Αξιότιμε κύριε Τσίπρα,
Σας γράφω αυτή την επιστολή με την ελπίδα να τη διαβάσετε. Όχι διότι ελπίζω να αλλάξει κάτι, αλλά γιατί πραγματικά θέλω να κατανοήσετε, έστω και αν δεν σας ενδιαφέρει, το κακό που έχετε προκαλέσει σε αυτή τη χώρα και στους πολίτες που έχουν την ατυχία να διαβιώνουν εδώ αυτά τα ταραγμένα χρόνια.
Αξιότιμε κύριε Τσίπρα, μπορώ με ασφάλεια να σας πω πως έχετε εξελιχθεί σε ένα από τα μεγαλύτερα κακά που πέρασαν από την Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Η διακυβέρνηση σας, που ξεκίνησε γεμάτη ελπίδα, αναθάρρηση, όνειρα, έχει καταλήξει (ή μάλλον καταντήσει) σε μία μόνιμη πηγή στεναχώριας, άγχους, οργής και ταπείνωσης.
Κύριε Τσίπρα, το 2015 ήσασταν η αιτία που η ελπίδα πέθανε για τους Έλληνες. Ήσασταν αυτός που υπέγραψε την οικονομική καταδίκη του βαλκανικού κράτους-δορυφόρου-έρμαιου του ξένου παράγοντα, μάλιστα μετά από μία ταραχώδη περίοδο 6 μηνών όπου δημιουργήσατε κλίμα πανικού στους Έλληνες με τους χειρισμούς σας, με τα ρίσκα σας και τις θεωρίες παιγνίων που εντέχνως προσπαθούσατε να πουλήσετε στους διεθνείς εταίρους σας, προκαλώντας ζημιές δισεκατομμυρίων σε μία χώρα που ακόμα έγλειφε τις πληγές της για να κλείσουν, μετά από χρόνια έντονης ύφεσης.
Κύριε πρωθυπουργέ, ήσασταν η τελευταία ελπίδα του Έλληνα να σηκώσει έστω και λίγο το κεφάλι του, που το έχει κατεβασμένο και βαρύ τα τελευταία 8 χρόνια. Ήσασταν η ιστορική ευκαιρία της αριστεράς να αποδείξει πως αξίζει να λαμβάνει αποφάσεις για αυτόν εδώ τον τόπο. Ήσασταν το νέο πολιτικό αίμα του τόπου, που με λίγη σύνεση και λίγο θάρρος θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα, όντας καθαρός από την δυσωδία του παρελθόντος. Και επειδή ήσασταν όλα αυτά, καταλαβαίνετε πως αυτό σας καθιστά αυτόματα ως τη μεγαλύτερη μεταπολιτευτική πολιτική απογοήτευση για τους Έλληνες.
Κύριε Τσίπρα, με τους θεατρινισμούς σας φέρατε τα capital controls. Διενεργήσατε ένα δημοψήφισμα κόβοντας την Ελλάδα στα δύο, κάνοντας τον πατέρα να μαλώσει με τον γιο, για να καταλήξετε να υπογράψετε μια συμφωνία χειρότερη από εκείνη που θέσατε προς ψήφιση (και απέρριψε ο ελληνικός λαός). Ξύσατε με μανία και ανοίξατε πληγές (γιατί θα ήταν άδικο να πούμε ότι τις δημιουργήσατε εσείς) που προσπαθούσαμε τόσα χρόνια να κλείσουμε, για να φτάσετε επιτέλους στην πολιτική σας ενηλικίωση, να σκύψετε το κεφάλι και να κάνετε με σχεδόν στρατιωτική πειθαρχία όλα αυτά που τόσα χρόνια αντιπολιτευόσασταν, λοιδορούσατε και αντιμαχόσασταν.
Και εκεί που τόσο εσείς όσο και εμείς αποδεχτήκαμε το δυσοίωνο οικονομικό μέλλον που μας εξασφαλίσατε (και φυσικά σταθήκατε και ανίκανος να αποτρέψετε), εκεί που θεωρήσαμε πως επιστρέφουμε σε μία μορφή κανονικότητας μέσα από την οποία θα μπορούσαμε να ορθώνουμε μέρα τη μέρα και εκατοστό-εκατοστό το ανάστημα μας, αποφασίσατε να τα βάλετε με το τελευταίο πράγμα που είχε απομείνει να μας κρατά όρθιους, έστω σκυφτούς, αλλά όρθιους. Την εθνική μας υπερηφάνεια. Αποφασίσατε να ταπεινώσετε την εθνικότητα μας, να πουλήσετε την ιστορική μας κληρονομιά και να μας κάνετε για άλλη μια φορά να νιώσουμε οργή, ταπείνωση, στεναχώρια, και ένα καινούριο συναίσθημα που ενώ τόσα χρόνια το είχαμε γλιτώσει, καταφέρατε να μας το προκαλέσετε και αυτό. Την ντροπή.
