H Pixar αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα στούντιο animation, όπου οι ταινίες της φημίζονται για τις πολυεπίπεδες αφηγήσεις τους και τα βαθυστόχαστα μηνύματα που έχουν ως αποδέκτες μικρούς και μεγάλους θεατές.
Από το Wall-E (2008), μία αλληγορία οικολογικής συνείδησης, και το Inside Out (2015), μία χαρτογράφηση του ανθρώπινου συναισθηματικού κόσμου, έως και το πιο πρόσφατο Soul (2020), το οποίο καταπιάνεται με το σκοπό της ζωής και της ανθρώπινης ύπαρξης, η Pixar μας έχει συνηθίσει σε ηθικά διδάγματα που μπορούν να σε βάλουν να σκεφτείς αιώνια ερωτήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα.
Έχοντας αυτή την προϊστορία, ο ερχομός του trailer της πιο πρόσφατης ταινίας του στούντιο, Luca (2021), έκανε πολλούς να μιλούν για την πρώτη queer ταινία της Pixar – και κατ’ επέκταση της Disney, ως ιδιοκτήτρια της πρώτης.
Αν και κατά τα τελευταία χρόνια, τα δύο στούντιο έχουν εισάγει χαρακτήρες που ανήκουν στην LGBTQI+ κοινότητα, η συμβολή τους στην εξέλιξη της δράσης των αντίστοιχων ταινιών είναι ελάχιστη έως μηδαμινή, οπότε δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι έφτασε η στιγμή να δημιουργήσουν μία ταινία με queer στοιχεία στο επίκεντρο.
Το Luca αποτελεί μία ιστορία ενηλικίωσης τοποθετημένη στην Ιταλική Ριβιέρα με πρωταγωνιστές δύο αγόρια/θαλάσσια τέρατα. Ο συνδυασμός του ιταλικού τοπίου που παραπέμπει στο Call me by your Name (2017) με την ιδιαίτερη σχέση των δύο αγοριών που είναι εμφανή στις πρώτες δημόσιες εικόνες των trailers, έκαναν τη διαδικτυακή κοινότητα να κάνει λόγω για μία καθαρά queer αφήγηση.
Ακόμη και αν ακολούθησε η επίσημη διάψευση των προσδοκιών από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, Enrico Casarosa, ο οποίος ανέφερε πως η ταινία δεν θα έχει κανενός είδους ειδύλλιο (ομοφυλόφιλο ή ετεροφυλόφιλο), η επίσημη πρεμιέρα του Luca στην ψηφιακή πλατφόρμα Disney+ φούντωσε περισσότερο τις φωνές που κάνουν λόγο για μία queer αφήγηση.
Αφού παρακολούθησαν την ταινία, αρκετοί μετέφεραν τη συζήτηση στα social media και υποστήριξαν την άποψη ότι η ταινία αποτελεί μία μεταφορά του πως είναι να μεγαλώνει ένα παιδί ως ομοφυλόφιλο.
Ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας ξεκινάει από το σημείο της καταπίεσης και της απόκρυψης της πραγματικής του ταυτότητας, όμως, αφού πρώτα γνωρίσει και δεθεί συναισθηματικά με ένα άλλο αγόρι που μοιάζει με αυτόν, φτάνει να αποδεχθεί τον εαυτό του και να τον αγαπήσει για αυτό που είναι – ωθώντας παράλληλα και τους γύρω του να κάνουν το ίδιο.
Βέβαια, το ερώτημα παραμένει: μπορούμε να θεωρήσουμε το Luca ως μία queer ταινία όταν οι ίδιοι του οι δημιουργοί αρνούνται ότι είχαν αυτή την πρόθεση;
Καθώς ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και της συλλογικής επικοινωνίας μέσω ψηφιακών μέσων, μία σύντομη απάντηση θα μπορούσε να είναι ναι.
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που γίνεται κάτι αντίστοιχο, μιας και τον δρόμο του queer υπόβαθρου σε ταινίες με μη-queer ιστορίες άνοιξε ο Babadook.
Το Babadook (2014) είναι μια ψυχολογική ταινία τρόμου της Αυστραλίας, στην οποία μια μητέρα και το παιδί της πέφτουν σε ένα φαύλο κύκλο παράνοιας όταν ο ομώνυμος χαρακτήρας ενός απόκοσμου παιδικού βιβλίου με τίτλο Babadook εμφανίζεται στο σπίτι τους.
Αν και η ταινία δεν έχει καθόλου queer στοιχεία, η διαδικτυακή κοινότητα μετέτρεψε τη μορφή του Babadook σε ένα queer icon, το οποίο περνά από την καταπίεση στην απελευθέρωση. Ξεκινώντας από post στο Tumblr και μεταφέροντας τη δημόσια συζήτηση στο Twitter, φανς της ταινίας επιχειρηματολογούσαν για το δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης της αφήγησης και υποστήριζαν ότι ο Babadook ήταν gay, μετατρέποντας τον έτσι σε σύμβολο υπερηφάνειας για τα Prides ανά τον κόσμο. Μέχρι και ο αλγόριθμος του Netflix Αμερικής μετά από χρόνια από την πρεμιέρα της ταινίας, την ενέταξε στην κατηγορία “LGBT interest”.
Κάτι αντίστοιχο βλέπουμε να συμβαίνει αυτή την περίοδο και με το Luca. Αν και κάνουμε λόγο για μία ταινία που δημιουργήθηκε με στόχο να εξυμνήσει τη δύναμη της φιλίας, οι θεατές λαμβάνουν διαφορετικά μηνύματα κατά τη δεύτερη ανάγνωση της αφήγησής της.
Έτσι, σε συνδυασμό με τη δύναμη που δίνει το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το Luca μπορεί να περάσει στην ιστορία ως η πρώτη queer ταινία της Pixar.