«Με ρωτάς πως να ζεις. Θέλεις να σου δώσω απαντήσεις, να πλάσω θεωρίες και ιστορίες για το νόημα της δικής σου ζωής, χωρίς εσένα. Δεν γίνεται, δεν μπορώ και δεν θέλω. Αλλά μπορώ να σου πω ότι για να ζεις, χρειάζεται πρώτα να μπορείς να υπάρχεις μέσα στο πετσί σου. Να μπορείς να αφουγκράζεσαι το χρώμα της ψυχής σου, να αναγνωρίζεις το αίσθημά σου, να δίνεις φωνή στις άλυτες εσωτερικές σου συγκρούσεις, να δίνεις χώρο στους φόβους να υπάρχουν. Τους φόβους σου προτού τους πολεμήσεις να τους αναγνωρίσεις, την ταραχή που σε βασανίζει προτού την πατήσεις να την ακούσεις. Μην μπαίνεις σε διαδικασίες να προσπαθείς να αποβάλλεις από μέσα σου Αισθήματα. Παρεμβαίνεις με καταστροφή και μανία σε ζωντανό έδαφος της ύπαρξής σου. Η αποβολή έχει μέσα της μια συμβολική μορφή θανάτου και εσύ γίνεσαι θύτης της ύπαρξης σου. Να σε ακούς.
Με ρωτάς για τις ματαιώσεις. Γιατί θέλεις να μάθεις για κάτι που η απάντηση είναι μόνο βιωματική; Η ματαίωση δεν είναι θεωρία, είναι ζωή. Θυμάσαι εκείνη την στιγμή που ένιωσες να φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σου και ένιωσες για πρώτη φορά πως είναι να πονάει η ψυχή σου και η καρδιά σου; Θυμάσαι τι είπες; Κράτα το βίωμά σου, μπες μέσα σε αυτό και ταξίδεψε στα συναισθήματα σου. Αυτή είναι η ζωή, εσύ και έτσι ζεις. Βιώνοντας, αλλάζοντας και θεραπεύοντας μέσα από την αγάπη σου για σένα, εσένα.
Πώς να ξεπαγώσεις; Απλά να υπάρχεις σε κάθε λεπτό που αναπνέεις, σε κάθε λεπτό που συναισθάνεσαι εσένα. Απλά να αφήνεσαι στην ανάγκη σου να βιώσεις. Δεν ξεπαγώνουμε από την μία στιγμή στην άλλη. Είναι μια πορεία και μια διαδικασία που γεννιέται και ορίζεται από τα συναισθήματα σου.
Τι να κάνεις με τις σχέσεις; Μόνο να εκτίθεσαι για να ανοίγεις συναισθηματικά. Ανθίζεις μέσα από άνοιγμα, δεν ανθίζεις μέσα από απομόνωση. Με ρωτάς «Γιατί είναι Σημαντικές οι σχέσεις;». Γιατί μέσα από σχέση δημιουργήθηκες, μεταμορφώθηκες από έμβρυο σε νεογέννητο, από νεογέννητο σε βρέφος, από βρέφος σε παιδί. Μέσα από σχέση και συναισθήματα έγινες αυτό που είσαι. To πρώτο σου καταγεγραμμένο περιβάλλον είναι το συναισθηματικό. Η πρώτη σου αναπνοή χρωματίστηκε από συναισθήματα. Το πρώτο σου βλέμμα πλαισιώθηκε από συναισθήματα.
Συνυπάρχουμε και συμπορευόμαστε με αγαπημένους ανθρώπους και εξελισσόμαστε μέσα σε πλέγματα σχέσεων, ανάγκες που εκπληρώνονται, ανάγκες που έμειναν ανεκπλήρωτες, ερωτηματικά που ίσως δεν πήραν απάντηση και συναισθήματα που δεν βιώθηκαν. Οι σχέσεις που ζούμε, οι σχέσεις που μας αφήνουν σημάδια στην ψυχή μας είναι οι σχέσεις που ορίζονται και γεννιούνται από την γέννηση συναισθημάτων
Με ρωτάς για τον φόβο. Ο φόβος και η παντοδυναμία του και εσύ μικρή και ανήμπορη. Ο φόβος μικραίνει μόνο όταν εσύ εκπληρώσεις ότι έχεις αφήσει ανεκπλήρωτο. Με ρωτάς Πώς; Μέσα από τον έρωτα, μέσα από την αγάπη. Ζήσε το και άφησε το να σε ζήσει. Ο γνήσιος ερωτισμός εμπνέει και ο έρωτας γεννά δημιουργία.
Με ρωτάς για την απώλεια. Φοβάσαι τον θάνατο, φοβάσαι να χάσεις αγαπημένους ανθρώπους. Μεγαλύτερη απώλεια από το χάνεις την ψυχή σου, δεν υπάρχει.
Αλλά συνεχίζεις να ρωτάς. Δεν είμαι εδώ για απαντήσεις. Είμαι εδώ για να σε βοηθήσω πρώτα ως Άνθρωπος και μετά ως θεραπεύτρια.»