Όταν η Γκρέτα Τούνμπεργκ, νεαρή ακτιβίστρια από τη Σουηδία, ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια να διαμαρτύρεται για την κλιματική αλλαγή, κάποιοι τη θαύμασαν κι άλλοι την κατηγόρησαν. Όλοι, πάντως, άρχισαν ξαφνικά να μιλούν για το κλίμα. Οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους κι εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο άρχισαν σταδιακά να συνειδητοποιούν τι συμβαίνει.
Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, ωστόσο, δεν είναι κάτι καινούργιο ή απλώς «της μόδας». Εδώ και τριάντα χρόνια οι μαθητές διδάσκονται στο σχολείο - μεταξύ άλλων - για τη λειψυδρία και το λιώσιμο των πάγων, με τη διαφορά ότι τότε η πραγματική απειλή φαινόταν ακόμα μακρινή. Αντιθέτως, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε έκθεσή του το 2018 ανέφερε ότι το διάστημα από το 2030 ως2050 αναμένονται 250.000 επιπλέον θάνατοι κάθε χρόνο λόγω υποσιτισμού, ελονοσίας, διάρροιας και θερμοπληξίας, αιτίων δηλαδή που σχετίζονται άμεσα με το κλίμα. Η κλιματική αλλαγή έχει πια μετατραπεί σε κλιματική κρίση.
Πώς αντιμετωπίζεται, λοιπόν, αυτή η κρίση; Η ανάγκη για τη λήψη μέτρων καθίσταται άμεση και επιτακτική. Σίγουρα ο καθένας μας έχει προσωπική ευθύνη, όμως η βασικότερη λύση βρίσκεται στα χέρια των κρατών και των κυβερνήσεων. Απαιτείται ισχυρή πολιτική βούληση σε διεθνές επίπεδο, ώστε να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, να αξιοποιηθούν περαιτέρω οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, να γίνουν ουσιαστικές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων και να εφαρμόζονται τα πορίσματά τους, να πραγματοποιηθούν αναδασώσεις.
Η ActionAid σε όλες τις χώρες δράσης της και στην Ελλάδα ασκεί πίεση στα κέντρα λήψης αποφάσεων, ζητώντας από τους ηγέτες να δεσμευτούν ουσιαστικά και να πάρουν αυστηρά μέτρα. Παράλληλα, μέχρι τα μέτρα να αποδώσουν καρπούς, ενημερώνει για την κλιματική κρίση κι εξηγεί στους κατοίκους πώς να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες, κάνοντας τις κοινότητές τους πιο ανθεκτικές. Επίσης, εστιάζει στην πρόληψη, προτείνοντας μέτρα προστασίας από τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις φυσικές καταστροφές και, σε έκτακτες καταστάσεις, στηρίζει τους πληγέντες με είδη πρώτης ανάγκης.
Ενδεικτικά, η Ζιμπάμπουε τα τελευταία χρόνια γνωρίζει έντονες και παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας, οι οποίες έχουν οδηγήσει τους κατοίκους της σε επισιτιστική κρίση. «Με τις απανωτές ξηρασίες, καταλήξαμε κάποια στιγμή να μην έχουμε να φάμε. Σιγά-σιγά μάθαμε να καλλιεργούμε προϊόντα που δεν χρειάζονται πολύ νερό, ενώ με τις γυναίκες του χωριού φτιάξαμε έναν συνεταιρισμό κι ενώσαμε τις δυνάμεις μας,» λέει η 27χρονη Wimbisai. Μέσα από τα προγράμματα της ActionAid που έχει παρακολουθήσει, είναι πια είναι καλύτερα προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκαλούνται από την κλιματική κρίση. Το ίδιο ισχύει και για τους συγχωριανούς της.
Πέρα από τα συμπτώματα, όμως, το θέμα είναι να αντιμετωπιστούν και τα βασικά αίτια της κρίσης. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μέρη στον πλανήτη όπου το νερό φέρνει ζωή έπειτα από παρατεταμένη ξηρασία και άλλα όπου αφαιρεί ζωές μέσα από σφοδρές και ανεξέλεγκτες πλημμύρες.
Μέχρι το κλίμα να σημαίνει το ίδιο για όλους, εμείς θα είμαστε εδώ. Θα κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας για να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας, προτού τον παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Θέλουμε το περιβάλλον να είναι βιώσιμο και οι καιρικές συνθήκες να μην απειλούν κανέναν. Μέχρι η κλιματική κρίση να δώσει τη θέση της στην κλιματική δικαιοσύνη, εμείς θα είμαστε εδώ.
Μπες στο actionaid.gr και μάθε πώς μπορείς να βοηθήσεις κι εσύ.