Η πόλη Γουχάν, στο επίκεντρο της επιδημίας του νέου κοροναϊού στην Κίνα, είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, με πληθυσμό περίπου 11 εκατομμύρια ανθρώπους- σχεδόν όσος ο πληθυσμός της Ελλάδας. Ως εκ τούτου, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το να τεθεί σε καραντίνα δεν είναι ό,τι πιο εύκολο.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του BBC, η Γουχάν, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, είναι η 42η μεγαλύτερη πόλη του κόσμου, και πάνω από 20 μεγάλη δρόμοι, συν δεκάδες μικρότεροι, οδηγούν σε αυτήν- οπότε ακόμη και με τα μέσα μαζικής μεταφοράς εκτός λειτουργίας, ο αποκλεισμός της θα απαιτούσε μια τεράστια στρατιωτική προσπάθεια. «Ο μόνος τρόπος να κάνεις κάτι τέτοιο, ρεαλιστικά, θα ήταν να περικυκλώσεις την πόλη με τον κινεζικό στρατό» είπε ο καθηγητής Άνταμ Κάμραντ Σκοτ, ειδικός σε θέματα ασφαλείας υγείας στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ.
Ωστόσο, ακόμα και έτσι, τίθεται θέμα πού ακριβώς θα έμπαινε το όριο, καθώς, όπως και οι περισσότερες σύγχρονες πόλεις, η Γουχάν εκτείνεται σε μικρότερες πόλεις και χωριά. «Οι πόλεις διαμορφώνονται με ανορθόδοξους τρόπους» είπε ο καθηγητής Μιχαήλ Προκοπένκο, ειδικός πανδημιών από το ίδιο πανεπιστήμιο. «Δεν μπορείς να αποκλείσεις στα αλήθεια κάθε δρόμο και κάθε σύνδεση. Μπορεί να είναι δυνατόν μέχρι ενός σημείου...μα δεν είναι απόλυτα ασφαλές μέτρο».
Ο Γκαουντέν Γκαλεά, εκπρόσωπος του ΠΟΥ στην Κίνα, δήλωσε στο Associated Press πως «από όσο γνωρίζω, το να προσπαθήσεις να αποκλείσεις μία πόλη 11 εκατομμυρίων κατοίκων είναι κάτι νέο για την επιστήμη...δεν μπορούμε σε αυτή τη φάση να πούμε αν θα λειτουργήσει ή όχι».
Ωστόσο, ακόμα και αν ο αποκλεισμός είναι επιτυχημένος, ίσως να μην έχει και τόση σημασία πλέον: Ο ιός αναφέρθηκε στον ΠΟΥ στις 31 Δεκεμβρίου. Κινέζοι αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν πως μπορεί να μεταδοθεί από άνθρωπο σε άνθρωπο στις 20 Ιανουαρίου. Σε αυτό το χρονικό διάστημα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν μετακινηθεί από και προς την πόλη, και κρούσματα του ιού έχουν αναφερθεί ανά την Κίνα και την Ασία, ακόμα και στις ΗΠΑ- όλα σε ανθρώπους που είχαν περάσει από τη Γουχάν.
Κατά τον καθηγητή Κάμραντ Σκοτ, ο βασικότερος λόγος ανησυχίας είναι η κατάσταση στην Κίνα, καθώς στις άλλες χώρες τα κρούσματα είναι λίγα και φαίνεται να έχουν εντοπιστεί έγκαιρα για να εμποδιστεί η εξάπλωση σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, στην Κίνα τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς τα κρούσματα έχουν ξεπεράσει τα 500, και τα περισσότερα από αυτά είναι στην επαρχία Χουμπέι, πρωτεύουσα της οποίας είναι η Γουχάν. Ωστόσο υπάρχουν αρκετά και στη Γκουανγκντόνγκ, στο Πεκίνο και δεκάδες πιθανά στο Χονγκ Κονγκ. «Αν ο ιός έχει φτάσει ήδη εκεί, και υπάρχει τοπική μετάδοση, τότε τα μέτρα στη Γουχάν έχουν καθυστερήσει πολύ» εκτιμά ο καθηγητής Κάμραντ Σκοτ.
Παρόλα αυτά, ο καθηγητής Προκοπένκο αξιολογεί τη διεθνή αντίδραση ως καλή σε γενικές γραμμές: Σε αρκετές πόλεις τους επισκέπτες υποδέχονται στα αεροδρόμια αξιωματούχοι ειδικοί σε θέματα βιοασφαλείας. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει το πρόβλημα πως πολλοί μπορεί να έχουν τον ιό και να μην το ξέρουν. «Οι μολυσμένοι έχουν τον ιό στον οργανισμό τους, μα δεν είναι ακόμα μολυσματικοί. Δεν έχουν συμπτώματα. Μοιάζουν να είναι απόλυτα καλά και έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους».
Η κανονική περίοδος επώασης για τη γρίπη είναι δύο με τρεις ημέρες, ωστόσο για έναν κοροναϊό μπορεί να είναι πέντε με έξι, μια εβδομάδα ή ακόμα περισσότερο. Αυτό σημαίνει πως κάποιος μπορεί να κόλλησε τον ιό πριν από μια εβδομάδα, να ταξίδεψε ανά τον κόσμο, να μόλυνε άλλους και να μην το ξέρει. «Και όταν αρχίσουν να δείχνουν συμπτώματα, μπορεί να τα περάσουν για απλό κρυολόγημα ή γρίπη...αυτό είναι το δύσκολο» συμπληρώνει ο καθηγητής Προκοπένκο.
Όπως και να έχει, η Κίνα καταβάλλει προσπάθειες για να περιορίσει τον ιό, τις οποίες ο ΠΟΥ έχει επιδοκιμάσει.