Ο αγαπητός μου φίλος και συνεργάτης τού meallamatia.gr Δημήτρης Κωνσταντάρας , έγραφε το 1973, σε ένα τραγούδι που είχε ερμηνεύσει η Μπέσσυ Αργυράκη και είχε φτάσει στον τελικό του Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, την «Ηλεκτρονική Εποχή», κάτι «προφητικό» που πολλοί, ακούγοντάς το και μη γνωρίζοντας τις προόδους της επιστήμης και τον Νέο Κόσμο που ανοιγόταν μπροστά στους ανθρώπους, θεώρησαν ως επιστημονική φαντασία:
«Την Εποχή μας, τη λένε ηλεκτρονική, κι ένα κουμπί, ρυθμίζει τη ζωή μας, σαν μαριονέτες μας κατευθύνει μια κλωστή, κι άμα κοπεί….».
Το τραγούδι είχε σημειώσει τότε αξιόλογη επιτυχία (μπορείτε να το βρείτε στο youtube) αλλά έπρεπε να περάσουν τουλάχιστον δεκαπέντε-είκοσι χρόνια ώσπου να καταλάβουν όλοι ( στην Ελλάδα βέβαια, γιατί σε διάφορες άλλες χώρες το είχαν καταλάβει νωρίτερα) ότι το «κουμπί» και η «κλωστή» ήταν απλώς οι πρόδρομοι της ηλεκτρονικής, διαδικτυακής επικοινωνίας. Αυτής της θαυμαστής, επιστημονικά, επικοινωνίας που σήμερα, το 2020, βοήθησε την Πολιτεία να αντισταθεί άμεσα στην επιδρομή του κορονοϊού και να πάρει αστραπιαίες αποφάσεις, δίνοντας στον κόσμο την ευκαιρία, με απλές ενέργειες, να λύσει καθημερινά προβλήματα.
Προβλήματα που η λύση τους ήταν και πέρυσι και πρόπερσι και νωρίτερα εφικτή αλλά κανείς δεν την εφάρμοζε με αποτέλεσμα τα προβλήματα να παραμένουν, οι λύσεις να χρονίζουν και οι άνθρωποι να ταλαιπωρούνται με ουρές και διαδικασίες απέναντι σε ένα δυσκίνητο κράτος που δεν μπορούσε να ξεπεράσει την αφόρητη γραφειοκρατία. Και επί του προκειμένου, κυρίως τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, τους ανάπηρους (τυφλούς, κωφούς, με σοβαρά κινητικά προβλήματα) τους χρονίως πάσχοντες, τους έχοντες κάποια ψυχική πάθηση ή άλλου είδους σύνδρομα και τις οικογένειές τους , που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν.
Και ήρθε ο covid 19, ο αποκαλούμενος και «κορονοϊός» για να ταρακουνήσει τα πράγματα. Και ξαφνικά:
Άρχισε να γίνεται παράδοση φρέσκου ψωμιού μέσω drone στη Θεσσαλονίκη σε ευπαθείς ομάδες.
Άρχισαν να «κλείνονται» ραντεβού ασθενών με γιατρούς μέσω τηλειατρικής και στις περισσότερες περιπτώσεις δωρεάν, με την ενίσχυση ιατρικών συλλόγων και περιφερειών.
Άρχισαν να γίνονται ηλεκτρονικές αιτήσεις στον ΟΑΕΔ για έκδοση και ανανέωση κάρτας ανεργίας και ατομικά, απόρρητα, τηλεφωνικά ραντεβού συμβουλευτικής σε ανέργους.
Άρχισε η άυλη συνταγογράφηση, δηλαδή με ένα click η συνταγή φαρμάκων ενός χρονίως πάσχοντα στο κινητό του και άμεσα εκτελεστή από το φαρμακείο της γειτονιάς του.
Άρχισε η παράδοση εξειδικευμένων φαρμάκων με delivery από τον ΕΟΠΥΥ στους ασθενείς μέσω email.
Άρχισαν να γίνονται αιτήσεις των ΑμεΑ για τα προνοιακά επιδόματα που δικαιούνται από τον ΟΠΕΚΑ μόνο ηλεκτρονικά και χωρίς φυσική παρουσία.
Άρχισαν εκατοντάδες χιλιάδες εργοδότες και εργαζόμενοι να συναλλάσσονται πλέον μέσα από πλατφόρμες, την ίδια στιγμή που μια σειρά εργασιών του δημοσίου, όπως η βεβαίωση του γνησίου της υπογραφής, δε γίνεται πλέον πατροπαράδοτα στις ουρές των ΚΕΠ και των Α.Τ. αλλά μόνο με ένα click.
Και πώς λειτουργεί πλέον το γνωστό μας επί δεκαετίες πρόγραμμα «Βοήθεια Στο Σπίτι» για μοναχικά άτομα, ΑμεΑ και ηλικιωμένους που δε μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν;
Ως μια υπηρεσία συνεχούς κατ΄ οίκον παρακολούθησης και τηλεειδοποίησης μέσω ειδικών συσκευών : κατ’ οίκον παρακολούθησης με κουμπί πανικού, κατ’ οίκον παρακολούθησης με ανίχνευση πτώσης και κουμπί πανικού παρακολούθησης και εντοπισμού θέσης εκτός σπιτιού. Και μάλιστα, οι συσκευές (χεριού ή λαιμού) παρέχονται δωρεάν στους πολίτες που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και εγκαθίστανται στην οικία των ωφελουμένων, με βάση δίκαια κοινωνικά, ιατρικά και οικονομικά κριτήρια (συμβαίνει ήδη στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας).
Αλλά δεν είναι μόνο οι ανάπηροι και οι χρονίως πάσχοντες.
Είναι ΟΛΟΙ οι συμπολίτες μας που μέσω ενός sms παίρνουν «άδεια μετακίνησης», μέσα από το κινητό τους τηλέφωνο αποκτούν e-banking , πληρώνουν κάθε είδους λογαριασμούς, ελέγχουν τα έσοδα και έξοδά τους κι αυτό χωρίς να αναγκαστούν να τρέχουν σε τράπεζες και εφορίες για να μπορέσουν να κάνουν έτσι τις συναλλαγές τους. Και όσοι δεν ήξεραν ή νόμιζαν ότι δεν μπορούσαν, αυτοεξυπηρετούνται με μια μικρή βοήθεια στην αρχή. Έτσι εργάζεται η κυβέρνηση τώρα με την απαγόρευση κυκλοφορίας. Με τηλεδιάσκεψη. Έτσι γίνονται μαθήματα στα παιδιά και τους φοιτητές με κλειστά σχολεία και Πανεπιστήμια. Με τηλεδιάσκεψη. Έτσι γίνονται πλέον προγραμματισμένα σεμινάρια , συναντήσεις και επαφές που λόγω κορωναιού έχουν αναβληθεί. Με Skype, με What s up. Με Viber. Mε facetime. Έτσι γίνονται πλέον και τα Δημοτικά Συμβούλια.
Και πόσα άλλα.
Η Ηλεκτρονική Εποχή ήταν ΕΚΕΙ έξω εδώ και χρόνια αλλά εμείς δεν το ξέραμε και δεν μπορούσε ή δεν ήθελε ή δεν προλάβαινε να την «διαβάσει» ούτε η Πολιτεία. Υπερβολικό, μακάβριο και φρικτό να πει κανείς : «Μα είχαμε ανάγκη, χρειαζόμασταν τον κορονοϊό για να μας φέρει την ηλεκτρονική εποχή;».
O περίφημος ποιητής μας Κωνσταντίνος Καβάφης, είχε – περίπου- περιγράψει τη σημερινή κατάσταση στο ιστορικό πλέον ποίημά του «Περιμένοντας τους βαρβάρους» όπου κατέληγε: «Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».
Μήπως άνετα θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε εκείνους τους «βαρβάρους» με τον σημερινό βάρβαρο covid 19 ;
Κι αν στο μέλλον παρατηρήσουμε πάλι κάποιο φαινόμενο προβλήματος που δεν λύνεται γιατί ο «Υπεύθυνος» δεν εφαρμόζει την επιστήμη και την τεχνολογία, τι θα γίνει; Θα περιμένουμε το τότε «βάρβαρο» φαινόμενο της εποχής να μας εξαναγκάσει σε αποφάσεις, εκσυγχρονισμό και λύσεις;