Ο Σταύρος Παπασταύρου αποδείχθηκε ότι ήταν βραχύβια λύση σε ένα εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο ρόλος που ανέλαβε και έπαιξε αθόρυβα επί 9 μήνες, από τις εκλογές του περασμένου καλοκαιριού μέχρι τώρα, είναι πολύ σύνθετος. Κάτι σαν άνθρωπος των ειδικών αποστολών στην κυβέρνηση.
Ο Παπασταύρου τον έπαιξε αθόρυβα και αυτή ήταν συνειδητή επιλογή. Γνωρίζοντας τον ρόλο, γίνεται απολύτως σαφές γιατί ήταν λογικό να επιδιώξει ένα χαμηλό προφίλ. Πήρε την σκυτάλη από τον Γιώργο Γεραπετρίτη και, ως υπουργός Επικρατείας, έπρεπε να γίνει ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους υπουργούς και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ώστε να «φιλτράρει» το νομοθετικό έργο, με βάση την αδιαμφισβήτητη νομική του επάρκεια.
Αναλαμβάνοντας αυτό τον ρόλο, εύκολα μετατρέπεται κάποιος από συνδετικός κρίκος σε στόχο. Αν κάνει το λάθος να επιδιώξει βιαστικά μεγάλο μερίδιο εξουσίας, τότε ο κίνδυνος είναι προφανής. Θα μπορούσε να στοχοποιηθεί και να χρεωθεί με κάθε πιθανό λάθος. Ο Παπασταύρου το απέφυγε και έδειξε ότι δεν υπήρξε τυχαία η επιλογή του Αντώνη Σαμαρά ως πρωθυπουργού στο παρελθόν, για τον ίδιο ρόλο. Έκανε ένα λάθος, αλλά μεγάλο, πηγαίνοντας στο λάθος μέρος - τη λάθος στιγμή - για λάθος λόγο μαζί με τον Γιάννη Μπρατάκο.
Σκέρτσος, Βορίδης ή έκπληξη;
Η εξεύρεση άλλου προσώπου με ανάλογα χαρακτηριστικά, δηλαδή με αυτή την σπάνια κυβερνητική εμπειρία και με ανάλογες ικανότητες, είναι σχεδόν άλυτη εξίσωση.
Ο Γεραπετρίτης το έκανε - και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό αυτό τον ρόλο - στην πρώτη τετραετία Μητσοτάκη, πριν μετακινηθεί στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου ο πρωθυπουργός μέχρι στιγμής εμφανίζεται πλήρως ικανοποιημένος από τις επιδόσεις του. Δεν θέλει να πειράξει αυτό το κρίσιμο υπουργείο...
Ο δεύτερος υπουργός, που βρέθηκε να παραλαμβάνει κατά ένα μέρος αρμοδιότητες του Γεραπετρίτη το καλοκαίρι, ήταν ο Μάκης Βορίδης. Δεν απέτυχε, όμως υπήρξαν δύσκολες ώρες, όταν έφτασε η ώρα να περάσει η κυβέρνηση από τις συμπληγάδες του νομοσχεδίου για τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών στον γάμο, με τον (θεωρητικά) συνυπεύθυνο για το νομοθετικό έργο υπουργό να διαχωρίζει εξαρχής τη θέση του.
Υπάρχει και ο Άκης Σκέρτσος, με πολλά πλεονεκτήματα ως επιλογή. Πολιτικά, μοιάζει να ταιριάζει «γάντι» στη γραμμή Μητσοτάκη. Σε όλα. Εχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού και διαθέτει χαρακτηριστικά συντονιστή - άλλωστε έχει παίξει τέτοιο ρόλο σε πολλές περιπτώσεις για το κυβερνητικό έργο. Γι αυτό και επειδή, παράλληλα, δεν έχει κάνει σοβαρό λάθος μέχρι σήμερα, ίσως είναι η λογικότερη επιλογή για να σηκώσει μεγάλο μερίδιο από τις αρμοδιότητες Παπασταύρου. Οι πληροφορίες αναφέρουν, ότι προς τα εκεί οδηγείται η σκέψη του πρωθυπουργού. Θα το δούμε μέσα στις επόμενες ώρες.
Ακούστηκε και το όνομα του Νίκου Παπαθανάση για ένα ρόλο κοντά στον πρωθυπουργό. Λιγότερο πιθανή εξέλιξη. Όχι γιατί δεν τον εμπιστεύεται ο Μητσοτάκης - κάθε άλλο - όμως θα αφήσει ένα άλλο σημαντικό κενό στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, που συνδέεται με την ανάπτυξη στην Οικονομία. Δεν είναι απλό.
Αντί Μπρατάκου: Κουτνατζής, Μπεκίρης ή Μυλωνάκης;
Το όνομα του Γιώργου Μυλωνάκη, Γραμματέα στη Βουλή, ακούστηκε πολύ και νωρίς. Συνήθως, ακολουθούν δεύτερες σκέψεις. Μία από αυτές αναφέρει, ότι είναι λάθος να μετακινούνται από θέση σε θέση επιτυχημένα στελέχη. Γιατί αυτή η αλυσιδωτή μετακίνηση κάποτε κρύβει και παγίδες.
Σε στενή συνεργασία με το Μαξίμου και με τους Παπασταύρου - Μπρατάκο, εργάζεται εδώ και χρόνια ο Μιχάλης Μπεκίρης, διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού στη Βουλή, με αποδεδειγμένης ικανότητες και εμπειρία. Ακούγεται πολύ εύλογο, να μετακινηθεί στο άλλο πρωθυπουργικό γραφείο. Επιλογή χαμηλού ρίσκου, θεωρητικά.
Τις τελευταίες ώρες, ακούγεται και το όνομα του Στέλιου Κουτνατζή που είναι Γενικός Γραμματέας Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων από το 2019. Επιλογή Γεραπετρίτη και εκ των πραγμάτων επιτυχημένη.
Με τον Γεραπετρίτη στο Μαξίμου, η μετακίνηση Κουτνατζή θα ακουγόταν ως τέλεια λύση. Τώρα, είναι καλή, αλλά όχι εύκολη απαραίτητα για τον ίδιο. Θυμηθείτε: Ο Γρήγόρης Δημητριάδης - άνθρωπος της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού - ήταν ο πρώτος που χρειάστηκε να αποχωρήσει. Ο Γιάννης Μπρατάκος - γνωρίζοντας τις δυσκολίες κι έχοντας δει όσα προηγήθηκαν - έκανε επίσης λάθος...
Ο Κουτνατζής, ή ο Μπεκίρης, θα είναι ίσως ο τρίτος άνθρωπος που καλείται να τα βγάλει πέρα με τα δύσκολα καθήκοντα του υφυπουργού Επικρατείας, ο οποίος προϊσταται πρακτικά και στο πρωθυπουργικό γραφείο στο Μαξίμου. Έχει την τύχη να βρίσκεται στον πυρήνα της κυβέρνησης, εδώ και πέντε χρόνια. Αν αναλάβει το πόστο, εκείνος γνωρίζει πόσο προσεκτικός πρέπει να είναι: Ακόμα περισσότερο από τους δύο προκατόχους του.