Στο ΚΙΝΑΛ υπάρχουν κάποιες παλιές καραβάνες που γνωρίζουν από πολιτική όσο ελάχιστοι. Διαπιστώνουν ότι μπορούν να πετύχουν νεκρανάσταση διότι υπάρχει χώρος.
Βλέπετε:
1. Η επικυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας σαφέστατα πλέον αποδεικνύεται ότι της κάνει κακό. Αισθάνεται πανίσχυρη κι αυτό την απομακρύνει από φωνές πρακτικής λογικής και κυρίως από τη ζώσα κοινωνία. Ταυτόχρονα η έννοια της διαιωνίζουσας επικυριαρχίας δίνει υπερβατικές προσδοκίες με αποτέλεσμα να χάνεται η ουσία του ΣΗΜΕΡΑ μπροστά στο αχανές αλλά στο μυαλό ορισμένων μακροχρόνιο ΑΥΡΙΟ.
2. Η καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να παίρνει μόνιμα χαρακτηριστικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να αντιμετωπίσει τον εαυτό του κι όχι την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στην οποία αδυνατεί να κάνει ουσιαστική αντιπολίτευση. Αν συνεχίσει έτσι ως ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει στην Ιστορία ως μια τραγική πολιτική παρένθεση.
Στο ΚΙΝΑΛ υπάρχει σήμερα:
i) Εμφανές φαβορί για επικράτηση. Το οποίο είναι άφθαρτο αφού δεν έχει ασκήσει ξανά διοίκηση. Δεν ήταν ποτέ υπουργός.
ii) Πολλαπλοί υποψήφιοι οι περισσότεροι για να εξασφαλίσουν θέση επιρροής την επόμενη μέρα. Συνήθως αυτό στην Ελλάδα είναι απόρροια νοοτροπίας κόμματος εξουσίας.
iii) Ένας αστικός μύθος success story που στις νεαρές ηλικίες μετατρέπεται σχετικά εύκολα σε θετική ψήφο.
iv) Πλειάδα στελεχών που σήμερα συμμετέχουν ενεργά ή σιωπηλά σε άλλα κόμματα και θα μπορούσαν να επιστρέψουν στο φυσικό τους χώρο
v) Κλίμα συμπάθειας για τη σημερινή Πρόεδρο η οποία άντεξε σε έναν σκληρό ανδροκρατούμενο χώρο όπως αυτός της Πολιτικής και αποδεικνύεται Νικητής Καρδιάς στη δύσκολη μάχη που δίνει για τη ζωή της (κι η οποία, όμως, δεν θα μπορούσε λογικά να κερδίσει κι αυτή τη φορά εσωκομματικές εκλογές).
vi) Η προσδοκία της απλής αναλογικής.
Από τη στιγμή που χάθηκε το momentum των πρόωρων εκλογών του Ιουνίου 2021 κι από τη στιγμή που μπαίνουμε σε ένα δύσκολο χειμώνα (απ’ όλες τις πλευρές) οι επόμενες εκλογές, ανάλογα τον νικητή της εσωκομματικής μάχης του ΚΙΝΑΛ, μπορεί να είναι γεμάτες από εκπλήξεις. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι είναι εκλογές απλής αναλογικής. Σε κάθε περίπτωση η Πολιτική ξαναμπαίνει στο Προσκήνιο. Κι αποκτά πάλι ενδιαφέρον. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται σήμερα…