Είναι ένα από τα ιστορικά έργα της πορείας του και συγκεκριμένα το πρώτο της μεγάλης σειράς «Ορίζοντες». Ο λόγος για το δημόσιο γλυπτό του Κώστα Βαρώτσου «Ορίζοντας» το οποίο από το 1990 βρισκόταν μπροστά από την Πύλη της ΔΕΘ, στην πλατεία ΧΑΝΘ της Θεσσαλονίκης αλλά πριν από λίγους μήνες καταστράφηκε και μάλιστα με εντολή του ίδιου του καλλιτέχνη. Ο λόγος είναι ότι υπήρχαν προβλήματα στατικότητας λόγω του ότι δεν υπήρξε μέριμνα για τη συντήρησή του, όπως λέει στη HuffPost ο ίδιος.
Το γλυπτό είχε δημιουργηθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’80 - αρχές ’90 για λογαριασμό έκθεσης στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης που υπό τον τίτλο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης εντάσσεται στο Μητροπολιτικό Οργανισμό Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (MOMus).
«Πέρναγα από μπροστά του και λυπόμουν να το βλέπω», λέει στη HuffPost ο γλύπτης του Δρομέα. «Ηταν έτοιμο να πέσει... Αποφάσισα να στείλω γράμμα στη διοίκησή του ζητώντας τη συντήρησή του κι έτσι έστειλαν μηχανικούς, οι οποίοι απλά επιβεβαίωσαν τη διαπίστωσή μου. Τα σίδερα που το συνέθεταν έλιωναν, με αποτέλεσμα να αναγκαστούν να τα σπάσουν και να το πετάξουν στα σκουπίδια».
Οχι, ο καλλιτέχνης δεν προτίθεται να προβεί σε κάποια πράξη διαμαρτυρίας. Απλά, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου γενικά την τύχη των γλυπτών δημόσιου χώρου στην Ελλάδα με αιχμή του δόρατος τον εμβληματικό «Δρομέα» στην περιοχή του Hilton. «Τα γλυπτά δημόσιου χώρου είναι εκτεθειμένα στις εκάστοτε καιρικές συνθήκες και στην αδιαφορία τις περισσότερες φορές. Ο ”Δρομέας” επιβάλλεται κάθε 10 χρόνια να συντηρείται αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Και δεν μιλώ μόνο για το πλύσιμο, αλλά για έλεγχο της βάσης, για τα σίδερα τα γυαλιά που το απαρτίζουν κ.α. Έχω κάνει επανειλημμένες κρούσεις στον δήμο Αθηναίων (από την προηγούμενη δημοτική αρχή) χωρίς αποτέλεσμα. Και προχθές, ξέρετε, που πέρασα από εκεί είδα κάτω ένα τζαμάκι».
Και καταλήγει: «Είναι κρίμα να μην υπάρχει μέριμνα για τα γλυπτά δημόσιου χώρου στην Ελλάδα, ενώ σε χώρες του εξωτερικού γλυπτά όπως το “Tension - Energy” - που δημιούργησα ενώνοντας δυο πλατείες στη Λουκέρνη της Ελβετίας - να συντηρούνται κάθε πέντε χρόνια. Πλέον στην Ελλάδα ζούμε με την αγωνία ποιο γλυπτό δημόσιου χώρου θα πέσει πρώτο...»
MOMus: Τόσο το ΜΜΣΤ όσο και στη συνέχεια το МОМus πρότειναν στον καλλιτέχνη την ανακατασκευή του γλυπτού, λύση που δεν έγινε δεκτή
To MOMus έκανε την ακόλουθη ανακοίνωση για το ζήτημα στην ιστοσελίδα του:
«Το έργο ”Ορίζοντας”, του διεθνούς φήμης καλλιτέχνη, καθηγητή Κώστα Βαρώτσου, ανήκε (κατά κυριότητα) -προ της απεγκατάστασής του από τον υπαίθριο χώρο, έμπροσθεν της ΔΕΘ- στη μόνιμη συλλογή έργων τέχνης του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (ΜΜΣΤ), η οποία, ως γνωστόν, έχει παραχωρηθεί κατά χρήση (και μόνον) στον νεότευκτο πολιτιστικό οργανισμό ΜΟΜus. Η απόφαση, συνεπώς, για την απόσυρση και ”καταστροφή” του, λήφθηκε, ως όφειλε, από το ΔΣ του Ιδρύματος ΜMΣΤ, μετά από τη σχετική αξίωση του δημιουργού (του) και δεδομένης της γνωμοδότησης των εμπειρογνωμόνων για την στατική κατάσταση του γλυπτού, παρά το γεγονός ότι το ΔΣ του ΜΜΣΤ κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια εξεύρεσης καλύτερης λύσης. Το MOMus εκτιμά ιδιαίτερα το έργο του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου με τον οποίον ήταν σε επικοινωνία για το θέμα αυτό και τις διαδικασίες από την πρώτη στιγμή. Τόσο το ΜΜΣΤ όσο και στη συνέχεια το МОМus πρότειναν στον καλλιτέχνη την ανακατασκευή του γλυπτού, λύση που δεν έγινε δεκτή, ωστόσο διατηρείται πάντα η πρόθεση διερεύνησης μιας νέας συνεργασίας σε συμφωνία με τον ίδιο».