Η αποχή από τις δημοκρατικές διαδικασίες, με αποκορύφωμα τη μη-άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στις εθνικές εκλογές, εξελίσσεται σε κυρίαρχο ζήτημα, όπως επιβεβαιώνεται από το πρώτο γράφημα στην πανελλαδική πολιτική έρευνα που διενήργησε η KAPA RESEARCH, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Ακτινογραφία της Αποχής».
Κάτι σαν...πρώτο κόμμα
Η συμπλήρωση μισού αιώνα στη Μεταπολίτευση μπορεί να συνδέεται - και σωστά - με την εδραίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος, ωστόσο τα δεδομένα (data) σε αυτή την έρευνα δεν επιδέχονται αμφισβήτησης: Το «Κόμμα της Αποχής» αποτελεί ήδη μία κυρίαρχη πολιτική τάση, που σίγουρα θέτει ερωτήματα για το μέλλον στο πολιτικό σύστημα και στους δημοκρατικούς θεσμούς.
Το ποσοστό 46,3% της αποχής, συγκρινόμενο με το ποσοστό 53,7% της συμμετοχής στις εθνικές εκλογές το καλοκαίρι του 2023, «φωνάζει». Είναι υπερδιπλάσια αποχή σε σύγκριση με το 20,5% του 1974, ενώ στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης η αποχή διογκώθηκε μαρτυρώντας την απογοήτευση μίας μερίδας Ελλήνων πολιτών από τις επιλογές του πολιτικού συστήματος ή/και από τις δυνατότητες να δίνονται λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα.
Γυναικείο «πρόσημο», καλή εκπαίδευση και μεσαίοι/μικρομεσαίοι
Από την «ακτινογραφία» της KAPA RESEARCH προκύπτει το προφίλ των πολιτών που συμμετέχουν στη δεξαμενή της αποχής:
- Είναι περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες
- Δηλώνουν σε ποσοστό άνω του 50% ως επίπεδο εκπαίδευσης «εως δευτεροβάθμια», ενώ ένας/μια στους τρεις δηλώνουν τριτοβάθμια εκπαίδευση ή/και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών. Αντίθετα, μόλις 1 στους 10 δηλώνει χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης
- 4 στους 5 από τους ψηφοφόρους που απείχαν της εκλογικής διαδικασίας στις τελευταίες εθνικές εκλογές αυτο-κατατάσσονται στην τάξη των μικρομεσαίων ή των μεσαίων σε οικονομικό επίπεδο
Η αποχή συνδέεται με την έλλειψη αισθήματος ασφάλειας του πολίτη
Αποκαλυπτικό εύρημα αποτελούν οι διαφορές στην ιεράρχηση των προβλημάτων που οι πολίτες θεωρούν σημαντικότερα στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.
Στο γράφημα παρακάτω, στην αριστερή στήλη βλέπουμε ότι, όσοι ψήφισαν, τοποθετούν την ακρίβεια, την υγεία και το δημογραφικό στην κορυφή της πυραμίδας των προβλημάτων τους.
Αντίθετα, στη δεξιά στήλη, το πρόβλημα της εγκληματικότητας και της ασφάλειας του πολίτη εκτοξεύεται στη δεύτερη θέση του πίνακα, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι οι πολίτες της αποχής βλέπουν αλλιώς την καθημερινότητα και την συνολική πραγματικότητα στη χώρα.
Αντίστοιχα, ενώ τα ελληνοτουρκικά βρίσκονται στην κορυφή ως μείζον πρόβλημα για τη χώρα σε διεθνές επίπεδο για όλους μας, εκείνοι που δεν ψηφίζουν δείχνουν να προβληματίζονται περισσότερο για τον πόλεμο στην Ουκρανία - και όχι τόσο για τη Μέση Ανατολή που φλέγεται...
Από που έρχεται η αποχή; Aριστερά ή Δεξιά;
Kαι τέλος, η ερώτηση του «ενός εκατομμυρίου δολαρίων»: Είναι δεξιοί ή αριστεροί αυτοί που απείχαν από τις κάλπες στις εθνικές εκλογές του 2023;
Ιδού πως αυτοπροσδιορίζονται στο φάσμα αριστερά - δεξιά:
Ναι μεν, δείχνουν μοιρασμένοι και προερχόμενοι από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, όμως υπάρχει σαφής ένδειξη ότι είναι ελαφρώς περισσότεροι εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί ψηφοφόροι. Γιατί, από εκείνους που ψήφισαν, οι λιγότεροι δηλώνουν «Δεξιά» - ενώ από εκείνους που προτίμησαν την αποχή, οι περισσότεροι και πάλι δηλώνουν «Δεξιά».
Στο πολιτικό φάσμα, όπως αποτυπώνεται στο γράφημα, δεν υπάρχει στήλη «Ακροδεξιά» - και αυτή είναι μία παρατήρηση που ίσως πρέπει να συγκρατήσουμε.
