Το αμερικανικό σατιρικό περιοδικό MAD, που επί 67 χρόνια έκανε τους αναγνώστες του να γελούν ή να εκνευρίζονται, έκανε την τελευταία «επίσημη» εμφάνιση του, τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Το πρώτο τεύχος αυτού του «παλαβού» περιοδικού, γνωστού για το «ενήλικο» χιούμορ του και τη δηκτική πολιτική σάτιρά του, είχε κυκλοφορήσει το 1952.
Ο Αλφρεντ Νιούμαν, ο πιτσιρίκος με τα πεταχτά αυτιά, το πρόσωπο γεμάτο σπυράκια, το χαμόγελο με το ένα δόντι να λείπει, σήμα κατατεθέν του και πάντα με την απορία «What, me worry?», ήταν ο βασικός ήρωας, ο πρωταγωνιστής και η ψυχή - μασκότ του περιοδικού. Ηταν το ίδιο το MAD. Αναπόσπατο κομμάτι της ιστορίας του και ο σκιτσογράφος Ντον Μάρτιν, ο επονομαζόμενος και «MAD’s Maddest Artist», όπως βέβαια και η γελοιογραφία - φωτογραφία του σκιτσογράφου, Αλ Τζάφι, στο οπισθόφυλλο, που για να την δει κανείς έπρεπε να την διπλώσει στα δύο.
Με το 2019 να μας αποχαιρετά σε λίγες μέρες, η HuffPost μοιράζεται με τους αναγνώστες της τα πιο ξεχωριστά Χριστουγεννιάτικα εξώφυλλα του MAD και του Αλφρεντ Νιούμαν, σε αυτήν την μοναδική διαδρομή.
Κάτι σαν ένα ταξίδι στο χρόνο με «Εναν από τους σπουδαιότερους αμερικανικούς θεσμούς όλων των εποχών», όπως είχε χαρακτηρίσει το περιοδικό MAD, στον λογαριασμό του στο Twitter, ο κωμικός και τραγουδιστής, Γουίρντ Αλ Γιάνκοβιτς.