Στην πορεία προς την κάλπη για ανάδειξη του επόμενου Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να πειστούν οι ψηφοφόροι να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία. Η καλπάζουσα απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η απαισιοδοξία και η αίσθηση του τέλματος είναι διάχυτη σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Υπάρχει χάσμα ανάμεσα σε πολίτες και εξουσία.
Τα σκάνδαλα, η διαφθορά, η αίσθηση της ατιμωρησίας και προπάντων η μη αποκατάσταση της αδικίας και της ζημιάς από την οικονομική κρίση οξύνουν το πρόβλημα. Οι πολίτες απεχθάνονται πλέον τη ρητορική και τις γενικές και αόριστες τοποθετήσεις των πολιτικών και των κομμάτων. Κύριο ζητούμενο οι επιστημονικά τεκμηριωμένες αποφάσεις και σχεδιασμοί.
Το κυπριακό κομματικό σύστημα έχει μπει σε μια μεταβατική περίοδο, σε μια εποχή ρευστότητας και πολύ μεγάλης εκλογικής κινητικότητας με πολλαπλά είδη μετατοπίσεων.
Πέραν της αποχής και των αποστασιοποιημένων ψηφοφόρων, οι υποψήφιοι πρόεδροι και τα εκλογικά τους επιτελεία έχουν να αντιμετωπίσουν δύσκολες και πολλαπλές προκλήσεις σε όλες τις πτυχές του προεκλογικού αγώνα: συνεκτικότητα μηνύματος, παρουσίαση καινοτόμων ιδεών και νέων λύσεων, διαφοροποίηση, πειστικότητα, συντονισμός, κομματικές συσπειρώσεις, αποτελεσματικότητα της πολιτικής καμπάνιας κ.ά.
Το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος παραμένει εκτός της σφαίρας επιρροής των κομμάτων και του βεληνεκούς του προεκλογικού. Η πολιτική συμμετοχή εξαντλεί τη σημασία της σε εσωκομματικά επίπεδα.
Η αποχή στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση μπορεί να αναμένεται μεταξύ 28-30%. Σύμφωνα με έρευνα του Κυπριακού Ινστιτούτου Στατιστικολόγων 6 στους 10 νέους δεν θα ψηφίσουν
Η «πεπατημένη οδός» και οι στερεότυπες προεκλογικές στρατηγικές αδυνατούν να σπάσουν το φράγμα της ομοιοτυπίας και της κοινοτοπίας - εντείνεται η πεποίθηση του «όλοι είναι το ίδιο». Απουσιάζει η εκλογική καινοτομία, η πεμπτουσία της διαφοροποίησης.
Οι ανέντακτοι και οι αναποφάσιστοι ψηφοφόροι -με βάση τα δικά τους κριτήρια- είναι αυτοί που θα κρίνουν σε μεγάλο βαθμό τις επικείμενες εκλογές. Είναι δύσπιστοι πολίτες, ψηφοφόροι που έχουν απογοητευθεί από τους πάντες. Αυτούς τους ψηφοφόρους δεν πρέπει να τους θεωρεί κανείς δεδομένους, ούτε στις αναγωγές ψήφων, ούτε στην κάλπη.
Η αποχή στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση μπορεί να αναμένεται μεταξύ 28-30%. Σύμφωνα με έρευνα του Κυπριακού Ινστιτούτου Στατιστικολόγων 6 στους 10 νέους δεν θα ψηφίσουν. Το γεγονός ότι 8 στους 10 ψηφοφόρους αρνούνται να συμμετάσχουν ακόμη και στις δημοσκοπήσεις «θολώνει τα νερά» ακόμη περισσότερο.
Το κυπριακό κομματικό σύστημα έχει μπει σε μια μεταβατική περίοδο, σε μια εποχή ρευστότητας και πολύ μεγάλης εκλογικής κινητικότητας με πολλαπλά είδη μετατοπίσεων. Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές το 1/3 των ψηφοφόρων μετακινήθηκε.
