Μαλδίβες: Θέρετρο σε έρημο νησί αναζητά «ξυπόλυτο βιβλιοπώλη»

Μία από τις υποχρεώσεις του νέου βιβλιοπώλη είναι να κυκλοφορεί ξυπόλητος, καθώς δεν επιτρέπεται να φορά κανείς παπούτσια στο συγκεκριμένο νησί.
.
.
barefootbookseller.com

Λευκή άμμος, γαλάζιος ουρανός... και πολλά βιβλία. Σε όποιον ακούγεται μια ιδανική κατάσταση, μπορεί να κάνει αίτηση για αυτό που πολλοί περιγράφουν ως την καλύτερη θέση εργασίας στον κόσμο αυτή τη στιγμή: εκείνη του βιβλιοπώλη σε ένα πολυτελές έρημο νησί των Μαλδίβων.

Οι παθιασμένοι λάτρεις των βιβλίων που τυγχάνει να είναι λάτρεις της φύσης και αγαπούν να κυκλοφορούν ξυπόλητοι, μπορούν να δηλώσουν υποψηφιότητα για τη θέση του βιβλιοπώλη στο νησί Κουνφουνάντο στον Ινδικό Ωκεανό.

Μία από τις υποχρεώσεις του νέου βιβλιοπώλη είναι να κυκλοφορεί ξυπόλητος, καθώς δεν επιτρέπεται να φορά κανείς παπούτσια στο συγκεκριμένο νησί.

«Το ήθος του νησιού είναι: όχι παπούτσια, όχι ειδήσεις. Ενθαρρύνουμε τους επισκέψεις να επανασυνδεθούν με τη γη», αναφέρει ο Άλεξ ΜακΚουίν, εκπρόσωπος του Ultimate Library που διαχειρίζεται το βιβλιοπωλείο από κοινού με το θέρετρο Σονέβα Φούσι.

Όπως αναφέρει ο Guardian, οι ιθύνοντες του εγχειρήματος θέλουν να ενθαρρύνουν τους επισκέπτες του νησιού, συνήθως ανθρώπους υψηλών εισοδημάτων, να αποσυνδέονται από τον ψηφιακό κόσμο, να συνδέονται με τη φύση και να επιτρέπουν στους εργαζομένους τους νησιού να ικανοποιούν τις ανάγκες τους.

Και τι γίνεται με την αμοιβή του «ξυπόλητου βιβλιοπώλη»; Κάποιοι μπορεί να περίμεναν ένα υπέρογκο ποσό, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ο βασικός μισθός για τη θέση είναι 750 δολάρια μηνιαίως. Ωστόσο, το άτομο που θα επιλεγεί για το πόστο, θα μπορεί να βγάζει και έξτρα, προσφέροντας για παράδειγμα εργαστήρια ή μαθήματα σχετικά με βιβλία στους επισκέπτες.

Η διαμονή είναι δωρεάν, όπως και όλα τα γεύματα της ημέρας. Ο νέος βιβλιοπώλης θα μπορεί να απολαμβάνει σπα, θαλάσσια σπορ, γυμναστήριο, ενώ θα μπορεί να κάνει βουτιές σε ιδιωτική παραλία.

Η Τζόρτζι Πόλχιλ, 27 ετών, η οποία εργάστηκε ως βιβλιοπώλης για έξι μήνες στο νησί, είπε ότι η δουλειά αυτή ήταν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετώπισε ως «τουρμποκίνητη Λονδρέζα». Έπρεπε να συνηθίσει στον αργό, χαλαρό ρυθμό της ζωής στο νησί.

«Επέστρεψα ένας πολύ διαφορετικός άνθρωπος. Έμαθα μια εντελώς νέα κουλτούρα. Έκανα φίλους που θα έχω για μια ζωή».

Δημοφιλή