Ξεκίνησε ως είδηση πολύ μακριά από εμάς, οι μέρες κυλούσαν ενώ εμείς συνεχίζαμε στην ρουτίνα της καθημερινότητας.
Μετά ήρθε η σειρά της Ευρώπης τα κρούσματα διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο. Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία και στην Ιταλία παίζεται η μεγαλύτερη πράξη του δράματος.
Σε εμάς ξεκίνησε με το κλείσιμο των σχολείων, μετά ακολούθησαν τα καταστήματα στους χώρους εστίασης με αποκορύφωμα το γενικό LockDown. Ίσως τώρα εκτιμήσουμε τη σημασία του μαζί, κάνουμε πράγματα που μόνο στις ταινίες τα βλέπαμε.
Βλέπουμε φίλους κάτω στο δρόμο, στα μπαλκόνια τους, προσέχουμε τους μεγαλύτερους στην οικογένεια μας, απόσταση σε όλα και σε όλους.
Προσπαθούμε να προσαρμοστούμε στις συνθήκες της ζωής μας που αλλάζει μέρα με τη μέρα. Ο όρος κοινωνική απόσταση βρίσκετε πλέον ανάμεσά μας.
Θα βγούμε καλύτεροι(;) από αυτό, είναι ένα τεράστιο μάθημα για όλους μας, να εκτιμήσουμε τα απλά, να μιλάμε ειλικρινά, ανθρώπινα.
Σε περιόδους κρίσης η ανθρωπότητα έχει τη τάση να βγάζει τον καλύτερο της εαυτό. Οι άνθρωποι που δουλεύουν στον τομέα της υγείας είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα για όλους μας, όσοι δουλεύουν καθημερινά στο κόμματι του supply chain είναι εκεί για όλους. Η κανονικότητα μπορεί να αργήσει λίγο αλλά θα έρθει.
Πολίτες και πολιτικό σύστημα δείχνουν για πρώτη φορά ομοψυχία σε μια κατάσταση που δεν ξεχωρίζει φύλο, κοινωνική και οικονομική κατάσταση. Όλοι μας ίσοι απέναντι σε αυτό που συμβαίνει.
Τώρα είναι η στιγμή να πούμε στους ανθρώπους που θέλουμε πως μας λείπουν, να εκτιμήσουμε ίσως καλύτερα τον θεσμό της οικογένειας, να λέμε είσαι καλά σε κάποιον και να το εννοούμε.
Οι στιγμές μας ξεπερνούν όλους και είναι η ώρα να επανανοηματοδοτήσουμε το μέσα μας, τις συμπεριφορές μας, την στάση ζωής που έχουμε στα πιο απλά.
Να εκτιμήσουμε τις στιγμές που περνάμε με τους ανθρώπους μας, πότε θα βγούμε ξανά χαλαροί για ένα καφέ; Αν σας ρωτούσε κάποιος αν πιστεύετε πως θα γίνει αυτό, θα γελούσαμε όλοι μας. Έτσι το πήραμε στην αρχή αψήφιστα. Έλα μωρέ δεν πρόκειται να γίνει τίποτα….
Έχει έναν περίεργο τρόπο η ζωή να μας διδάσκει με σκληρό ίσως τρόπο πως να μένουμε άνθρωποι.
Το LockDown το επέβαλλαν οι στιγμές που ζούμε, το τέλος αυτού θα το ορίσουμε εμείς την κατάλληλη στιγμή και δεν εννοώ την 6 Απρίλη.
Τώρα είναι η κατάλληλη ώρα ο καθένας από εμάς να υψώσουμε το ανάστημά μας, να προσδιορίζουμε αυτό που είναι σωστό για το κοινωνικό σύνολο και να μην φοβόμαστε να λέμε ανοιχτά τη γνώμη μας. Να πούμε και να κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε, έτσι και αλλιώς πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα κριτικάρουν τα πάντα.
Η συνθήκη που βιώνουμε μας ανήγαγε σε φαινόμενα με την ομοψυχία και την ατομική μας υπευθυνότητα στο σύνολο. Αυτό όμως δεν χρειάζεται να το επιτάσσουν οι στιγμές, ούτε το μέτριο να πάρει ξανά ρόλο ηγέτη στην κοινωνία μας.
Θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί, ενωμένοι και θα βγούμε πιο δυνατοί περισσότερο από όσο πιστεύουμε, γιατί πολλοί παρά πολλοί σπρώχνουν την κανονικότητα για να επανέλθει και ακόμη περισσότεροι μετά από πολλά χρόνια αγωνίζονται για να εξοντώσουν τη φθορά.
#StaySafe το καλοκαίρι είναι κοντά και περιμένει όλους μας._