1. Από τη στιγμή που ο Τριαντόπουλος, προφανώς με οδηγίες και υπόδειξη Μαξίμου, δεν ακολούθησε τις συνταγματικές διαδικασίες, «ξεπέταξε» την προανακριτική της Βουλής με ένα υπόμνημα και θέλει να πάει στον «φυσικό δικαστή» του, τότε γιατί ο κάθε πολίτης για κάποια δική του υπόθεση να μην επιλέγει κάτι της αρεσκείας του, σε σχέση με αυτό που ορίζουν το Σύνταγμα και το νομοθετικό πλαίσιο; Όπως για παράδειγμα, να μην πάει στο γραφείο του ανακριτή ,αλλά να ζητάει να πάει κατευθείαν στο δικαστήριο;
2. Από πότε ο Νίκος Αλιβιζάτος, βεβαίως έγκριτος συνταγματολόγος, εκλαμβάνεται από την κυβέρνηση ως η απόλυτη αυθεντία στην ερμηνεία του Συντάγματος και από μία πλειάδα άλλων συνταγματολόγων δεν είναι αποδεκτή η δική τους εντελώς αντίθετη θέση ή ερμηνεία συνταγματικών διατάξεων, όπως εν προκειμένω για το άρθρο 86 που αφορά τον Τριαντόπουλο;
3. Όταν ο Τριαντόπουλος, ο βουλευτής Τριαντόπουλος, αγνοεί την προανακριτική που απαρτίζουν συνάδελφοι του βουλευτές, που σημαίνει ότι δεν την υπολογίζει, αλλά πολύ περισσότερο δεν υπολογίζει και απαξιώνει τον θεσμό του βουλευτή τον οποίον ο ίδιος υπηρετεί, γιατί δεν παραιτείται από βουλευτής για να έχει ακόμα πιο ήσυχη τη συνείδησή του; Γιατί κάθεται ακόμα στο ελληνικό κοινοβούλιο;
4. Πόσο σίγουρος είναι ο Τριαντόπουλος και το Μάξιμου ότι το δικαστικό συμβούλιο, τα μέλη του οποίου θα κληρωθούν, δεν θα κρίνει ότι είναι συνταγματικά αναρμόδιο για να επιληφθεί με τον υπό κατηγορία βουλευτή; Και παραπεμφθεί η υπόθεση πίσω στη Βουλή; Απλά ρωτάω ως πιθανότητα κι ας είναι η ελάχιστη
5. Από την υπόθεση των Τεμπών, είναι σαφές ότι η πιο κερδισμένη (πολιτικά) είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Και μαζί το κόμμα της «Πλεύση Ελευθερίας». Μήπως θα έπρεπε να χαμηλώσει λίγο τους τόνους της ρητορικής της, όταν μάλιστα απευθύνεται σε κάποιους που την ανέδειξαν, την έκαναν ακόμα και Προέδρο της Βουλής, ανεξάρτητα με το αν κάποια στιγμή διαφώνησαν πολιτικά; Μπορεί να συμπεριφέρεται ως ακτιβίστρια, αλλά τουλάχιστον ο πατέρας της, πολιτικός που άφησε σοβαρό αποτύπωμα, ποτέ δεν θα μιλούσε για λαγούμια. Υποτιμητικά για τον άλλον; Με έπαρση για τον εαυτό του; Σε καμία περίπτωση κανένα από τα δύο. Άρα θα είναι σκόπιμο η Ζωή Κωνσταντοπούλου να μην επαναλάβει το σφάλμα της. Φαντάζομαι ότι θα αντιλαμβάνεται η ίδια ότι πολλές φορές μπορεί να προκύψει προσγείωση, ή οποία μάλιστα ενδέχεται να είναι και απότομη… Πάντως δίκιο έχει όταν διατείνεται πως η δική της κοινοβουλευτική ομάδα είναι πάντοτε σύσσωμη στα έδρανα της Βουλής και όχι σκορποχώρι όπως συμβαίνει με άλλα κόμματα. Όντως τους έχει σε μία απόλυτη τάξη. Ας κάνανε κι αλλιώς…