Του Γιώργου Σταμάτη, Υποψήφιου Βουλευτή Επικρατείας ΝΔ, Τ. Γενικού Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας.
«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης. Κάθε άνθρωπος είναι υποκείμενο όλων των δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναφέρονται στην παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση, όπως το φύλο, η γλώσσα, η θρησκεία, οι πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις, η εθνική ή κοινωνική καταγωγή, η περιουσία, η γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.»
Με αυτές τις πρώτες φράσεις της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ξεκινά να ξαναχτίζεται ο Κόσμος μετά τον όλεθρο του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Έτσι τέθηκαν τα θεμέλια για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών με βάση την αρχή της ισότητας, χωρίς καμία διάκριση για οποιοδήποτε λόγο. Παρά τη διεθνή θεσμική κατοχύρωση των ατομικών, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων υπό το πρίσμα των αρχών της ισονομίας και της μη διάκρισης, στην πράξη αποδεικνύεται ότι κάποιοι είναι πιο ίσιοι από ορισμένους άλλους, από εκείνους που δεν είναι ορατοί στα κέντρα λήψης των αποφάσεων και δε χωρούν στα προσχεδιασμένα πρότυπα της κοινωνικής εξέλιξης.
Τα άτομα με αναπηρία, πολίτες με προσφυγικό ή μεταναστευτικό προφίλ, τα πρόσωπα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, οι συμπολίτες μας που τελούν σε συνθήκες αστεγίας ή ακραίας φτώχειας, καθώς και τα ουσιοεξαρτημένα άτομα συγκροτούν το πλέγμα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που χρήζουν ειδικής μέριμνας και κοινωνικής υποστήριξης, προκειμένου να ασκήσουν τα δικαιώματα τους σε ίση βάση με το γενικό πληθυσμό.
Νιώθω ιδιαίτερα τυχερός που μου δόθηκε η ευκαιρία, στο πλαίσιο της πολιτικής μου διαδρομής, να γνωρίσω αυτές τις ομάδες, να συνεργαστούμε και να σχεδιάσουμε στοχευμένες πολιτικές για την προαγωγή της ορατότητας τους και την επίτευξη της κοινωνικής τους συμπερίληψης.
Χάρη στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη έγιναν σημαντικότατες θεσμικές παρεμβάσεις, με στόχο τη διασφάλιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων για τους ευάλωτους συμπολίτες μας, όπως ποιοτική πρόσβαση στην προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, πρόσβαση σε κατάλληλη και αξιοπρεπή στέγη με υποστηρικτικές υπηρεσίες για τους άστεγους συμπολίτες μας, προώθηση της ανεξάρτητης διαβίωσης και της πρόσβασης στην απασχόληση για τα άτομα με αναπηρία, κατάργηση αναχρονιστικών διατάξεων που συντηρούσαν διακρίσεις σε βάρος όσων διαφοροποιούνται από τα συνήθη ετεροκανονικά πρότυπα.
Δε φτάνει όμως μόνο να γίνονται θεσμικές παρεμβάσεις. Πρέπει να ακολουθήσει και η κοινωνία. Τα βαθιά ριζωμένα κοινωνικά στερεότυπα και οι στρεβλές προκαταλήψεις σχετικά με οποιαδήποτε μορφή διαφορετικότητας, δημιουργούν εμπόδια και παράγουν διακρίσεις, αποκλείοντας έτσι ένα ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας μας από τη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, στερώντας το κοινωνικό σύνολο από τις ικανότητες, τις δεξιότητες και τα ταλέντα αυτών των ανθρώπων. Οραματίζομαι μια ανοιχτή και προοδευτική κοινωνία, όπου θα έχει μια θέση για όλους και καθένας θα κρίνεται όχι με βάση την αναπηρία του, την κοινωνική του κατάσταση, το σεξουαλικό του προσανατολισμό, την ταυτότητα ή τα χαρακτηριστικά φύλου του, αλλά με βάση το χαρακτήρα του, τη δουλειά του και το κοινωνικό του αποτύπωμα.
Πολιτική σημαίνει για μένα ο αδιάλειπτος αγώνας να έχουν ίσες ευκαιρίες προσωπικής και κοινωνικής εξέλιξης όλοι όσοι, είτε λόγω αντικειμενικών συνθηκών, είτε και από δικά τους λάθη, βρίσκονται στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας. Οι δρόμοι ανοίγουν και όλο και περισσότεροι άνθρωποι που βρίσκονταν στις παρυφές του κοινωνικού περιθωρίου, εντάσσονται πλέον στην εκπαίδευση, την αγορά εργασίας, την κοινωνική ζωή.
Η αρχή της ισότητας πραγματώνεται με την οριζόντια ένταξη της διάστασης κάθε μορφής διαφορετικότητας στο σύνολο των σχεδιαζόμενων δημόσιων πολιτικών, την εφαρμογή στοχευμένων μέτρων στήριξης και κυρίως την αφύπνιση της κοινωνίας. Κάθε μορφή διαφορετικότητας και κάθε ιδιαίτερη συνθήκη αποτελεί πτυχή της ανθρώπινης ποικιλομορφίας.
Οραματίζομαι μια κοινωνία ανθεκτική και ανθρώπινη, στην οποία θα καταστεί συλλογική συνείδηση η ρήση του Αβά Πιερ ότι «δεν πολεμάμε τους φτωχούς αλλά αντιμαχόμαστε τη φτώχεια» και ότι η αναπηρία, ο σεξουαλικός προσανατολισμός, η ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά φύλου συνιστούν ζητήματα που πρέπει να προσεγγίζονται υπό τη δικαιωματική οπτική.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης συνθέτουν το αδιάσπαστο δίπολο για την αποτελεσματική άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και την οικοδόμηση μιας συμπεριληπτικής κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς.