Ένα από τα φαινόμενα του καιρού μας, που ανησυχεί την σκέψη των πολιτικών αναλυτών όσο και μερικές κυβερνήσεις είναι ο πολλαπλασιασμός των αυθόρμητων λαϊκών διαδηλώσεων, χωρίς καμιά υπεύθυνη καθοδήγηση, όπως αυτές των «Κίτρινων Γιλέκων» στη Γαλλία. Eξεγέρσεις που θυμίζουν τις διαδηλώσεις των νέων, στην Αμερική κυρίως, ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Σε βαθμό που η CIA δημιούργησε οργάνωση φοιτητική για να ελέγχει την κατάσταση από μέσα. Κάτι ανάλογο με τα αμερικανικά επιδόματα (grants) σε αριστερούς διανοουμένους που ζούσαν σε χώρες με αμερικανόφιλες δικτατορίες. Στην Νότιο Αμερική, για παράδειγμα, το έργο αυτό το είχε αναλάβει το «Φιλανθρωπικό» Ίδρυμα του γνωστού και μη εξαιρετέου Τομ Πάπας στη Βοστώνη.
Τα γαλλικά «Πράσινα Γιλέκα» οφείλουν την επιτυχία τους στο Facebook. Κάτι ανάλογο, ένα ξεσήκωμα της νεολαίας, γίνεται αυτές τις μέρες στην Αλγερία, όπου ετοιμάζεται μια καινούρια Προεδρία στον Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα τον σημερινό γηραιό και ανάπηρο Πρόεδρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε πολλές χώρες υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας και οικονομικών ανισοτήτων. Αυτές οι τελευταίες οδηγούν σήμερα ορισμένα στρώματα του πληθυσμού στην απόλυτη φτώχεια. Δεν είναι τόσο τα τρόφιμα που είναι απλησίαστα όσο το ακριβό τεχνολογικό δίκτυο που περιβάλει τις σύγχρονες αστικές κοινωνίες χωρίς τις οποίες η ζωή καθίσταται πλέον αφόρητη. Το οποίο όλο και αυξάνει. Ηλεκτρικό, γκάζι, θέρμανση, τηλέφωνο, τηλεόραση, ραδιόφωνο, υπολογιστής, καθαριότητα, ασφάλεια, ασφάλεια ζωής, φορολογία, δημοτικοί φόροι, μεταφορές, διακοπές, αυτοκίνητο, ασφάλεια, βενζίνη και έξοδα στάθμευσης, υγιεινή διαβίωση κλπ κλπ.
Ο πρόσθετος φόρος στα καύσιμα οδήγησε στα «Κίτρινα Γιλέκα». Τα οποία, όταν βγήκαν στους δρόμους, ξαφνικά αντιλήφθηκαν ότι απέναντι στο χιλιάρικο του μισθού που έπαιρναν υπήρχαν κρατικοί υπάλληλοι με μηνιάτικο 10 φορές και ενίοτε 15 φορές πιο πάνω. Ένας εργάτης σε εργοστάσιο αυτοκινήτων θα πάρει 2.000 Ευρώ μηνιάτικο και την ίδια στιγμή μαθαίνει ότι ο Πρόεδρος-Γενικός Διευθυντής θα πάρει αντιστοίχως ένα εκατομμύριο! Όσο οι 500 εργάτες του εργοστασίου του. Πώς να μην γίνει «Γιλέκο»! Όταν μάλιστα δεν κάνει απεργία, γατί θα χάσει ανάλογα μεροκάματα, αλλά θα έρχεται κάθε Σάββατο να σουλατσάρει στα Ηλύσια Παιδεία του Παρισιού. Και να βγάλει το άχτι του καίγοντας μερικά μεγαλοαστικά αυτοκίνητα που ο ίδιος είχε κατασκευάσει!
Η Δημοκρατία είναι ένα καθεστώς που δεν ήταν και δεν είναι παντού το ίδιο. Η σπονδυλική στήλη της Δημοκρατίας είναι, αν όχι η απόλυτη ισότητα, τουλάχιστον ίσες ευκαιρίες στους πολίτες.
