«... Ακόμη και αν υπήρχε η δυνατότητα να λειτουργήσει το Μετρό χωρίς τον σταθμό Βενιζέλου -σενάριο μη εφικτό τόσο για τεχνικούς λόγους, όσο και για την ασφάλεια των επιβατών- οι αρχαιότητες θα έμεναν υποβαθμισμένες ανάμεσα στους τσιμεντένιους πασάλους και απολύτως ξεχασμένες, όπως σημαντικές αρχαιότητες ανά την Επικράτεια, που βρίσκονται φυλακισμένες κατά χώραν, αλλά ξεχασμένες ακόμα και για τους ειδικούς σε υπόγεια πολυκατοικιών ή άλλων κτηρίων.
Η προσωρινή απόσπαση και η επανατοποθέτηση των ευρημάτων βάσει της εγκεκριμένης μελέτης επανατοποθέτησής τους -είναι η πρώτη φορά που εκπονείται τόσο αναλυτική και τεκμηριωμένη μελέτη επανατοποθέτησης αρχαιοτήτων- δίνει την δυνατότητα της δημιουργίας στο σταθμό Βενιζέλου ενός μοναδικού μουσειακού μνημειακού χώρου, σε καθημερινή θέαση των δεκάδων χιλιάδων επιβατών του Μετρό. Κάτι ανάλογο με τον σταθμό-μουσείο του Μετρό στη Νάπολη με το πλήθος των αρχαιοτήτων».
Αυτά απάντησε μεταξύ άλλων, η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη σε ερώτηση δημοσιογράφων για το πώς σχολιάζει την ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα για τις αρχαιότητες του σταθμού Βενιζέλου.
Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Παρασκευή 23 Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας διαμαρτυρόμενος για την προσωρινή απόσπαση των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου έγραψε στο facebook:
«Έστω την ύστατη στιγμή, καλώ τον κ. Μητσοτάκη να ακούσει τις εκκλήσεις των κορυφαίων επιστημόνων παγκοσμίως και της κοινωνίας των πολιτών και να σταματήσει το έγκλημα του τεμαχισμού και της απόσπασης του μοναδικού μνημειακού συνόλου στον σταθμό Βενιζέλου του Μετρό Θεσσαλονίκης την καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης.
Υπάρχει λύση υψηλής κατασκευαστικής τεχνολογίας, ώστε και το Μετρό να λειτουργήσει στην ώρα του και να παραμείνουν αμετακίνητες στη θέση τους αυτές οι πολύτιμες αρχαιότητες της παγκόσμιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπως υποστηρίζει και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της Θεσσαλονίκης».
Αναλυτικά η δήλωση της Λίνας Μενδώνη:
«Η μόνη εφικτή λύση για την ολοκληρωμένη προστασία των αρχαιοτήτων στον σταθμό Βενιζέλου, την ανάδειξη και την απόδοσή τους στο κοινό, είναι η προσωρινή απόσπαση και η επανατοποθέτησή τους στο ίδιο ακριβώς επίπεδο εντός του σταθμού.
Είναι η μόνη περίπτωση υλοποίησης του συνθήματος «και Αρχαία και Μετρό». Οτιδήποτε άλλο είναι μη ρεαλιστικό και επιζήμιο για τις ίδιες τις αρχαιότητες.
Ακόμη και αν υπήρχε η δυνατότητα να λειτουργήσει το Μετρό χωρίς τον σταθμό Βενιζέλου –σενάριο μη εφικτό τόσο για τεχνικούς λόγους, όσο και για την ασφάλεια των επιβατών- οι αρχαιότητες θα έμεναν υποβαθμισμένες ανάμεσα στους τσιμεντένιους πασάλους και απολύτως ξεχασμένες, όπως σημαντικές αρχαιότητες ανά την Επικράτεια, που βρίσκονται φυλακισμένες κατά χώραν, αλλά ξεχασμένες ακόμα και για τους ειδικούς σε υπόγεια πολυκατοικιών ή άλλων κτηρίων.
