Οι «δύσκολοι, αλλά και διαφωτιστικοί» μήνες από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα, η ευγνωμοσύνη, που «θα μπορέσω έστω υπό αυτές τις συνθήκες να παίξω θέατρο, να ψυχαγωγήσω τον κόσμο που το έχει ανάγκη, να κάνω τη δουλειά μου», το χειροκρότημα που δεν θα ακουστεί στην άδεια από κοινό αίθουσα.
Λίγες ημέρες πριν από την αναμετάδοση της παράστασης του έργου «Ευρυδίκη» της Σάρα Ρουλ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, την Κυριακή 22 Νοεμβρίου, σε real time live streaming από τη σκηνή του θεάτρου Πορεία, η Κόρα Καρβούνη, απαντά στις ερωτήσεις της HuffPost.
Η εξαιρετική, πολυβραβευμένη -και για τις κινηματογραφικές ερμηνείες της- ηθοποιός, που δοκιμάστηκε σε μεγάλους ρόλους από την αρχή της καριέρας της, επιστρέφει μετά από οκτώ χρόνια σε μία παράσταση που αγαπήθηκε, ένα underground μιούζικαλ, με την πρωτότυπη μουσική της Κατερίνας Πολέμη να ερμηνεύεται ζωντανά επί σκηνής.
Εκκινώντας από τον μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης, η Αμερικανίδα συγγραφέας Σάρα Ρουλ αφηγείται μια σύγχρονη ιστορία που μιλάει με χιούμορ και ευαισθησία για την παντοτινή αγάπη και τα λεπτά όρια που χωρίζουν την ζωή από τον θάνατο.
Μια ιστορία που, υπό τις παρούσες συνθήκες, μοιάζει να φορτίζεται, σχεδόν μοιραία, με μία εντελώς διαφορετική, ακόμη πιο δυνατή ενέργεια.
-Εσείς στη σκηνή, μπροστά σε μια άδεια πλατεία, γνωρίζοντας όμως, ότι στην πραγματικότητα σας παρακολουθούν εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες αθέατοι θεατές. Πώς είναι αυτή η αλλόκοτη εμπειρία;
Φαντάζομαι πως η κινηματογραφούμενη παράσταση χωρίς θεατές θα είναι σίγουρα μια πρωτόγνωρη για όλους μας εμπειρία. Παρακολούθησα τα live streaming του θεάτρου Πορεία και ειλικρινά προσπάθησα να έρθω στην θέση των ηθοποιών αναλογιζόμενη το επικείμενο live της Ευρυδίκης. Ένιωσα θλίψη, αλλά ταυτόχρονα ευγνωμοσύνη που θα μπορέσω έστω υπό αυτές τις συνθήκες να παίξω θέατρο, να ψυχαγωγήσω τον κόσμο που το έχει ανάγκη, να κάνω τη δουλειά μου. Βιώνουμε όλοι κάτι αναπάντεχο και δε γίνεται να μην συμβαδίσουμε με την εποχή και να μην προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα. Χαίρομαι πάρα πολύ που το θέατρο Πορεία έδρασε τάχιστα. Είμαι πολύ τυχερή.
-Έχετε παίξει σε γεμάτα θέατρα και πρωταγωνιστήσει σε παραστάσεις που συζητήθηκαν. Αυτή η εμπειρία, οι χιλιάδες ώρες πτήσης, βοηθούν –ή, όχι- να διαχειριστείτε το σιωπηλό, χωρίς χειροκρότημα, φινάλε μίας διαδικτυακής μετάδοσης;
Το χειροκρότημα είναι αναπόσπαστο κομμάτι μιας παράστασης και πολύ ουσιώδες. Μέχρι πρότινος, είχα ισχυριστεί πως θα ήθελα να τελείωναν οι παραστάσεις χωρίς χειροκρότημα για να μην διακόψουμε το συναίσθημα, κάτι ριζοσπαστικό για την θεατρική τελετουργία. Τώρα το απεύχομαι και το παίρνω πίσω γιατί ο ζωντανός θεατής είναι αναντικατάστατος. Παρακολουθώντας, όπως προείπα, τα live streaming του Πορεία η στιγμή της υπόκλισης ήταν πολύ συγκινητική. Βρέθηκα να χειροκροτώ από το σπίτι μου τους συναδέλφους μου με δάκρυα στα μάτια συναισθανόμενη την μοναξιά τους εκείνη τη στιγμή.
-Εάν σας ζητούσα να σημειώσετε σε ένα ημερολόγιο -συμπυκνώνοντας σε δυό κουβέντες- πώς ήταν οι μήνες της ζωής σας από τον περασμένο Μάρτιο μέχρι τώρα, τι θα γράφατε;
Οι μήνες που πέρασαν από τον Μάρτιο θα έλεγα πως ήταν δύσκολοι, αλλά και διαφωτιστικοί. Η αβεβαιότητα σε κάθε τομέα της ζωής μου (από την υγεία πρωτίστως έως τον βιοπορισμό) μου δημιούργησε έναν μεγάλο φόβο. Ταυτόχρονα όμως πήρα ένα μεγάλο μάθημα ζωής, πως δεν μπορώ να ελέγξω τίποτα, επομένως χρειάζεται να αφεθώ στο αναπάντεχο της ζωής με όποια συναισθήματά μου προκαλεί και να απολαύσω όσο μπορώ τα δεδομένα που έχω στο παρόν.
