Κίεβο, Κυριακή 20 Φεβρουαρίου.
Το Κίεβο ετοιμάζεται να τιμήσει τις επόμενες ώρες σε αυτή την πλατεία τους νεκρούς που μέτρησε το 2014 στην πιο κεντρική πλατεία του Κιέβου, όταν ένοπλοι άνοιξαν πυρ εναντίον διαδηλωτών και περισσότερο από 100 άνθρωποι σκοτώθηκαν μέσα σε λίγα λεπτά. Ήταν 20 Φεβρουαρίου 2014 και ήταν η ημέρα που όλος ο κόσμος θυμάται ως ημέρα της σφαγής στην πλατεία Μεϊντάν και ήταν η αρχή μίας μεγάλης στροφής για την Ουκρανία, καθώς το φιλορωσικό τότε καθεστώς κατέρρευσε και η χώρα πήρε μία μεγάλη στροφή προς τη Δύση και την Ευρώπη.
Η πλατεία βρίσκεται ανάμεσα στα ξενοδοχεία όπου έχουν εγκατασταθεί σήμερα εκατοντάδες δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο για να μεταδώσουν πληροφορίες σχετικά με μία σύγκρουση, που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.
Στα νοτιοανατολικά σύνορα της Ουκρανίας, όπου ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να ενισχύει τις δυνάμεις του - οι δυτικές υπηρεσίες υπολογίζουν πλέον κοντά στις 200.000 στρατιώτες με άρματα, βαρύ πυροβολικό, καθώς και δυνάμεις από αέρος και θάλάσσης - ήταν η δεύτερη ολονυχτία εκρήξεων. Ο ΟΑΣΕ ανέφερε ότι ξεπέρασαν τις 1.600 το προηγούμενο 24ωρο, με τους παρατηρητές να σημειώνουν ότι τέτοιου είδους κινητικότητα έχει χρόνια να καταγραφεί.
Στο Κίεβο, αντίστοιχα, διεξάγεται ήδη ένας πόλεμος: σε επικοινωνιακό και διπλωματικό επίπεδο, καθώς και με άμυνα απέναντι σε κυβερνοεπιθέσεις που πολλαπλασιάζονται.
Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρι Ζελένσκι που πήγε χθες στη διάσκεψη του Μονάχου έκανε μία συναισθηματικά φορτισμένη παρέμβαση, λέγοντας ότι οι Ουκρανοί θα προστατέψουν την πατρίδα τους ακόμα και χωρίς τους εταίρους τους. Δήλωση που ήρθε την ώρα που το ΝΑΤΟ απέσυρε το προσωπικό του από το Κίεβο, ανακοινώνοντας οτι για λόγους ασφαλείας το μετακινεί προς το Λβιβ στα δυτικά σύνορα και τις Βρυξέλλες.
Ωστόσο, το Κίεβο εξακολουθεί - παρακολουθώντας την ρωσική τακτική - να συγκεντρώνει δυνάμεις και εξοπλισμό νέας τεχνολογίας. Αργά το βράδυ ανακοινώθηκε ότι έφτασε αποστολή με όπλα, αυτόματα και με εξοπλισμό για ”νυχτερινή όραση”, καθώς και εξοπλισμός για ανίχνευση κινήσεων εχθρού, με ειδικό αεροσκάφος που πέταξε από τον Καναδά.
Αργά το βράδυ, στο πλαίσιο της ήδη εξελισσόμενης επικοινωνιακής σύγκρουσης, ήρθε και η πρώτη δημόσια τοποθέτηση από τον εως σήμερα σιωπηλό Αρχηγό Στρατού Ξηράς, Βαλερί Ζαλούζνιμ.
Το μήνυμα του Ζαλούζνιμ, που καταγράφει αναλυτικά το σκηνικό σύγκρουσης και κατηγορεί ευθέως τους φιλορώσους αποσχιστές της νοτιοανατολικής Ουκρανίας και τον ρωσικό στρατό για προσχεδιασμό προβοκάτσιας...
Bαλερί Ζαλούζνιμ, Αρχηγός Στρατού Ξηράς Ουκρανίας
Σχηματισμοί παράνομων ενόπλων, με την υποστήριξη της επιτιθέμενης Ρωσικής Ομοσπονδίας, συνεχίζουν τους μαζικούς βομβαρδισμούς των ουκρανικών στρατιωτικών θέσεων. Σήμερα ως αποτέλεσμα αυτών των βομβαρδισμών, δύο στρατιώτες μας σκοτώθηκαν, τέσσερις τραυματίστηκαν.
Η επιθετικότητα του αντιπάλου εκδηλώνεται με την αποστολή πυροβολικού που εσκεμμένα τοποθετήθηκε σε οικισμούς, αποτελώντας απειλή για τους αμάχους σε προσωρινά κατεχόμενα εδάφη.
Στα προσωρινά κατεχόμενα εδάφη των περιοχών Ντόνετσκ και Λουχάνσκ, ρωσικό στρατιωτικό προσωπικό και υπηρεσίες πληροφοριών προετοιμάζουν τρομοκρατικές επιθέσεις, τα θύματα των οποίων θα είναι πολίτες (αυτών των ίδιων και άλλων περιοχών). Ο εχθρός επιδιώκει να το χρησιμοποιήσει ως δικαιολογία για να κατηγορήσει την Ουκρανία και για την εισβολή τακτικών μονάδων των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων με την πρόφαση «ειρηνευτικών» επιχειρήσεων.
Παραπληροφορώντας την κοινωνία, ο αντίπαλος αποκαλύπτει τα δικά του σχέδια, συμπεριλαμβανομένων πλωτών γεφυρών και διαδρομών μέσω των οποίων η κατοχική διοίκηση μεταφέρει πολίτες στην επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ιδιαίτερα κινδυνεύουν τα λεωφορεία και τα τρένα με ασυνόδευτα παιδιά και ηλικιωμένους, τα οποία μετακινούνται εκτελώντας και προγραμματισμένα ή έκτακτα δρομολόγια.
Τονίζουμε ότι η Ουκρανία δεν σχεδιάζει καμία επιθετική ενέργεια στο Ντονμπάς. Δεν υπήρξαν θύματα μεταξύ αμάχων τις τελευταίες ημέρες.
Ο αντίπαλος χρησιμοποιεί την αναγκαστική εκδίωξη αμάχων, ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών, για να πραγματοποιήσει τις αιματηρές προκλήσεις του.
Αποκαλύπτοντας τις εγκληματικές προθέσεις του, προσπαθούμε να σπάσουμε αυτά τα σενάρια. Άλλωστε, το κύριο καθήκον μας είναι να σώσουμε τις ζωές των συμπολιτών μας και στις δύο πλευρές της γραμμής σύγκρουσης.