Μόνο η ειλικρίνεια και η επιστημοσύνη μπορούν να σταθούν τροχοπέδη στη μείωση της εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς
Η πολιτική επικοινωνία βρίσκεται σε αναζήτηση ενός νέου οράματος. Υπάρχει υποψήφιος πρόεδρος με συγκεκριμένο σχέδιο για χρήση νέων και παραδοσιακών μέσων μαζικής ενημέρωσης με στόχο τη δημιουργία αμοιβαίου οφέλους; Υπάρχουν πρωτοβουλίες και δράσεις για μετατροπή της προεκλογικής εκστρατείας σε πλατφόρμα δημιουργίας ευκαιριών για τη νέα γενιά; Με την έμφαση στις νέες θέσεις εργασίας;
Η πολιτική για να ξανακερδίσει τη νέα γενιά πρέπει να οικοδομήσει μια νέα σχέση μαζί της. Αυτό σημαίνει ενίσχυση των θεσμών συμμετοχής και παρέμβασης των νέων. Συμμετοχή σημαίνει συνδιαμόρφωση της πολιτικής, σημαίνει αγώνας και προσπάθεια σχεδιασμού ενός καλύτερου «σήμερα» αλλά και ενός καλύτερου «αύριο». Οι νέοι δεν είναι παθητικοί πολίτες. Προβληματίζονται για τα πολιτικά ζητήματα αλλά απαιτούν μια σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτική.
Στο ναυάγιο της πολιτικής επικοινωνίας αναζητείται σανίδα σωτηρίας. Μόνο η ειλικρίνεια και η επιστημοσύνη μπορούν να σταθούν τροχοπέδη στη μείωση της εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς. Χρειάζονται καινοτόμες ιδέες που τεκμηριωμένα μπορούν να πραγματοποιηθούν, απτές και συγκεκριμένες θέσεις για την υπέρβαση των μεγάλων κρίσεων που βιώνουμε. Για να μπορέσει ο υποψήφιος πρόεδρος να πείσει την κοινωνία να τον ακολουθήσει πρέπει να την αγγίξει, να της δώσει ελπίδα - με μεταρρυθμιστικό και όχι με αναπαλαιωμένο λόγο.
Στο πλαίσιο της διακυβέρνησης αλλά και της προεκλογικής εκστρατείας, όταν οι πολίτες είναι σωστά ενημερωμένοι μπορούν να λαμβάνουν καλύτερες αποφάσεις. Η ανάλυση της ουσίας των πολιτικών προτάσεων και αποφάσεων πρέπει να περιλαμβάνει τόσο το πολιτικό κόστος των σχεδιαζόμενων μέτρων και πολιτικών όσο και το κοινωνικό κόστος που είναι και το ουσιωδέστερο.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ως εργαλείο πολιτικής επικοινωνίας, παρέχουν τη δυνατότητα στους πολιτικούς να αφουγκράζονται το αίσθημα του θυμού, της απογοήτευσης και της απαξίωσης - διότι οι αιτίες του μπορεί να είναι βαθύτερες και οι συνέπειές του πανίσχυρες.
Έχουμε ιστορική ευθύνη και χρέος να δώσουμε τόπο στη νέα γενιά, να δημιουργήσουμε ευκαιρίες και δουλειές για τους νέους. Τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα η νέα γενιά θα βγει από την κρίση πιο δυνατή και δημιουργική - εχέγγυο για ένα πιο βιώσιμο μέλλον.
Κοινός στόχος όλων η επιτάχυνση αυτής της αλλαγής. Μέσα από την έρευνα και την καινοτομία, τη γνώση και τις κατάλληλες δεξιότητες. Μέσα από την αναγνώριση και προστασία της πνευματικής εργασίας και ευρεσιτεχνίας. Προστατεύοντας τη δημιουργία, ενθαρρύνουμε τη δημιουργία.