-Επιστρέφετε στη Ευρυδίκη μετά από οκτώ χρόνια. Ωστόσο, ο Δημήτρης Τάρλοου έστησε κάτι καινούργιο.
Η παράσταση παραμένει στη βάση της η ίδια παράσταση. Ο ερχομός δύο νέων ηθοποιών στην διανομή και το γεγονός πως οι υπόλοιποι είμαστε πλέον οκτώ χρόνια μεγαλύτεροι, άρα και ωριμότεροι, σίγουρα έχουν προσδώσει κάτι διαφορετικό στην παράσταση. Επίσης η πανδημία και αυτό που ζούμε δε γίνεται να μην υπάρχει στο μυαλό και στην ψυχή μας, οι αναγωγές που κάνουμε είναι διαφορετικές από αυτές του 2012.
-Θα μας θυμίσετε την ιστορία της νεαρής, ερωτευμένης Ευρυδίκης, στην εκδοχή της Σάρα Ρουλ; Πώς αρχίζει η περιπέτεια της;
Η ιστορία της Ευρυδίκης ξεκινά όταν ο Ορφέας της κάνει πρόταση γάμου. Ταυτόχρονα, όμως, έρχεται στα χέρια της διαμέσου του άρχοντα του κάτω κόσμου ένα γράμμα από το νεκρό πατέρα της. Η γνωριμία με τον Άδη καταλήγει φυσικά στο θάνατο της. Πρόκειται για μια κοπέλα που έχει έντονο οιδιπόδειο σύνδρομο και δεν μπορεί να επιλέξει μεταξύ του άνδρα και του πατέρα. Η ίδια η Σάρα Ρούλ έγραψε το έργο με αφορμή τον θάνατο του πατέρα της. Φυσικά, η ιστορία εξελίσσεται με βάση το μύθο, αλλά σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή.
-Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κανείς για την αγάπη; Ή μήπως, πρόκειται για ένα ερώτημα που αφορά τη μυθοπλασία και όχι την πραγματική ζωή;
Η μυθοπλασία επηρεάζεται από την πραγματική ζωή και η ζωή επηρεάζεται από την μυθοπλασία, απλά η μυθοπλασία το κάνει με πιο ακραίο τρόπο για να μας εξάψει την φαντασία. Ο Ορφέας φτάνει μέχρι τον Άδη από αγάπη προς την Ευρυδίκη, τον μαγεύει με την μουσική του, κάτι που στην πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει ποτέ. Μας αφήνει όμως μια ελπίδα, ικανοποιεί κρυφές μας επιθυμίες και όνειρα και μας δίνει δύναμη η σκέψη πως ναι, η αγάπη μπορεί να γίνει παντοδύναμη.
-Ποια είναι η φράση του έργου που κάνατε απόλυτα δική σας;
Δύο είναι οι φράσεις που αγαπώ πιο πολύ στο έργο. Η πρώτη είναι του Ορφέα.
Έχοντας χάσει πια την γυναίκα του βλέπει ένα όνειρο και μας λέει: η Ευρυδίκη έχει πεθάνει, μετά σκέφτηκα ποια είναι η Ευρυδίκη; Μετά ολόκληρο το δωμάτιο άρχισε να επιπλέει και σκέφτηκα τι είναι οι άνθρωποι; Μετά οι πιτζάμες μου, μου χαμογέλασαν με ένα στραβό πράσινο στόμα και σκέφτηκα εγώ ποιος είμαι;
Η δεύτερη φράση είναι της Ευρυδίκης που μιλάει για τον καλλιτέχνη. Να σας περιγράψω πως είναι να είσαι ερωτευμένη με έναν καλλιτέχνη: η σελήνη ανατέλλει πάντα πάνω από το σπίτι σου, τα σπίτια των γειτόνων σου σου φαίνονται μουντά και πληκτικά και χωρίς φεγγαρόφως. Ο καλλιτέχνης όμως πάντοτε φεύγει μακριά σου. Μέσα στο κεφάλι του έχει πάντα κάτι πιο όμορφο από σένα.
Συντελεστές:
Μετάφραση- σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου
Μουσική: Κατερίνα Πολέμη
Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου
Στίχοι πρωτότυπων τραγουδιών: Στρατής Πασχάλης
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Κανελλοπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλέξανδρος Γαρνάβος
Φωτογραφίες-trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας
Διανομή:
Ευρυδίκη: Κόρα Καρβούνη
Ο Πατέρας της: Γιάννης Νταλιάνης
Ορφέας: Λαέρτης Μαλκότσης
Ένας Απαίσιος Ενδιαφέρων Άντρας /
Ο Άρχοντας του Κάτω Κόσμου: Ορέστης Χαλκιάς
Ένας Χορός από Πέτρες:
Μεγάλη Πέτρα: Νεφέλη Μαρκάκη
Μικρή Πέτρα: Αρετή Τίλη
Βροντώδης Πέτρα: Μιχάλης Αφολάνιο
info
Κυριακή 22 Νοεμβρίου, στις 21.00
Διάρκεια: 100 λεπτά
Real Time Live Streaming στις 22/11 στις 9.00μμ
Οι θεατές μπορούν να αγοράσουν εισιτήριο για τις real time live streaming αναμεταδόσεις στο www.poreiatheatre.com
Περισσότερες πληροφορίες: https://poreiatheatre.com/live-stream/