Δεν θα πρέπει και ο τελευταίος σκαφτιάς να έχει δίπλωμα γυμνασίου; Όμως δεν το έχει. Από έλλειψη ισότητας. Η Ισότητα χαρακτήριζε άλλωστε τους Νόμους του Κλεισθένη στην Αθήνα, που θα ονομαστούν αργότερα Δημοκρατία.
Ψηφίζεται η Ισονομία. Είναι όλοι ίσοι απέναντι στον Νόμο. (Σήμερα δεν είναι πάντοτε). Ψηφίζεται η Ισηγορία. Έχουν όλοι το δικαίωμα να εκφράσουν άφοβα την γνώμη τους. (Η Αθηναϊκή Πολιτεία είχε περιορισμένο αριθμό πολιτών. Ο μέσος Γάλλος δεν έχει την δυνατότητα να απευθυνθεί στα δεκάδες εκατομμύρια των Γάλλων ψηφοφόρων. Γιατί δεν έχει ούτε εφημερίδα, ούτε κανάλι, ούτε έχει την οικονομική δυνατότητα να εκλεγεί βουλευτής). Ψηφίζεται η Ισοκρατία. Έχουν όλοι οι πολίτες το δικαίωμα να πάρουν μέρος στην διακυβέρνηση της Πολιτείας. (Ένα δικαίωμα που ισχύει ακόμα ίσως σε ολιγάριθμες δημοκρατικές κοινωνίες. Όλοι γνωρίζουν ότι σήμερα είναι ακατόρθωτο, για τον μέσο Γάλλο ή τον μέσο Έλληνα).
Στην σημερινή Ευρώπη, χωρίς αμφιβολία, επικρατεί μια «ατομική οικονομική κρίση». Όχι μεταξύ των ευημερούντων τυχερών (Βιομηχάνων, Εμπόρων, Βουλευτών και λοιπών Ευνοουμένων των Βρυξελλών) αλλά ανάμεσα στους ανέργους που αυξάνονται όσο προοδεύει ο ρομποτισμός, η μακροζωία και ο πληθωρισμός στους πληθυσμούς. Αναρωτιέμαι πότε θα αντιστραφεί το ρεύμα και οι Ευρωπαίοι θα φτάνουν πρόσφυγες κατά κύματα στην Αφρικανική ήπειρο.
Η ύπαρξη των πάσης φύσεως Γιλέκων πιστοποιεί τα μεγάλα προβλήματα που απειλούν τους μεγάλους πληθυσμούς.
Μήπως θα πρέπει να βοηθήσουμε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Πολωνία να αναπτυχθούν το συντομότερο αυτές και οι μισθοί τους ώστε να επιστρέψουν τα γαλλικά και τα ελληνικά κεφάλαια στην πατρίδα τους; Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί οι Βρυξελο-ευρωπαίοι που μας διοικούν από μακριά, έκαναν και κάνουν τα πάντα για να μπουν αυτές οι χώρες στην Ευρώπη.
Δεν ξέρω αν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η οικονομική κρίση και η κρίση πολιτικών ηθών έχει κατακτήσει την ήπειρό μας. Η ιδέα της ισότητας πήγε περίπατο. Κατά συνέπεια και η Δημοκρατία. Τουλάχιστο η Δημοκρατία του Κλεισθένη.
Την λέξη Δημοκρατία θα την βρούμε σε πολλά ολιγαρχικά καθεστώτα. Μόνο σαν σημαία. Γιατί η λέξη αυτή δεν υπήρχε σε καμία γλώσσα. Σήμερα θα την βρούμε παντού. Αλλά η ιδέα της ισότητας επιβάλει μια αλληλοβοήθεια. Πολιτική, οικονομική, πολιτιστική. Που δυστυχώς έχει χαθεί. Αιτία η όρεξη του πλουτισμού χωρίς περιορισμό. Στο πρώτο μάθημα της Πολιτικής Οικονομίας, ο καθηγητής μας άρχισε ως εξής: Πολιτική Οικονομία είναι όσα και και να έχει κανείς θέλει περισσότερα! Μήπως πρέπει να επιστρέψουμε το συντομότερο όχι στην εξίσωση αλλά στην ισότητα;