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, εγώ, ένας κάτοικος της από 17ης Ιουνίου και ως τον αιώνα τον άπαντα Νότιας Μακεδονίας, νιώθω πως δέχτηκα την χαριστική βολή από την κυβέρνηση σας. Μου στερήσατε το δικαίωμα να νιώθω Μακεδόνας και ταυτόχρονα Έλληνας, διότι διαχωρίσατε αυτές τις δύο έννοιες, καθιστώντας την πρώτη ως σλαβική. Δημιουργήσατε ένα μακεδονικό έθνος που καμία σχέση δεν έχει με το ελληνικό, και ξαναγράψατε την ιστορία, σβήνοντας ένα τεράστιο κομμάτι πολιτιστικής κληρονομιάς που μέχρι πρότινος ανήκε στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Κλείσατε ένα θέμα, ίσως δεχόμενος πιέσεις ή ίσως όχι (δεν έχει και καμιά σημασία άλλωστε), που κανένας προκάτοχος σας δεν ετόλμησε να κλείσει με τόσο ευνοϊκούς για την αντίπερα όχθη όρους. Δώσατε εθνική υπόσταση και ιστορία σε ένα κρατίδιο που ουδεμία σχέση και αξίωση είχε σε αυτή, στερώντας την ταυτόχρονα από εμάς, τους πολίτες των οποίων το συμφέρον δήθεν υπερασπίζεστε. Και τι κερδίσατε; Το απόλυτο τίποτα. Μία υπόσχεση πως θα σταματήσει ο μακεδονικός (πλέον) λαός να εκφράζει αλυτρωτισμό προς την Ελλάδα. Και τι αλυτρωτισμό να εκφράσει άλλωστε, αφού πλέον πήρε όσα ήθελε, και πανηγυρίζει στις πλάτες ενός άπατρι πρωθυπουργού και ενός (για ακόμη μια φορά) ηττημένου λαού.
Δεν το είχατε πει προεκλογικά. Δεν το είχατε εξαγγείλει. Δεν είχατε ενημερώσει τον κόσμο για τις τερατώδεις προθέσεις σας να καταστρέψετε ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της ιστορίας αυτής της χώρας. Βγήκατε πρωθυπουργός βάζοντας μπροστά μόνο την οικονομική σας ατζέντα (όπου μάλιστα αποτύχατε παταγωδώς), αποκρύπτοντας παράλληλα την πρόθεση σας να χαντακώσετε τους Έλληνες και να κλείσετε εις βάρος μας ένα ζήτημα στο οποίο είχαμε ήδη δυσμενή θέση, αλλά ευτυχώς το δικαίωμα να διατηρούμε παγωμένο και να εκμεταλλευόμαστε πανίσχυρα διαπραγματευτικά όπλα, που τα χαρίσατε χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα. Μας παραπλανήσατε κύριε πρωθυπουργέ, και ταυτόχρονα μας αιφνιδιάσατε. Γιατί δεν περιμέναμε να βρεθεί ο άνθρωπος που θα συμπεριφερθεί τόσο αισχρά στην ιστορία ενός λαού που κυβερνά και υποτίθεται πως υπερασπίζεται.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, φροντίσατε να μας κολλήσετε και ρετσινιές. Να βγείτε στην κόντρα. Καταπνίξατε όλες τις δράσεις αντίστασης των πολιτών για το συγκεκριμένο ζήτημα. Κάνατε τους 500.000 πολίτες 90.000 και τους 700.000 στην Αθήνα 140.000. Και μετά, όποιον τολμούσε να ξεστομίσει πως αυτό το έκτρωμα που παρουσιάσατε ως συμφωνία είναι αντίθετο στα εθνικά συμφέροντα και φυσικά στην ιστορική αλήθεια, τον ονομάσατε φασίστα. Αμόρφωτο, ακροδεξιό φασίστα που ούτε ξέρει, αλλά ούτε έχει και καμιά σημασία τι λέει. Μάλιστα ίσως είναι και κίνδυνος για το δημοκρατικό πολίτευμα, το οποίο έχετε οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη παρακμή από την κατάσταση όπου βρισκόταν όταν το παραλάβατε.
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είμαστε φασίστες. Δεν είμαστε αμόρφωτοι. Ξέρουμε πολύ καλά τι λέμε. Και εμείς οι δήθεν λόγιοι, που έχουμε την τύχη και την ευγλωττία να μπορούμε να αρθρώσουμε λόγο στο χαρτί και να εκφράσουμε και έναν συμπολίτη μας, σας πληροφορούμε πως το 90% του ελληνικού λαού που διαφωνεί με τους τραγικούς χειρισμούς σας στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν διακατέχεται από καμία εθνικιστική τάση. Απλά νοιάζεται, όπως λέει και ο τροβαδούρος, να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Είμαστε απλοί πολίτες, που το μόνο που απαιτήσαμε είναι να προστατεύσετε την εθνική μας κληρονομιά και να μη μας αναγκάσετε να πρέπει να εξηγούμε σε όλη τη γη τις διαφορές του Μακεδονικού κράτους και έθνους που δημιουργήσατε, με τη δική μας μικρή και αδύναμη πια Μακεδονία, που πλέον εξαιτίας σας, θα ψάχνει να βρει τη θέση της στην ιστορία που ξαναγράψατε.
Κύριε Τσίπρα, είναι η πρώτη και τελευταία φορά που σας απευθύνομαι. Πρώτη, γιατί μέχρι τώρα σας θεωρούσα απλά έναν αφελή νέο που μας κόστισε μερικά δισεκατομμύρια για να εκπαιδευτεί στις ανάγκες και τα θελήματα των πιο ισχυρών. Τελευταία, γιατί έχω την έντονη εντύπωση πως δεν θα ξαναβγείτε πρωθυπουργός σε αυτήν εδώ τη χώρα. Προβλέπω πως σε λίγα χρόνια, ακολουθώντας το παράδειγμα του προκατόχου σας Γ. Παπανδρέου, θα δίνετε διαλέξεις επί πληρωμή σε μεγάλα πανεπιστήμια και θα παρουσιάζεστε στην παγκόσμια κοινή γνώμη ως μέγας ανθρωπιστής και ειρηνοποιός. Ναι, αυτό το καταφέρατε. Και ίσως τώρα που δημιουργήσατε Μακεδόνες, να πάτε να κυβερνήσετε αυτούς, και να μας αφήσετε ήσυχους εμάς, να περιμαζέψουμε το χάος που θα αφήσετε πίσω σας.