H φετινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος βρίσκει πολλούς από εμάς μουδιασμένους να βγαίνουμε από έναν εγκλεισμό πολλών μηνών. Η καθημερινότητα έχει αλλάξει για όλους αναγκάζοντάς μας να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Η πανδημία του νέου κορωνοϊού, συνέπεια του ανθρώπινου τρόπου διαβίωσης και κατανάλωσης, ήρθε να υπογραμμίσει την ανάγκη κλιματικής δικαιοσύνης, την ανάγκη για πιο βιώσιμες μεθόδους καλλιέργειας και παραγωγής τροφίμων. Μια ανάγκη που είναι πιο εμφανής από ποτέ παρόλο που σταθερά επιλέγουμε να της γυρνάμε την πλάτη υιοθετώντας πολιτικές (πολύ πρόσφατα και στην Ελλάδα) που αντί να προστατεύουν βλάπτουν τα φυσικά οικοσυστήματα.
Ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο τα ακραία καιρικά φαινόμενα, σημεία της κλιματικής κρίσης συνεχίζονται. Κυκλώνες, ξηρασίες, σμήνη ακρίδων καταστρέφουν τις καλλιέργειες βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και αναγκάζοντας άλλους να μεταναστεύσουν για να βρουν ασφαλές καταφύγιο. Μόλις πριν δύο εβδομάδες το Μπανγκλαντές και η Ινδία χτυπήθηκαν από έναν νέο κυκλώνα που στο πέρασμά του επηρέασε περισσότερα από 70 εκατ. κατοίκους και άφησε πίσω του εκατοντάδες νεκρούς. Και στις δύο χώρες, 800.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους για να προστατεύσουν τη ζωή τους. Σύμφωνα με συναδέλφους που δουλεύουν στα τοπικά γραφεία της ActionAid, ολόκληρα χωριά πνίγηκαν από το νερό, τα σπίτια καταστράφηκαν και οι σοδειές χάθηκαν. Ο κυκλώνας Ampfan όπως ονομάστηκε, έρχεται μετά τον κυκλώνα Βulbul που χτύπησε το Νοέμβριο του 2019 και τον κυκλώνα Fani που χτύπησε τον Μάιο της ίδιας χρονιάς.
Διαβάστε επίσης: Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος: Μηνύματα, ευχολόγια και ο θερμότερος Μάιος όλων των εποχών
Κοινός παρονομαστής των ακραίων καιρικών φαινομένων είναι ότι πλήττονται οι πιο φτωχοί, εκείνοι που δεν μπορούν και συχνά δεν γνωρίζουν πώς να προστατευθούν. Εκείνοι που στην περίοδο της καραντίνας δεν ήξεραν αν θα πεθάνουν από την πανδημία ή από την πείνα καθώς δεν μπορούσαν να πάνε στις δουλειές τους, στα χωράφια τους, στους πάγκους τους και δεν υπήρχε κανένα επίδομα για να πάρουν. Από τη Βραζιλία μέχρι το Νεπάλ και από την Ινδία μέχρι τη Γουατεμάλα είναι πάντα οι πιο ευάλωτοι εκείνοι που έρχονται πρώτοι αντιμέτωποι με την κλιματική κρίση. Είναι οι άνθρωποι που μένουν σε καταυλισμούς, σε παραγκουπόλεις και σε περιοχές αποδεκατισμένες από την ξηρασία.
H κλιματική δικαιοσύνη που ανέφερα και παραπάνω είναι απαραίτητη όχι μόνο για να προστατεύσει τα οικοσυστήματά μάς αλλά για να διασφαλίσει και όλους αυτούς τους ανθρώπους που βλέπουν από τη μία στιγμή στην άλλη τα σπίτια τους και τις καλλιέργειές τους να χάνονται για πάντα. Η ActionAid σε όλες τις κοινότητες που δραστηριοποιείται υποστηρίζει τη δημιουργία και υιοθέτηση ανθεκτικών -προς τα νέα κλιματικά δεδομένα - τρόπων ζωής, τόσο στις αγροτικές, όσο και στις αστικές περιοχές. Διασφαλίζει ότι οι μικροκαλλιεργητές έχουν τον έλεγχο των γεωργικών τους πόρων και διεκδικεί μαζί τους δικαιότερη κατανομή της γης στην οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι, γυναίκες, αυτόχθονες, νέοι και άλλες αποκλεισμένες ομάδες.
Η κλιματική κρίση είναι εδώ και μάς αφορά όλους. Ναι, μικρές αλλαγές στις καθημερινές, προσωπικές μας συνήθειες μπορούν να έχουν σημαντικό όφελος για τον πλανήτη μας, αλλά χρειάζονται και καθοριστικές πολιτικές που θα θεσμοθετήσουν πραγματικά την προστασία του περιβάλλοντος και θα στέκονται στο πλευρό όλων όσοι πλήττονται εδώ και χρόνια από τις συνέπειες της αλλαγής του κλίματος και από ένα οικονομικό σύστημα που τους αφήνει απροστάτευτους.