Η προσωρινή απόσπαση και η επανατοποθέτηση των ευρημάτων βάσει της εγκεκριμένης μελέτης επανατοποθέτησής τους –είναι η πρώτη φορά που εκπονείται τόσο αναλυτική και τεκμηριωμένη μελέτη επανατοποθέτησης αρχαιοτήτων- δίνει την δυνατότητα της δημιουργίας στο σταθμό Βενιζέλου ενός μοναδικού μουσειακού μνημειακού χώρου, σε καθημερινή θέαση των δεκάδων χιλιάδων επιβατών του Μετρό. Κάτι ανάλογο με τον σταθμό-μουσείο του Μετρό στη Νάπολη με το πλήθος των αρχαιοτήτων.
Σημειωτέον ότι η προσωρινή απόσπαση δεν αίρει την αυθεντικότητα των μνημείων, ούτε την δυνατότητα συμπερίληψης τους -αν και εφόσον κριθεί σκόπιμο- στα προστατευόμενα μνημεία της UNESCO. Το Αμπού Σιμπέλ στην Αίγυπτο, ενώ αποσυναρμολογήθηκε -προκειμένου να προστατευθεί από την καταβύθιση λόγω της κατασκευής της λίμνης Νάσερ- και επανατοποθετήθηκε 60 μέτρα ψηλότερα από την αρχική του θέση, καταχωρήθηκε ακολούθως στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα έπρεπε να αναρωτηθεί γιατί από το 2015 -οπότε εγκρίθηκε από την κυβέρνησή του η κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου με κατά χώραν διατήρηση των αρχαιοτήτων- ως τον Ιούλιο 2019 δεν είχε εκτελεστεί καμία τεχνική εργασία στον σταθμό, παρά μόνον η προσωρινή προστασία των αρχαιοτήτων.
Η έγκριση του 2015 δεν παρείχε κανένα στοιχείο για την δυνατότητα της κατασκευής του σταθμού. Η εγκριθείσα το 2017 «λύση» περιλάμβανε μόνον αρχιτεκτονικά σχέδια -και μάλιστα ανυπόγραφα από τους μελετητές και την αρμόδια για την θεώρηση τους τεχνική υπηρεσία του Μετρό, αλλά και με σοβαρές αβλεψίες, όπως η έλλειψη επαρκούς αριθμού εξόδων διαφυγής των επιβατών. Στην περίφημη «λύση» του 2017 δεν υπήρξαν στατικές και ηλεκτρομηχανολογικές μελέτες, αλλά ούτε και οι αναγκαίες μελέτες εφαρμογής.
Σημειωτέον ότι η «λύση» του 2017, όχι μόνον δεν προστάτευε τις αρχαιότητες, αλλά τις έθετε σε επισφάλεια εξ αιτίας των κραδασμών της κατασκευής. Η υπόγεια εκσκαφή των μικροσηράγγων με την μέθοδο pipe-jacking κάτω από τις αρχαιότητες, τις έθετε σε επιπλέον κίνδυνο, καθώς η οποιαδήποτε καθίζηση θα ήταν μη αναστρέψιμη, ενώ θα κατέστρεφε και τα υποκείμενα αρχαιολογικά στρώματα.
Τέλος, στη «λύση» του 2017 για την κατασκευή της νότιας πρόσβασης στον σταθμό, ήταν αναγκαία αρχαιολογική ανασκαφή ενός περίπου στρέμματος (985 τ.μ.), της οποίας τα ευρήματα –ανεξάρτητα από την σημαντικότητά τους- θα έπρεπε να αποσπαστούν χωρίς δυνατότητα επανατοποθέτησης.
Η επιμονή και η εμμονή στην κατά χώρα διατήρηση των αρχαιοτήτων δηλοί είτε ανεπίτρεπτη άγνοια, είτε εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων εις βάρος των Θεσσαλονικέων που έχουν πληγεί από την καθυστέρηση μιας δεκαετίας στην λειτουργία του Μετρό. Κυρίως όμως εις βάρος της τεράστιας αναπτυξιακής δυναμικής της Θεσσαλονίκης, στην οποία επενδύει συνολικά η παρούσα κυβέρνηση».