχρι σήμερα, είναι οι ίδιοι που διαπραγματεύονται το Κυπριακό με τα … «ανανικά» μυαλά τους.
Σήμερα, βρισκόμαστε ενόψει της Πενταμερούς για το Κυπριακό με συμμετοχή Τουρκίας-Βρετανίας αλλά όχι της ΕΕ, της οποίας είμαστε κράτος-μέλος.
Αυτό είναι όντως θλιβερό… «επίτευγμα»!
Διερωτώμαι τι θα γινόταν στα εγχώρια ελεγχόμενα ΜΜΕ, αν άλλη Κυβέρνηση αποτύγχανε σε τέτοιο βαθμό.
Πάντως, όταν ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει πως στην Πενταμερή θα διαπιστωθεί η πολιτική βούληση κάθε πλευράς, είναι την Κυπριακή Δημοκρατία που καρφώνει πισώπλατα.
Όταν ο Πρόεδρος ικανοποιείται που η ΕΕ δεν επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία, είναι την Κυπριακή Δημοκρατία που θάβει.
Αντί να αναδείξουμε την έκδηλη τουρκική αδιαλλαξία περί «δύο κρατών», προκαταλαμβάνοντας την διεθνή και ευρωπαϊκή στήριξη, η ηγεσία του ΔΗΣΥΑΚΕΛ θεωρεί ότι θα γωνιάσουμε την Τουρκία, εάν προσφέρουμε και άλλα, όπως το φυσικό αέριο, και εάν αποδεχτούμε την πολιτική ισότητα με την ερμηνεία που απαιτεί η Τουρκία.
Παρεμπιπτόντως, είναι η Λευκωσία και Αθήνα που αποδέχτηκαν να παγώσει κάθε σχέδιο για κυρώσεις στην παραπαίουσα τουρκική οικονομία…
Με τέτοιους «φωστήρες», είναι ευτύχημα που ακόμη υπάρχουμε.
***
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο