Η εποχή που κάθε σπίτι είχε μόνιμα στημένο έναν αργαλειό κάτω στο κατώι, έχει περάσει στις σελίδες των σκονισμένων λαογραφικών βιβλίων. Η τέχνη της παραδοσιακής υφαντικής τείνει να εκλείψει και μαζί της να χαθεί ένα κομμάτι του πολιτισμού μας. Εμείς οι μαθητές του 1ου ΓΕΛ Άνω Λιοσίων,μετά την εμπειρία της επίσκεψης στο ίδρυμα «Το εργαστήρι» της Λίλιαν Βουδούρη πήραμε μέρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα μαθητική Εικονική Επιχείρηση του Σωματείου Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece και δημοιυργήσαμε τη μαθητική επιχείρηση ΥΦΑΙ-Θ, ΥΦΑΙνοντας Θέσεις εργασίας, συνδυάζοντας το λαογραφικό παρελθόν με την δύσκολη σημερινή κατάσταση στον εργασιακό τομέα. Πρώτος στόχος μας ήταν να δημιουργήσουμε θέσεις απασχόλησης για ανέργους της πόλης μας και αδύναμες κοινωνικά ομάδες.
Ο δεύτερος στόχος ήταν τα υφαντά προϊόντα από υλικά που έχουν παύσει να θεωρούνται χρήσιμα, δηλαδή υφάσματα και νήματα που είναι κοινώς ...κουρέλια και με την κατάλληλη επεξεργασία θα τους δίνουμε μια νέα μορφή, μια νέα και καινοτόμο χρησιμότητα.
Ενδιαφερθήκαμε για τον ανθρώπινο παράγοντα, που κρύβεται πίσω από την κατασκευή χειροποίητων χαλιών και άλλων αντικειμένων όπως τσάντες, γιατί φέρουν την «σφραγίδα» των ανθρώπων που συνέβαλλαν στην κατασκευή τους . Οργανώσαμε τμήμα εκμάθησης βασικής τεχνικής αργαλειού σε τελάρο, όπου δυο συμμαθήτριές μας έδειξαν τον τρόπο που υφαίνουν,και με την συνεργασία της ομάδας οικονομικών σχεδίασαν πρόγραμμα «μαθητείας» υπολογίζοντας ώρες, αποζημίωση μαθητευομένων, κοστολόγηση. Τα άλλα τμήματα όπως μάρκετινγκ, προσωπικού, έρευνας και ανάπτυξης αντίστοιχα εργάστηκαν συνεισφέροντας με τις προτάσεις τους,τους κανόνες ασφαλείας εργαζομένων, προωθητικές ενέργειες και μελλοντικά σχέδια υπό την επίβλεψη των Διευθυντών και του Διευθύνοντα συμβούλου. Οι ρόλοι μοιράστηκαν προσεγγίζοντας τα ενδιαφέροντα του καθενός και οι αποφάσεις ψηφίστηκαν από την ολομέλεια.
Αναλύσαμε σενάρια δράσης, τα δυνατά και αδύναμα σημεία μας,τον ανταγωνισμό, την αγορά -στόχο, με την υπεύθυνη καθηγήτριας μας και την συμβολή της κας Λουκά, υπεύθυνη Δημ.Σχ. της ΔΕΗ. Ο Σύλλογος των καθηγητών και ο Διευθυντής μας, διευκόλυναν τις συνεδριάσεις της ΥΦΑΙ-Θ παραχωρώντας μας διδακτικές ώρες. Η προσπάθειά μας για μαθητική επιχείρηση αντιμετωπίστηκε θετικά από τους γονείς και τους υπόλοιπους μαθητές του σχολείου σε κλίμα συλλογικότητας και αλληλεγγύης. Μέσα από την ομαδική εργασία, συνεργαστήκαμε, μάθαμε να υποστηρίζουμε ιδέες και άτομα, αλλά και να υποχωρούμε όταν είναι απαραίτητο.
Ανακαλύψαμε νέες δεξιότητες που δεν γνωρίζαμε ότι διαθέταμε. Γίναμε προνοητικοί οργανωτικοί και κυρίως άνοιξε για μας ένας άγνωστος κόσμος μέχρι τώρα: ο κόσμος των επιχειρήσεων. Νέες ορολογίες και έννοιες, ερωτήματα ή πρακτικές που μετά από την υλοποίηση του προγράμματος κατανοήθηκαν, μας άνοιξαν ορίζοντες και για κάποιους μελλοντικά επαγγελματικά όνειρα σπουδών.
Με τη συμμετοχή μας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα μαθητική Εικονική Επιχείρηση αισθανθήκαμε σημαντικοί. Για μας τους μαθητές είναι πολύ σπουδαίο να οραματιστούμε, να ενεργήσουμε,να νιώσουμε ότι προσφέρουμε εκτός της σχολικής κοινότητας. Προβάλλαμε τον οικολογικό χαρακτήρα της επιχείρησης, και την αναβίωση της τέχνης του αργαλειού τους δημότες μας και ενθουσιαστήκαμε από την αποδοχή της ιδέας μας καθώς η φιλοσοφία της επιστροφής στις ρίζες, εντάσσεται αρμονικά στις τοπικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της αγοράς.
Με το ταπεινό χάμω-χαλάκι της ΥΦΑΙ-Θ, υφαίνουμε τον πολιτισμό, υφαίνουμε την πρωτοτυπία με την καινοτομία στη χρήση, υφαίνουμε την παράδοση μαζί με τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
