Το να έχουμε μια γάτα ή έναν σκύλο συντροφιά μας, θα μπορούσε να συμβάλλει στην ευημερία μας σε τόσο βαθμό όσο το να είμαστε παντρεμένοι ή να συναντιόμαστε τακτικά με φίλους και συγγενείς, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Social Indicators Research, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη ενός ζώου-συντρόφου αξίζει έως και 70.000 λίρες (81.220 ευρώ) ετησίως αν θα μπορούσε να «μετρηθεί» το ποσοστό ικανοποίησης από τη ζωή - ένα είδος μέτρησης που χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι για να ποσοτικοποιήσουν την «έμμεση τιμή» των, κατά τα άλλα, άυλων πραγμάτων.
Το ποσό αυτό είναι περίπου το ίδιο με τη θεωρητική αύξηση του εισοδήματος που θα είχαμε αν είχαμε σύζυγο ή αν συναντιόμασταν τακτικά με φίλους και συγγενείς, δηλώνουν οι ερευνητές, συγκρίνοντας τα ευρήματά τους με άλλες μελέτες που χρησιμοποίησαν την ίδια στατιστική μέθοδο.
Τα αποτελέσματα εξέπληξαν ακόμη και τους ερευνητές. «Αρχικά όταν έλαβα τις τιμές εξεπλάγην - σκεφτόμουν ότι είναι πολλά χρήματα ακόμη και για μένα που αγαπώ (τα κατοικίδια)», δηλώνει η Αντελίνα Γκσβάντερ, καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, η οποία συνέγραψε τη μελέτη.
Στη συνέχεια, σκέφτηκε, «οι περισσότεροι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι τα κατοικίδια ζώα τους είναι σαν φίλοι ή μέλη της οικογένειάς τους, οπότε αυτό είναι συγκρίσιμο», όπως δηλώνει στο CNN.
Παρόλο που τα ψυχικά και σωματικά οφέλη συγκεκριμένα για την κατοχή ενός σκύλου είναι γνωστά, υπάρχει μεγαλύτερη συζήτηση μεταξύ των επιστημόνων γύρω από τη συνολική επίδραση των κατοικίδιων ζώων στην ευημερία των ιδιοκτητών τους.
«(Είναι) λίγο πιο περίπλοκο από ό,τι νομίζουν οι άνθρωποι», λέει η Μέγκαν Μουέλερ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Tufts, η οποία μελετά τη σχέση μεταξύ ανθρώπων και ζώων και δεν συμμετείχε σε αυτή τη μελέτη.
«Πολλοί από εμάς αντιλαμβανόμαστε ότι τα κατοικίδιά μας συμβάλλουν στην ικανοποίηση που νιώθουμε από τη ζωή μας, αλλά ανάλογα με το πώς το ”μετράει” αυτό στην έρευνα, προκύπτει με διαφορετικούς τρόπους», δηλώνει στο CNN, προσθέτοντας ότι δεν ήταν εξοικειωμένη με τη συγκεκριμένη στατιστική ανάλυση που χρησιμοποίησε η Γκσβάντερ σε αυτή τη μελέτη.
Στη μελέτη τους αυτή, η Γκσβάντερ και ο συν-συγγραφέας της Μάικλ Γκμάινερ, επίκουρος καθηγητής οικονομικών στο London School of Economics, χρησιμοποίησαν στοιχεία που συλλέχθηκαν σε μια μακροχρόνια έρευνα σε 2.500 βρετανικά νοικοκυριά.
Αντί να συγκρίνουν απλώς την ικανοποίηση από τη ζωή και την ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων, κάτι που θα αποκάλυπτε ελάχιστα πράγματα εκτός από μια συσχέτιση μεταξύ των δύο μεταβλητών, οι οικονομολόγοι έθεσαν στη συνέχεια στόχο να αποδείξουν μια αιτιώδη σχέση.
Για να το πετύχουν αυτό, χρησιμοποίησαν ένα περίπλοκο στατιστικό εργαλείο, γνωστό ως προσέγγιση εργαλειακών μεταβλητών.
Για παράδειγμα, οι συγγραφείς έγραψαν: «Θα μπορούσε να είναι ότι οι ευτυχισμένοι και υγιείς άνθρωποι αποφασίζουν να πάρουν ένα κατοικίδιο ως σύντροφο και όχι ότι τα κατοικίδια κάνουν τους ανθρώπους ευτυχισμένους και υγιείς». Έτσι, στην έρευνά τους, χρησιμοποίησαν δεδομένα σχετικά με τους τύπους προσωπικότητας καθώς και την ιδιοκτησία κατοικίδιων ζώων και την ικανοποίηση (που προσδίδει) στη ζωή, για να ελέγξουν αυτόν τον παράγοντα.
Εάν τα κατοικίδια ζώα βελτιώνουν την ικανοποίηση από τη ζωή όσο υποδηλώνει η μελέτη, η Γκσβάντερ καλεί τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να διευκολύνουν τους ανθρώπους να τα κατέχουν, χαλαρώνοντας για παράδειγμα τους κανονισμούς που περιορίζουν την πρόσβαση σε αυτά.
Ωστόσο, η Μουέλερ προειδοποιεί κατά της «υπερβολικής ”ανθρωπομορφοποίησης” των κατοικίδιων ζώων» και της εξίσωσης των σχέσεών μας μαζί τους με τις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους.
«Υπάρχουν κάποια στοιχεία που είναι παρόμοια», λέει. «Και γνωρίζουμε ότι η κοινωνική υποστήριξη και η συναισθηματική υποστήριξη είναι πραγματικά βασικές πτυχές των σχέσεων ανθρώπου-ζώου που είναι επίσης οι ίδιοι τύποι υποστήριξης που λαμβάνουμε από τις ανθρώπινες κοινωνικές μας σχέσεις... Ενώ τα ζώα συνδέονται μαζί μας με ισχυρούς τρόπους, δεν είναι τα ίδια με τους ανθρώπους».
ΠΗΓΗ: Cnn.com