Όσα ακούμε, βλέπουμε, ζούμε, ως κοινωνία αποδεικνύουν πως βρισκόμαστε στα πρόθυρα της κατάρρευσης αξιών, αρχών και της απώλειας της κοινωνικής ενσυναίσθησης.
Μια κοινωνία που οδηγείται σε αποσύνθεση, με πολλά τραύματα, πολλά απωθημένα, και μυριάδες διαστροφικές και παραβατικές συμπεριφορές. Άτομα που καθημερινά περιθωριοποιούνται και στρέφονται στην ανομία.Ψευδεπίγραφοι οπαδοί που έχουν αναγάγει τον αθλητισμό σε παγανιστική θρησκεία και «θυσιάζουν» ανθρώπινες ζωές στο βωμό ενός νοσηρού φανατισμο.
Νέοι γονείς, ανίκανοι να αναθρέψουν τα παιδιά τους, «στήνουν» το δικό τους squid game με «πρωταγωνιστές» τα ίδια τους τα παιδιά!
Πείνα, δυστυχία, ανθρώπινος πόνος, αλλοτρίωση, περιθωριοποίηση, εκμαυλισμός συνειδήσεων. Κακοποίηση ανηλίκων, γυναικοκτονίες, κακόβουλοι χάκερς που διαπομπεύουν τη σεξουαλική επιλογή νέων παιδιών, ηλικιωμένοι ανήμποροι που κλέβουν για να βιοπορισθούν και άλλα πολλά συμβαίνουν γύρω μας.
Μια κοινωνία φτωχοποιημένη όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικά. Μια κοινωνία τραυματισμένη, προδομένη και απογοητευμένη απ’ όσα βιώνει τα τελευταία χρόνια! Μια κοινωνία με συναισθηματική απογύμνωση του σύγχρονου Ανθρώπου.
Μια κοινωνία που αποζητά και έχει ανάγκη να θεραπευτεί, να επουλώσει τα τραύματα της να επαναπροσδιορίσει το αξιακό της σύστημα!
Μια κοινωνία που στερείται την κάλυψη των βασικών της αναγκών και παλεύει εκ νέου για τα αυτονόητα και μέχρι πρόσφατα, τα κεκτημένα της!
Μια κοινωνία που στερείται ουσιαστικής παιδείας και οδηγεί τη νέα γενιά να ξενιτεύεται για να βρει τη θέση της σε κοινωνίες αξιοκρατικές και δίκαιες.
Ήλθε η ώρα να βάλουμε τον τύπο επί των ήλων και να ξεκινήσουμε επαναπροσδιορίζοντας το ρόλο μας και τη συμβολή μας στο κοινωνικό σύνολο!
Από το «εγώ» να προσεγγίσουμε τα προβλήματα ως «εμείς»! Αντί του κατόπιν «ενεργειών» μου να δηλώνουμε «ενωμένοι θα τα καταφέρουμε»!
Πολιτεία, Εκκλησία, Αυτοδιοίκηση, Συλλογικότητες, Κοινωνία των Πολιτών, ομάδες ενεργών πολιτών, αλλά και ο κάθε Πολίτης, θα πρέπει να σταματήσουμε να στρουθοκαμηλίζουμε και να σιωπούμε ή ακόμα χειρότερα να κουκουλώνουμε καθετί έκνομο.
Οφείλουμε να επαναξιολογήσουμε το αξιακό μας πλαίσιο, να προτεραιοποιήσουμε τις δομικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε επίπεδο θεσμών, κοινωνίας και κουλτούρας!
Η παιδεία με την αριστοτελική έννοια θα πρέπει να λειτουργήσει ως αντίδοτο στην σήψη που ‘’σιγοτρώει’’ τον κοινωνικό ιστό. Ο κύριος σκοπός της εκπαίδευσης για τον Αριστοτέλη είναι να δημιουργήσει ανθρώπους με ποιοτικό χαρακτήρα.
Η αρετή για τον Αριστοτέλη δεν είναι μία προσωπική επιτυχία του ανθρώπου που κατακτάται έξω από την οργανωμένη κοινωνία- είναι αποτέλεσμα μίας ομαδικής προσπάθειας κοινωνικοποίησης, άρρηκτα συνυφασμένης με την πολιτική κοινωνία.
Για αυτό πρέπει να επαναφέρουμε την υποδειγματική λειτουργία της γειτονιάς με σύγχρονες υποστηρικτικές υποδομές για τον άνθρωπο (συμβουλευτικά κέντρα, παιδότοποι, χώροι αναψυχής και άθλησης, χώροι φροντίδας ηλικιωμένων, δημοτικά ιατρεία, δομές αστέγων, δομές εκπαίδευσης- επιμόρφωσης, πνευματικά- πολιτιστικά κέντρα, κλπ)!
Είναι πάρα πολλές οι επιλογές και οι δυνατότητες που έχουμε στη διάθεση μας για να αλλάξουμε τις κοινωνικές συνθήκες!
Για να γίνει όμως αυτό στον πυρήνα των πολιτικών μας πρέπει να είναι ο Άνθρωπος και το περιβάλλον στο οποίο διαβιεί!
Η οικονομία είναι το μέσο επίτευξης των επιλογών μας, οι νέες τεχνολογίες όχημα της εξέλιξης , όμως η ανθρωποκεντρική πολιτική δράση αποτελεί την πεμπτουσία των δομικών αλλαγών που έχει ανάγκη η κοινωνία μας!
«Πολλή δυστυχία έχει έρθει στον κόσμο λόγω της αμηχανίας και των πραγμάτων που μένουν ανείπωτα», λέει ο Ντοστογιέφσκι και θα προσθέσω «και των ανθρώπινων σχέσεων που αλλοτριώνονται και περιθωριοποιούνται»!